Hoe mama zich nu voelt

Gisteren mijn eerste gesprek bij de psycholoog gehad. Was nog maar een orrienterend gesprek dus ben erg benieuwd hoe het verder gaat. Wel een prettige vrouw dus denk wel dat het goed gaat komen. Ze snapte mijn hulpvraag erg goed gelukkig en we gaan samen uitzoeken of mijn vermoeidheid een dieprliggende oorzaak heeft dan alleen maanden slaap gebrek waarvan ik tijd nodig heb om te herstellen. Daarnaast gaan we kijken naar handvaten om voor nu weer wat steviger in mijn schoenen te staan zodat ik weer aan het werk kan op een zo snel mogelijke termijn.

Gisteren ook gebeld door mijn werk nog niet veel wijzer geworden. Ze willen dat ik volgende week eerst weer met hun eigen bedrijfsarts ga babbelen en dan pas beslissen ze of het als verlof geschreven gaat worden of als ziekte verlof. ik snap ze echt niet grrrrrrr. Maar goed het is al iets en nu maar hopen dat de bedrijfarts door het verslag van het UWV (wat gelukkig totaal in mijn voordeel is uitgevallen) een andere mening is begaan dan ons eerste gesprek. Maar we zullen zien.

Afgelopen 2,5 week dat ik nu thuis zit heb ik wel echt mijn rust proberen te pakken. Heb weinig TV gekeken, weinig geinternet, heb eigenlijk vooral veel in bed doorgebracht met een boekje en buiten als het weer het toe liet. Voel me ook echt al wat beter al zou ik er nog niet aan moeten denken weer te gaan starten met werken. Ben bang dat het dan meteen weer mis is. Heb denk ik toch nog even wat langer nodig want een heftige dag met mijn kinderen zoals afgelopen maandag en ik voel me weer helemaal waardeloos. Lorenzo was de hele dag uit zijn hum en Elina had door slaap gebrek ook niet haar beste dag dus was echt zo blij toen Hubbie weer thuis was. Kon wel blijven janken. Nee werken is nog niet verstandig en hoop echt dat mijn bedrijfsarts dat nu ook in gaat zien.

Ik moest het toch weer even van me afschrijven o wat zou ik toch blij zijn als ik er weer boven op ben maar aan de andere kant vind ik ook dat ik niet moet klagen er zijn mensen die het veel slechter hebben/ veel zwaarder. Maar voor nu denk ik ook lekker even vooral aanmezelf en het is heerlijk moet ik toegeven.

155 x gelezen, 0

In Overig

reacties (0)


  • mama-c

    Heel goed van je meis! Goed je grenzen aangeven en aan jezelf denken, trots op je, ga zo door!

  • ive

    He meis, je verhaal is voor mij zo herkenbaar. Gun jezelf je rust, dat heb je echt hard nodig en neem geen overhaaste beslissingen...jij bent nu het belangrijkste en niet je werk. Maar ik snap ook best dat je graag alle ballen in lucht wilt houden...maar je bent op de goede weg en hebt moedige stappen genomen! Liefs en een dikke knuffel

  • liessiebee

    Allemaal stappen in de goede richting. Wel weer spannend, een gesprek met de bedrijfsarts. Maar zoals ik je lees, denk ik dat je zeker nog wel een paar weken time out krijgt hoor! Ik duim voor je en denk aan je.

  • yola

    Groot gelijk, meis, dat je nu even alleen aan jezelf denkt. Vooral goed de tijd nemen om helemaal op te knappen. En echt niet te snel aan het werk gaan.
    Dikke knuf.