Als angst je hoofd overneemt..
Voor diegene die mijn blogs volgen. De operatie is geslaagd! We hebben zenuwslopende uren gehad want er was aangegeven 3-4 uur en werden 5 uur later gebeld dat het nog een uur zou duren voordat ze terug zou komen en we haar weer konden zien op de PICU. Middels de kleine ingreep is haar longkwab verwijderd het beste scenario! We zijn zo dankbaar! De afgelopen dagen laat ze veel positiefs zien en ze is zo sterk en dapper. De drain er uithalen was zooo pijnlijk, ze krijste het uit (en ik huilde daarna). Nu liggen we samen op de kinderafdeling en ik heb angst.. Haar hartslag heeft nooit alarmen gegeven aan de onderkant, tot vanavond. Ik ben naar de verpleegkundige gelopen en die zei grappig bedoeld Ze is gewoon heel relaxt. Ik zei met een niet zo rustige stem Ik vind het anders helemaal niet relaxt. Daar waar de frequentie mag liggen tussen 80-200 is ze nu in anderhalf uur al vier keer in alarm gekomen.. laagste waarde 74 dus niet mega veel lager dan de ondergrens gelukkig. Angst neemt het over.. Zou het ene probleem verholpen zijn en het andere zich aandienen?! Ik ben zo dankbaar voor ons meisje maar nu ook zo bang dat haar nog meer ellende te wachten staat. Ik schrijf het hier even van me af omdat ik niet kan slapen van de schrik. En mijn man appt heb vertrouwen in de zusters.. Dat heb ik wel maar neemt mijn angsten niet weg helaas.
reacties (23)