Ik hoop dat het je snel lukt om kinder thuiszorg te krijgen 😘
Ons 1ste kindje was prematuur, toen hij thuis was moest hij ook de hele dag en nacht aan de monitor. Bij hem was het zowel zijn ademhaling als zijn hartje, ik denk dat dat standaard is? Bij een alarm schrik je inderdaad, gelukkig duurde dit nooit lang. Plus hij was ons enige kindje en had dus de volle aandacht. Ons 2de kindje werd ziek toen ze ongeveer 3,5j was. Ze hoefde niet aan de monitor of zo, maar had wel veel zorg nodig. Strak medicatieschema, elke week 2x naar het ziekenhuis voor controles en vele opnames. Net in die periodes was er een probleem in de familie waardoor ik geen opvang had. Jongste is toen nog bij een vriendin gaan slapen omdat ik echt geen andere oplossing had, oudste bleef bij de papa gewoon thuis slapen, ging s morgens naar school voordat mijn man moest werken. Hij kon toen geen verlof opnemen. Hoe ik dat toen gedaan heb geen idee, ik bleef in het ziekenhuis, de kindjes misten mij en hun zusje enorm natuurlijk. De dagen dat ze thuis was zorgde ik altijd voor een momentje met de andere 2 alleen, want ook zij verdienden aandacht natuurlijk in die hectische periode. Bij de laatste opname bleef ons jongste bij mijn mama, en de oudste bij mijn schoonmoeder (heel ander verhaal..) ikzelf en mijn man bleven in het ziekenhuis waar we een kamer kregen want ze lag op de PICU en konden dus niet bij haar slapen. Die periode kreeg hij wel ziekteverlof, de laatste week is hij dan naar ons oudste zoontje gegaan (die was in het buitenland ivm school) om ook de familie al wat voor te bereiden op het ergste. Dan zat ik daar ook helemaal alleen, mijn mama kwam om de dag op bezoek, op het einde elke dag wel. Maar op zo´n dagen ging ik gewoon automatische piloot, ik zou niet weten hoe ik het anders moest volhuden.
In jou geval zou ik zeker informeren naar thuiszorg, aangezien je kindje nog wel een tijd veel zorg nodig zal hebben. De nachten zeker eens afwisselen als dat kan. Ons dochtertje wist natuurlijk al goed wie er was, en had liever mij dan papa. Dus ik deed sowieso meer nachten in het zkh. De andere kindjes vonden dat niet zo erg, zolang ik er dan voldoende was op andere momenten. Maar ik weet nog goed dat dat een heel moeilijke combinatie was, en zeer emotioneel en fysiek uitputtend
Dankjewel voor het delen, wat hebben jullie toch ook een hoop meegemaakt 😌 hoop dat alles een plekje heeft gekregen 🙏🏻
Maar is het vanwege bv voeding dat jij in het ziekenhuis verblijft? Ik bedoel, je man kan het toch ook wel een keer van je overnemen? Ik heb verder geen tips maar wens je onwijs veel sterkte met dit alles.
Goede vraag, mijn man is depressief en zorgt niet voor de baby. Kan wel taken volbrengen maar thuis zorgt hij ook niet voor haar in de nachten eigenlijk. Sinds een maandje legt hij haar een keer per week met flesje in bed, dat gewft al wat ruimte thuis ☺️
Ik sluit me aan bij Linde-1. Dit is zo ontzettend zwaar voor je. Misschien zou thuiszorg voor een aantal nachten per week jouw meer rust geven.
Ja ik ga het navragen dankjewel. De situatie is niet meer dat we denken dat er snel verbetering komt dus zal dat uit gaan zoeken. Goede tip.
Deze vraag heb ik mij de afgelopen week ook gesteld. Sinds maandag lig ik met de jongste opgenomen. In het ziekenhuis, en waarschijnlijk zal die opname minimaal een maand duren.
De oudste verblijft bij haar tante, anderhalf uur rijden vanaf hier. Dit weekend is ze hier geweest, maar door de operatie aankomende week zal ik haar nu waarschijnlijk meer dan een week niet zien.
