Toen mijn zoon Max op de couveuseafdeling lag zei de kinderarts dat baby's pijn heel anders ervaren.
Baby's ervaren pijn heel erg intens en met heel hun lijf.
Wij kunnen pijn overzien.
bv bij de tandarts weten we dat een spuitje maar 1 seconde pijn doet,
of als je je teen stoot dat na een minuut de ergste pijn wel weg is.
Ook kunnen we pijn van gemist of heimwee redeneren.
Maar baby's kunnen dat dus niet.
Die gaan direct all the way, op de enige manier die ze kennen: voluit huilen/krijsen/jammeren.
Honger ervaren ze alsof ze nooit meer eten zullen krijgen, pijn alsof het nooit meer overgaat,
en als mama ze laat huilen dan weet zij wel dat ze over 10 minuten weer komt kijken maar de baby dus niet.
Dus als hij zich eenzaam voelt, dan voelt hij zich compleet en geheel verlaten.
Vroeger dachten ze dat een baby geen pijn voelde (echt waar!)
Tegenwoordig weten we dat een foetus (vanaf 20 weken) al pijn kan ervaren in de baarmoeder.
En als je weet dat een kindje pijn (metaal en fysiek), verdriet, eenzaamheid, verlatenheid etc etc altijd zo intens ervaard dan snap je ineens veel beter dat het zo ineens en op volle sterkte huilt als mama even naar de wc is, hij op zijn snuffert is gevallen of 's nachts wakker wordt.
reacties (0)