Ik merkte afgelopen zomer (werd hij 3 jaar) dat hij er aan toe was om af en toe ergens ander te gaan 'spelen'. Hij gaat nu ong. 2 maand naar de psz. Volg je gevoel denk ik dan altijd maar.

Mijn zoon van een half jaar toen vond het super op het kdv! We brachten hem ook weg juist omdat hij het nodig had. Mijn dochter daarin tegen wilt niet anders dan alleen bij papa en mama zijn.

Ik heb bewust mijn job opgezegd om voor de kinderen te kunnen zorgen. Ik ben er ook van overtuigd dat de tekst hierboven klopt. Mijn jongens hebben ondanks dat ze altijd thuis bij mama waren nooit een probleem gemaakt met naar school gaan. Hier in België is dat al van 2,5. Elias zei zelfs de 1ste schooldag: ik moet niet wenen he mama, want jij komt mij straks weer halen he. Enkele seconden later zat hij al met andere kindjes te spelen die hij nog nooit gezien had. Hij had er geen probleem mee, omdat hij mij vertrouwde. Hij wist dat ik altijd terug zou komen. Sommige mensen dachten dat mijn kinderen problemen zouden hebben met naar school gaan en dat ze niet sociaal zouden zijn. Dit is echter nooit het geval geweest. Spijtig genoeg kan niet iedereen het zich permiteren om thuis te blijven.

Zie hieronder een reactie die in de intermediair stond:

'Hoe kunnen ouders helpen?
Wat moeten werkende ouders nu met deze kennis? Hun baby's van de crèche halen tot ze twee jaar oud zijn, zoals Eerkens adviseert? Dat is nou ook weer niet nodig, zegt Chantal Kemner, hoogleraar biologische ontwikkelingspsychologie aan de Universiteit Utrecht en hoofd van het Babybreinlab in het UMCU. Vorig jaar verscheen haar boek Het sociale leven van baby's en de spectaculaire groei van de hersenen in het eerste levensjaar. ‘Alleen als een kind langdurig aan stress wordt blootgesteld en nooit kan ontspannen, is dat niet goed, omdat het stresssysteem dan ontregeld raakt. Maar als een kind weer thuis is, zie je de stress weer omlaag gaan. Ouders spelen daar een belangrijke rol in, ze kunnen - als ze gevoelig zijn voor de behoeften van hun kind - ervoor zorgen dat een kind weer helemaal tot rust komt. Het gaat dus om pieken, en dat is niet gevaarlijk.'

Sterker nog: stress kan volgens haar positief zijn. ‘Het bereidt een kind voor op wat er in het latere leven gaat gebeuren, het zal meer spannende dingen aankunnen. Kijk maar eens hoeveel druk er op kinderen ligt op lagere scholen, hoe groot de groepen daar zijn. Bovendien zie je bij kinderen die jong naar de crèche zijn gegaan, dat ze vanaf hun derde geen verhoogde stress meer vertonen. Kinderen die nooit naar de crèche zijn geweest en dan opeens naar school gaan, vertonen dán stress. Dus misschien is het wel heel nuttig om er vroeg mee om te leren gaan.'

Zeer intressant ik hou ook echt niet van een kdv, ik begrijp 100% dat er mensen zijn die dit in de tijd van nu echt nodig hebben of gescheiden ouders waarin de financiele situatie verandert.. Maar ik ben zo ontzettend blij dat mijn meisje bij mijn ouders terecht kan als ik werk.. En ben blij dat ik partime kan werken ipv fulltime..

Ja hier zal vast en zeker een kern van waarheid inzitten.. wat de gevolgen zijn voor later is helaas nog niet onderzocht.. Wij moesten onze baby wel brengen naar de creche. En ja wij hadden het hier heel moeilijk mee. Maar zometeen heb ik wel een goede opleiding waardoor ik met parttime werken een goed salaris kan krijgen. En mijn partner de dagen dat ik werk thuis kan zijn.. Ieder moet keuzes maken en probeert de beste keuze te maken voor de toekomst met als belangrijkste motivatie je kindje een goed leven willen geven.

