Max was ongeveer 8 maanden toen zijn eerste 2 tandjes onder doorkwamen. Eigenlijk gelijktijdig kwamen ook zijn bovenste snijtanden door. De gedachte dat hij nu “echt” kon bijten, deed me rillen van angst. Eea wist ik al van mijn moeder en schoonmoeder, beide langvoedsters, en ik las me goed in op bijten. Zo wist ik; niet lostrekken, een baby kan niet bijten mits goed aangelegd etc.
Op een dag waren Max en ik aan het spelen, zijn nieuwste spelletje, staand drinken aan de borst. En, ja hoor, Max beet me ! “Vooral niet lostrekken” ! En wat deed ik, …lostrekken ! Tja, eerste reflex he ! Met een verschrikt AUW, trok ik hem los en zette hem even op de grond. Dat was natuurlijk huilen. Voorzichtig legde ik hem weer aan. Mijn tepel deed wat pijn, maar of dat nu van het bijten kwam of het lostrekken…..En het bijten, meer een klein “beetje” want het was eigenlijk meer de schrik dan wat anders, als ik eerlijk ben.
Maar de volgende voedingen voedde ik wel met zweet op mijn rug ! In mijn gedachte waren die kleine tandjes, wolfs-tanden geworden ! Na wat dagen zonder bijten, beet Max me weer. Op een af andere manier was ik er beter op voorbereid, schrok niet meer zo hard, koppelde hem netjes los, zei AUW maar niet overdreven, zette hem even neer, en legde hem weer goed aan. De daarop volgende weken is het nog een of twee maal voorgekomen. Daarna was het over.
Deze site geeft heel veel fijne informatie over bijten:
http://www.lalecheleague.nl/borstvoeding-abc/artikel/90/bijten-van-je-baby
AANVULLING: Voor snelle genezing van je tepels: (mits geen spruw) een druppel bv erop, en laten drogen aan de lucht. Zuivere wolvet (lanoline, merknaam Purelan). Mother mates.
reacties (0)