Hartverscheurend.
Vandaag bij het afscheid nemen was ze ook aan het huilen en krijsen dat mama mee moest, en toen papa in de auto stapte om weer terug naar het ziekenhuis te rijden nadat hij haar had afgezet, het zelfde.
Vader en ik zitten dagelijks huilend op de kamer omdat we ons zo’n slechte ouders voor haar voelen. Ondanks dat we weten dat zij het bij haar tante onwijs goed heeft en wij hier nu niet de aandacht voor haar kunnen hebben.
Ik weet gewoon niet waar ik goed aan doe. Ze is 2, dus kan het zelf ook nog niet vertellen waar ze behoefte aan heeft. En iedere keer ons zien en weer afscheid moeten nemen lijkt mij ook niet goed voor haar.
Jeetje wat een impact ook voor jullie. Het is zo’n ontzettend heftig proces. Als je het fijn vindt mag ik je dan pmen?
Ik heb een aantal van je blogs gelezen en ik heb geen idee hou jij dit volhoudt met een partner die jou alle lasten laat dragen. Ik heb heel veel respect voor hoe jij dit doet, maar daar heb je helemaal niks aan. Misschien is het verstandig om eens voor jezelf naar de huisarts te gaan. Kijken of die jou ergens mee kan helpen. De huisarts kan je namelijk ook ondersteunen met de juiste hulp inroepen zoals bijvoorbeeld de eerder genoemde thuiszorg zodat jij wel af en toe wat rustmomenten, of momenten met je andere kinderen kunt pakken. Sterkte met alles!
Ik zal de huisarts eens raadplegen dankjewel misschien is het daar wel tijd voor nu we weten dat mijn man zeker nog een jaar een traject zal volgen en de kleine meid helaas ook nog lang een zorgenkindje blijft. En die lieve woorden doen me zeker goed 😊
Ik had destijds geen andere kindjes en ik heb niet zo lang aan het ziekbed gezeten van ons kindje. Bij ons duurde het een week vanaf de bevalling op de kinderIC ivm hartafwijking. Ik vroeg mij toen ook af hoe mensen dit vol hielden. Bij ons is onze dochter overleden na 1 week.
Ik wil je heel veel sterkte wensen en helaas geen tips alleen dat ik mij kan indenken hoe je je voelt en dat je het goed doet. Trots op jou.
Wat raakt me dit pff jeetje dankjewel en andersom 🙏🏻
Een collega van mij heeft een zoontje die ook aan de monitor ligt. Zij heeft via thuiszorg geregeld dat er 3 keer per week snachts iemand aanwezig is zodat ze 3 nachten wel kunnen slapen.
Misschien dat jij ook nog kan kijken wat er via thuiszorg nog geregeld kan worden qua hulp?
Sterkte♥️
Ik heb vandaag begrepen dat via een pgb van alles kan maar de aanvraag maanden duurt. Gemeentes weten zelf de route niet altijd, ga dat morgen even checken. En de aanvraag starten want er is nog geen einde in zicht (na haar geboorte was het nog niet duidelijk dat het een lange termijn gebeuren zou zijn vandaar toen nog niets ondernomen)
Mijn collega heeft geen PGB, dat was inderdaad heel wat geregel zei ze. Maar ik weet ook niet hoe het verder wel geregeld is. Wat een gedoe, je bent al zo druk en om hulp te krijgen moet je ook nog weer vanalles uitzoeken. 😘
@liesjesch deze tip kreeg ik na deze post. Ga morgen even de huisarts vragen hoe of wat. Pgb duurt ook maanden voordat er überhaupt wat is begreep ik. Misschien via jgz vlotter, ik ga het ontdekken. Bedankt voor jouw hulp!
@liesjesch deze tip kreeg ik na deze post. Ga morgen even de huisarts vragen hoe of wat. Pgb duurt ook maanden voordat er überhaupt wat is begreep ik. Misschien via jgz vlotter, ik ga het ontdekken. Bedankt voor jouw hulp!
reacties (21)