Ik lees deze blog nu pas, maar kan me er helemaal in vinden.
Ben ook superblij dat ik nog mijn oma heb die 24 uur per dag, 7 dagen in de week beschikbaar is als ik moet werken :)
Bij ons is het gewoon vanzelfspreken dat kinderen binnen de familie worden opgevangen.
Mijn familie zou mij een vreselijke moeder vinden als ik mijn kind naar een opvang zou bregen dan dat ik hem naar een familielid breng haha.
Maar daar los van...ik denk dat er best nog meer onderzocht mag worden over de ontwikkeling van jonge kindjes die naar een KDV gaan.
Het zal heus wel goed zijn voor sociale contacten en zo (al is mijn zoontje veel socialer dan de meeste kindjes waarmee ik werk op een kdv), maar hoe zit het met de binding en de wisseling van verzorgers??
Ik denk dat het best een zou kunnen zijn dat ze dan in de jeugd en volwassen jaren snel kunnen wisselen van partner en zich makkelijk aan nieuwe mensen binden..
Maarja ik denk weer te ver, hoop wel dan ze ook gaan onderzoeken, wat voor effecten het heeft op latere leeftijd...

Ik kan me er ook zeker wel in vinden. En Bowlby heeft het over opvanggeld, dat krijgen we toch eigenlijk al... kinderopvangtoeslag? Of mis ik iets? Ik ben in de fijne positie dat mijn moeder oppast en zij is officieel gastouder geworden en krijgt daar dus ook geld voor. Na al die verhalen van de afgelopen tijd over KDV's durf ik hem ook niet daar naartoe te brengen en ook daarvoor voelde het voor mij al niet goed aan.

Zie veel reacties, maar moet zeggen dat ik zelf echt voorstander ben om het zelf te doen. Ben zelf leidinggevende, zou niet graag zonder werk zitten, ben gek op mijn werk! Maar heb een dag opgegeven en manlief werkt er nog maar 2. Niet omdat we een hekel hebben aan werk (manlief en ik vinden het beide eigenlijk erg jammer, tis financieel een stuk kariger en we missen een stukje betrokkenheid bij ons werk) maar mijn kindje komt op de 1ste plaats!

En zelfs al doen ze het nog zo goed op die KdV, je bent er niet altijd bij, zoals dat vieze kereltje dan even 8 dagen in de zomer als vakantiekracht kindjes misbruikt, dat is iets wat je niet kan voorkomen in een KdV.

Ik heb ook geen (schoon) ouders die op willen passen, maar vind toch dat je voor je kind moet kiezen als het kan. Ben je alleenstaand, dan snap ik dat je geen keuze hebt, als het financieel echt niet kan, dan ook niet. Maar ik doe nog liever mijn auto weg (komt er denk ik volgend jaar ook wel van gezien de financieen) dan dat ik mijn meisje op een KdV zet. Het is mijn kind, mijn verantwoordelijkheid die ik mijn normen en waarden mee wilt geven. Als je voor kinderen kiest, moet je dat volledig doen, en wat is geld en status vergeleken bij een vader en moeder die thuis zijn met je, samen met je dingen inderneemt, je knuffelt als je gevallen bent en je prijzen als je iets goed doet!

Ik ben wel van plan straks wekelijks met haar op de speelochtend mee te draaien van het CB, zo leert ze goeie omgang met andere kinderen. Ik mis al dingen in de 3 dagen dat ik werk, nu al leert ze dingen waar ik niet bij ben. Moet er niet aan denken dat iemand anders al die mooie herinneringen met haar deelt en ik, als ik mazzel heb, dat terug lees in de overdracht!

Interessante blog. Mijn primaire reactie was: onzin!!! Maar die komt vanuit mijn eigen referentiekader: ik werk fulltime (4x9uur) en ook mijn lief werkt 4 dagen. Mijn schoonmoeder wil oma zijn en geen oppas (groot gelijk) en mijnouders wonen te ver. Dus gaat F 3 dagen per week naar de opvang.

