Brief aan alle mede mama’s

Ik las online deze blog en vind hem echt heel mooi omschreven! Hopelijk hebben jullie er ook wat aan :)
Hoi lieve mede mama,

Dit is speciaal voor jou. Soms is het even nodig om een groot schouderklopje te krijgen, een knuffel of gewoon wat lieve woorden.
We doen het goed zoals we het doen.

Want weetje, moeder zijn is soms ingewikkeld. Een oneindige puzzel waarvan je van te voren dacht alle stukjes te hebben. Maar de puzzel in elkaar zetten bleek later toch niet zo makkelijk als je dacht.
Het geeft niet dat je moe bent. Het geeft niet dat je soms even klaagt om je hart te luchten. Je hoeft niet op je lip te bijten om je tranen te bedwingen en jezelf groot te houden. Je hoeft niet de perfecte moeder te zijn.

Wanneer je een positieve test in je handen hebt veranderd je wereld. Blijdschap, geluk en onzekerheid beginnen ineens een grote rol te spelen in je leven. En zonder dat je het door hebt word je langzaam in de ‘wereld der moederen’ gezogen.
Een wereld die niet altijd even leuk is.

Het lijkt soms wel een wedstrijd waarin je moet kiezen tussen het flesvoeding team, borstvoeding team, samen slapen team, laten huilen team, vers of potjes team en ga zo maar door.
Maar weetje, het maakt niet uit wat je doet, of hoe je het doet of waar je voor kiest. Als je het doet met je hart, is het goed.
Het geeft niet als je twijfelt tijdens de zwangerschap, als je angst hebt voor het ‘onbekende’. Kan ik het wel? Zal ik een goede moeder zijn?
Natuurlijk zul jij een goede moeder zijn!

Want weetje, zodra jouw wondertje geboren is. Wordt er ook een nieuwe versie van jou geboren. Of naja nieuw, gewoon jij maar met een gouden randje.
Alsof er een soort kastje vol oerkracht en liefde in je gebouwd is gedurende die 9 maanden.
Na 9 maanden heb je dan eindelijk je wondertje in je armen. Dan pas weet je wat echte liefde is. Echt echte liefde. De liefde voor je kind zit zo diep.

En dan begint het pas echt! Maar wees niet bang, dat gouden randje wat je hebt gekregen tijdens de bevalling gaat jouw de beste moeder laten zijn die je kindje zich kan wensen.
Dat gouden randje leidt jou, dat gevoel weet wat het beste is. Jij weet wat het beste is.
De wereld der moederen is soms hard, wauw als een soort leeuwinnen kunnen we elkaar ‘afmaken’, brikritiseren. Dat komt omdat we allemaal ons eigen gouden randje hebben, onze eigen oerkracht en visie op wat het beste is voor ons kind. Maar als we nou die verschillende gouden randjes in ons achterhoofd houden, dan hoeven we dat toch helemaal niet te doen?

Laat je niet leiden door de gouden randjes van andere moeders. Lukt borstvoeding geven niet? Nou en?! Jij faalt niet hoor, echt niet.
Wil je direct flesvoeding geven? Prima! Dat is ook hartstikke fijn.

Breng jij je kindje naar de opvang omdat je graag werkt? Doe dat!
En oh jij, thuisblijvende moeder, ga werkende moeder nou niet onzeker maken. En andersom ook niet! Vergeet niet dat 24/7 voor de kinderen zorgen ook een zware job is. Natuurlijk met veel liefde maar het kost ook veel energie.
Moeder zijn maakt je soms best onzeker. Daar ga je weer midden in de nacht naar de huisartsenpost. Voordat je belde heb je 5x getwijfeld, maar je gevoel, dat gouden randje.. vertelde je dat je echt even moest bellen.
En inderdaad, een dubbele oorontsteking. Je moedergevoel zat goed!

Je kindje zit in groep 3 maar haalt het eigenlijk net niet. Je vind het jammer maar maakt de keuze om je kindje nog een jaar over te laten doen, want dat zegt je moedergevoel. En wat blijkt? Je had het weer goed. Je kindje vloog daarna door groep 3 en was ontzettend gelukkig!

Lieve mama, je doet het echt heel goed. Zie je hoe je kindje naar je kijkt? Hoe trots je kindje op zijn moeder is? Hun interesseert het geen hol of jij ze borstvoeding of flesvoeding hebt gegeven. Het enige wat hun interesseert is dat je ze op tijd eten geeft 😉 Hoeveel je van ze houdt, hoevaak je dezelfde (stomme) puzzel met ze maakt, de clown uithangt terwijl je eigenlijk een rot dag hebt.
Moeder zijn is groots maar het zit hem in de kleine dingen, echt!

Via deze weg wil ik jou steunen in alles wat je doet. Je doet het met je hart en dat is het allerbeste. Soms zitten we er even doorheen, moeten we even op adem komen. En dat geeft helemaal niets…. Perfecte moeders bestaan niet.