Een tijdje terug alweer...

Hee lieve meiden!

Daar ben ik weer even hoor, het is alweer een hele lange tijd terug dat jullie iets van mij gehoord hebben..
Met mijn meisjes gaat het super goed! T.essa inmiddels op school, wat ze super leuk vindt. Een wijs maar ook bijdehand dametje wordt het. E.mma doet het ook super, wat een heerlijk kind zeg, altijd blij en eet super goed! Ze zit ruim 2 lijnen boven het gemiddelde. Samen hebben de meisjes ook de grootste lol. Samen lachen, samen gek doen en heerlijk samen spelen!

Met mij gaat het ook allemaal wel oke..
Het is een lang lang verhaal..ik zal het proberen te beschrijven..
9 jaar geleden is mijn man eenzijdig d.oof geworden..Er is toen altijd aangegeven dat dit niet tweezijdig zou voorkomen.
Afgelopen september zou het programma Doof! starten bij RTL4, ik wilde dit graag volgen, gewoon uit nieuwsgierigheid. Mijn man wilde er niks van weten. De dag dat dit programma op tv zou komen, begon voor hem met een harde piep in zijn goedhorende oor..Ik zei tegen hem dat hij daarvoor wel naar de huisarts moest gaan, wat hij ook heeft gedaan. Er leek gelukkig niks aan de hand. Tot een week later, ik stond in de keuken en vroeg hem de tafel te dekken, geen reactie. Kan gebeuren toch? Dus ik vroeg het nogmaals...en weer geen reactie.. Ik werd er eigenlijk een beetje geirriteerd van en liep stamvoetend richting de huiskamer..hij schrok van mij, waarop ik hem gelijk de volgende dag naar de KNO arts heb gestuurd. Hij kwam thuis met een flink gehoorverlies van 55 db. Er is toen gelijk besloten een zwaarder hoortoestel te bestellen, ook om te kijken of dit beter zou helpen..
Een week later had hij weer een hoortest, en weer verlies, dit keer rondom de 70 db.
We zijn toen een nachtje weg geweest samen en bij thuiskomst heeft hij nog een tijd met zijn moeder aan de telefoon gehangen. De dag daarna moest hij weer terug voor weer een gehoortest, dit was zo schrikbarend verslechterd dat de audioloog zei nou, je kan ook niet meer bellen! Hierop antwoordde mijn man dat hij de dag daarvoor nog had gebeld en er niks aan de hand was. Ze hebben het geprobeerd, maar het geluid was weg..het spraakverstaan was totaal weg..We waren in shock..waarom?! en hoe nu verder..het gehoorapparaatje was nog niet binnen en inmiddels waren we ook doorgestuurd naar het VU te Amsterdam om te kijken of een C.I. (Cochlai.r I.mplantaat) wellicht iets zou zijn.
Het nieuwe hoorapparaat heeft voor 2 dagen zijn werk gedaan..toen was er helaas nog meer achteruitgang..
Dit was inmiddels begin november..
Toen begon ook het traject in het  vu. Scans/foto's/evenwichtsonderzoeken/hoortesten/gesprekken met audiologen/maatschappelijk werkers, alles kwam voorbij..Na deze onderzoeken kwam in januari eindelijk het verlossende woord...u bent geschikt bevonden voor een C.I.
We waren zo blij..eigenlijk vanaf november heeft hij zo goed als niks meer gehoord..en nu was het wachten op een datum. Er was een wachtlijst en het zou pas mei worden hadden ze aangegeven...de KNO arts was het niet hiermee eens..en daar kwam de brief met de datum! 2 maart zou hij geopeerd worden en het I.mplantaat krijgen..Dat is ook gebeurd..
Inmiddels zijn we 5 weken verder..er zijn dan 6 herstel weken nodig voor het buitengedeelte aangesloten kan worden, dit gaat volgende week gebeuren! Het is super spannend allemaal, ze kunnen je niet van te voren aangeven hoeveel je weer gaat 'horen'. Ze omschrijven het geluid een beetje als donald duck onder water..

Het is gewoon erg hectisch op dit moment thuis..maar dan weten jullie even de reden..Het is best lastig in sommige situaties zegmaar ;-)

Ik lees jullie blogs en berichtjes wel hoor en vind het nog steeds leuk jullie te volgen!

Veel liefs en dikke kus!