Het is daar heerlijk!! De kindjes lopen met hem weg, de leidsters hebben oog voro zijn behoeften en gaan voor het grootste gedeelte mee in onze AP opvattingen. Natuurlijk zit hij daar meer in een ritme, omdat ze natuurlijk gezamenlijk eten etc, maar hij slaapt wanneer hij moe is en krijgt BV wanneer hij honger heeft en niet op een bepaalde tijd. Binnenkort mag hij ook daar rapleyen, want hij heeft nu tanden.

Ik realiseerde me echter dat het niet overal zo is, zelfs niet op ons eigen KDV. Daar loop teen leidster, van ik blij ben dat F niet bij haar op de groep zit. Zeer on-AP, en niet in staat haar eigen opvoedvisies thuis te laten en die van de ouders over te nemen voor hun kind.

Al zou ik kunnen stoppen met werken, dan nog zou ik het niet doen, in die zin ben ik het oneens met @oem JMAC. Ik zou de volwassen aanspraak missen en mijn wereld zou te klein worden met alleen F om tegen te praten. Bij een tweede kindje ga ik of mijn lief een dag minder werken, waarschijnlijk mijn lief.

Is het slecht, een KDV? Hangt van het KDV en de leidster af in mijn ogen. Dus je moet het treffen. We hebben het gelukkig getroffen en zo te lezen meerdere mama's. Gelukkig! Daarnaast krijgt onze zoon tijdens papa- en mamadag en in het weekend alle aandacht! Oppas is er nog nooit geweest, uit logeren gaat voorlopig niet gebeuren. Hij wordt veel gedragen. Is dat compensatie? Misschien.... Is het slecht voro hem? zeker niet!

@Saskia100, daar ben ik naar opzoek. Waar heb je dat onderzoek/artikel vandaan?

" Kinderen die niet naar een kinderdagverblijf of peuterspeelzaal gaan, hebben vaak moeite met de overgang naar de basisschool. Dit kan vergaande gevolgen hebben voor de verdere schoolgang"

@ikbenmoedergeworden: denk je dat kindjes bij een kinderdagverblijf geen aandacht en liefde aan elkaar geven ? Waar het om draait bij kinderen is dat zij zich geborgen en veilig voelen en en liefde krijgen. Dat kan op allerlei verschillende manieren. Er moet een juiste balans zijn. Dit soort onderzoeken zijn nogal eenzijdig. Een kind 'ruikt' of iemand het beste met hem/haar voor heeft, of dat nou familie is of niet. Kinderen die niet naar een kinderdagverblijf of peuterspeelzaal gaan, hebben vaak moeite met de overgang naar de basisschool. Dit kan vergaande gevolgen hebben voor de verdere schoolgang. Dit heb ik in mijn directe omgeving gezien. Ik ben het ermee eens, dat je je kindje niet te vaak naar een kinderdagverblijf moet brengen, maar ik breng mijn kind liever 3 dagen naar een kinderdagverblijf dan 5 dagen naar (schoon)ouders.

@saskia, niets om je aan te vallen, maar grote gezinnen zijn ook uit hetzelfde "nest" dus men geeft dan ook liefde en aandacht aan elkaar. Ik ben er zelf van overtuigt dat een baby ruikt wie familie is en wie niet, net zo goed als ze ruiken waar de tepel is en in de natuur de dieren dat ook ruiken, het is een instinct.

Daarbij komt dat je als moeder zijnde je kind het beste kent (ten minste als het goed is!)

Dan hadden kinderen vroeger waarschijnlijk allemaal dit probleem, want in grote gezinnen was er nooit een-op-een-zorg. Onze kleine is sinds een paar weken overgestapt van de babygroep (0-2 jaar) naar de peutergroep (2-4 jaar) en ze wil nog regelmatig een knuffeltje brengen aan de juf van de babygroep. Ze is daar zeer liefdevol verzorgd en de leidster had tranen in haar ogen toen ze afscheid van haar nam.

