En we zijn inmiddels alweer een week verder, nog steeds zwanger.
Ik merk dat ik er nu echt wel op zit te wachten elke dag, aan iets anders denken word steeds lastiger.
Opzich gaat het lichamelijk prima, ik red me nog met het huishouden etc.
Heb alleen minder behoefte om ergens heen te gaan, ik zit lekker in mijn bubbel.
Ik merk wel aan mezelf dat ik het steeds spannender begin te vinden en me zorgen maak over haar gewicht.
Nog steeds hoop ik dat ze binnen nu en een week komt en niet later... ben zo bang dat ze niet gaat passen en dat ik niet via de natuurlijke weg kan bevallen.
Ik zou dat zó ontzettend graag willen, misschien ook omdat dit de laatste zwangerschap is.
Vrijdag heb ik weer een afspraak staan bij de verloskundige en ik leg ook mijn zorgen bij haar neer en kijken wat zij zegt.
Misschien toch maar gaan voor strippen als dat al kan?
Ik weet dat een bevalling nooit loopt zoals je hoopt, maar een thuisbevalling is echt mijn droom.
Verder heb ik de hele dag door veel harde buiken en krampen in mijn buik en rug, hopelijk doet dat al iets aan verweking of enkele cm's.
Kom je alsjeblieft gauw kleine meid?🤞 Ik hoop dat jij en de natuur een mooi moment voor ons beide uitkiezen🙏
reacties (3)