Vuurwerkramp Enschede

Salaam alaykoum / Hallo allemaal,

Elke eerste maandag van de maand 12.00 gaan de sirenes af, oefen sirenes gelukkig. Maar ook elke eerste maandag word ik teruggeroepen naar dat moment. Ik was gelukkig een klein meisje, maar het maakte heel veel indruk op mij.

Op die zaterdag, was mijn vader aan het werk en mij mama ging met mij naar de speeltuin. Ik was 7 jaar maar herinner me het als gisteren.

Daar was ik met zand aan het spelen en hoorde geluiden, het klonk een beetje als donder dus rende ik naar mijn moeder. 'Mama kom we gaan naar huis, het gaat onweren.'

Maar het was een mooie heldere hemel met de zon, als kind begreep ik dat niet.. Eigenlijk na dat moment herinner ik me niet veel maar thuis (gelukkig had IK die nog wel..) zag ik enorme rookpluimen, zwart als roet. Ik weet niet eens meer of de sirenes afgingen, maar dat geluid neemt me elke keer weer mee.

Ik kan me niet herinneren dat iemand me uitlegde wat er allemaal gebeurde, angst voelde ik ook niet. Maar ik was een gevoelig meisje en zou die maandag op school alles te horen krijgen..

Een paar kinderen uit mijn klas hadden geen huis meer, een meisje was aan het huilen omdat ze geen pokemonkaarten meer had, verbrand waren ze. De juf vertelde er een beetje over en impulsief gaf ik alle kaarten die ik had aan haar. Ik vond het zo erg!

Achterop de fiets bij papa zag ik alle woningen.. helemaal verwoest. Mijn vader reed op dat moment naar huis op zij fiets (werkte er om de hoek!) en zijn fiets kwam 5cm van de grond. Gelukkig had ik mijn vader nog..

Op school mochten we tekeningen maken die op de tralies werden bevestigd om de verwoeste huizen.

Ik zou dat jaar 7 worden, en nu ben ik al bijna 20 jaar verder
. Wat vliegt de tijd..

Momenteel zit ik erg slecht in mijn vel, ik weet niet wat het is.. Sommige dagen gaan goed maar elke dag zo ontzettend moe en aantal dagen in de maand heb ik een dag dat ik alleen maar ellende voel en in bed wil huilen. De huisarts vond het niet heel zorgwekkend, mag morgen bellen voor het bloedonderzoek, ik hoopte als Meryam 1 zou zijn ik me beter zou voelen, maar voel me slechter dan ooit.

Ben geen leuke mama, geen leuke vrouw, geen leuke vriendin, liefst sluit ik me op tot het weer beter gaat maar zoals alle mamas wel weten gaat dat niet..

Ik ben trots op jullie, we doen dit allemaal maar even, elk zn eigen beproevingen maar we slaan er allemaal doorheen, heb geduld God is met de geduldigen.

Wa salaam / Groetjes,

Amatullaah