Ik vind het een interessant artikel en ben het er voor een groot gedeelte ook mee eens. Ik ben blij dat ik lekker thuis bij mijn meisje kan blijven, maar als je dat niet kan, dan moet je je kind wel ergens anders brengen. Ik heb wel op verschillende kdv gewerkt en weet wel dat op lang niet alle kdv's aandacht wordt besteed aan de emotionele kant van het kind. Helaas :(

ik zou graag thuisblijven bij mijn moppie maar het is voor ons financieel niet te doen als ik stop... helaas....
dus ik hoop maar dat ik bij een evt 2e langer verlof krijg :)
al vind ons ventje het geloof ik echt leuk op het kdv, iedere keer als ik hem ga voeden daar of ophaal ligt hij heerlijk te lachen en te kijken naar de andere kindjes..... maar liever had ik hem nog een paar mndn dicht bij me!!
nou hoeft Bent maar 1 dag in de week naar het kdv, hij heeft een heerlijke dag met opa en oma en een heerlijke dag met zijn papa :)

Heb het artikel gelezen. Heb begrip voor de standpunten. En toch ben ik heel tevreden hoe mijn kind het doet op de kdv, waar ze twee dagen per week naar toe gaat. Aan alles merk ik aan haar dat ze daar liefdevol wordt opgevangen en dat ze wordt voorzien in haar behoeftes. En dus niet alleen eten, drinken, slapen, schone broek. Er is ook aandacht voor haar emotionele noden. Ik krijg elke keer zo een vrolijk en opgeruimd meisje mee naar huis. Scheelt misschien ook dat ze vaste leidsters heeft, die allemaal zeer ervaren zijn.

Wauw dat zou ik fijn vinden! Als ik dat opvanggeld zelf kreeg! Al is het maar 250 euro per maand, ik zou mijn handen ermee dichtknijpen! Want ik zorg nu ook voor mijn meisje thuis, met manlief samen, maar dat is erg krap bij kas kan ik je zeggen! Wij hebben op het laatste moment er ook voor gekozen haar niet op de opvang te doen. Voor mijn bevalling had ik haar al ingeschreven, maar toen ze er eenmaal was kon ik mezelf er niet toe zetten dit kleine hulpeloze wezentje aan de zorg van een onbekende over te laten.

Dus dan maar weg met de auto volgend jaar, mijn kindje is me meer waard!

Ik ben er ook niet zo'n voorstander van, alleen is het in de tijd van nu bijna niet te doen om 1 kostwinner te hebben.. Gelukkig gaat Ivy straks 1 middag naar mijn mam en 1 middag naar mijn schoonmoeder.. Voor de rest is ze bij mij en als ik werk bij mijn partner :) .. Maar niet iedereen kan dat zo regelen..

bij opa en oma krijgt het jkind veel meer liefde en een kind op een kdv word vaker aan zijn lot overgedragen. ik werk op een kdv en zie vaak dat (vooral makkelijke) kindjes weinig mee gedaan word. en het heeft niet met de opvang van ons te maken maar is over het algemeen zo. het is heel zwaar werk en je bent erg druk dat nietn iedereen aan bod komt.

Er staat toch duidelijk dat vader, br's/zussen en opa/oma onder de directe omgeveing vallen!!
Maar ik vind er zeker een kern van waarheid inzitten. Zeker omdat op een kdv toch heel anders aan toegaat dan bij oma thuis...

Daarom ben ik het zeker eens met dat Bowlby pleit voor "opvanggeld" zodat de ouders kunnen kiezen.

Denk dat die wel vallen onder de 'directe en vertrouwde omgeving'. Anders zou je ze niet laten oppassen toch!? Het voelde bij ons ook niet goed om Milan al weg te brengen als hij 3(!) maanden was... Ik prijs me ontzettend rijk met een moeder én schoonmoeder, die beiden willen en kunnen oppassen!! Financieel is het onmogelijk om als moeder tegenwoordig met alle kosten thuis te blijven. Tenminste bij ons.