Tandenpoetsen (en borstvoeding)
Geadviseerd wordt om zodra het eerste tandje doorbreekt ’s avonds te gaan poetsen met een zachte (vinger)tandenborstel en peutertandpasta ter grootte van een erwt, en vanaf 2 jaar ook nog eens in de ochtend. Peutertandpasta bevalt minder fluoride en mogen kinderen dan ook doorslikken. Je kunt ook, als je kindje dat wil, een elektrische tandenborstel gebruiken.
Peutertandpasta bevat een fluorideconcentratie van 500 ppm, een volwassenen tandpasta 1500 ppm. Fluoride is een gek goedje, en je kunt er veel voor- en nadelen over vinden. Feit blijft dat teveel fluor echt slecht is voor het lichaam en grijze tanden kan veroorzaken.
Je kunt er van uitgaan dat in vrijwel alles wat je eet of drinkt suikers zitten. Het maakt voor de bacteriën niet uit of dit natuurlijke of toegevoegde (fruit)suikers zijn. Net zomin dat de hoeveelheid suikers de bacteriën iets uitmaakt. Iedere keer als je iets eet, eet je suikers en die suikers initiëren een zuuraanval. Het is daarom niet alleen belangrijk wat en hoeveel je eet, maar het is het aantal eetmomenten op een dag wat echt telt bij het voorkómen van tandbederf. Het advies is daarom niet de hele dag door te eten, maar je te beperken tot drie hoofdmaaltijden en maximaal vier tussendoortjes. Dit is inclusief drinken. Alleen water en moedermelk kunnen onbeperkt gedronken worden.
De motoriek om zelfstandig de tanden goed te kunnen poetsen is pas rond het tiende jaar voldoende ontwikkeld. Het is daarom belangrijk dat tot minstens het tiende jaar de ouders de tanden van het kind poetsen, of deze in ieder geval goed na te poetsen.
Gelukkig zijn de tijden van “een kind met de zuigfles met zoet op bed leggen” voorbij, ouders weten heel goed van het bestaan van zuigflescariës. (Cariës = tandbederf) en poetsen na de laatste voeding in de avond nog de tandjes. Toch hoor je verschillende dingen over tandenpoetsen en borstvoeding.
Aangezien de heren wetenschappers nog steeds niet precies weten wat de rol van moedermelk en borstvoeding geven is, en er steeds weer nieuwe onderzoeken komen kan ik niet precies een zeer duidelijke uitleg geven.
Maar het komt in grote lijnen hierop neer:
Het is wetenschappelijk gezien volkomen onlogisch dat een natuurlijk proces zoals borstvoeding de tanden van de zuigeling zou aantasten. Als kinderen in prehistorische tijden hun tandjes zouden verliezen, zouden ze van honger omkomen, omdat ze niet meer konden kauwen. Van prehistorische kinderschedeltjes is echter bekend dat de tandjes geen tekenen van tandbederf vertonen.’
Samengevat:
Je kunt een borstkindje dus gerust nachtvoedingen geven zonder dat het schadelijk is voor het gebit. (je moet natuurlijk wel gewoon poetsen ’s avonds voor het slapen gaan)
Ikzelf geef geen speen, maar ik kwam dit tegen en wist dit eigenlijk niet:
Een belangrijke voorwaarde voor het optreden van cariës is het aanwezig zijn van tandplaque. Tandplaque bestaat uit een dun laagje bacteriën en voedingsstoffen. Bacteriën eten koolhydraten die door de mond gaan en gebruiken deze suikers als voeding. Sommige bacteriesoorten produceren zuur die het glazuur van de tand aantast. Er zijn aanwijzingen dat deze bacteriën besmettelijk zijn en dus kunnen worden doorgegeven van een ouder op kind wanneer de eerste tandjes in de mond verschijnen. De overdracht gaat via het speeksel. Een ouder kan hiermee rekening houden door ervoor te zorgen dat zijn speeksel niet in de mond komt van het kind, bijvoorbeeld door het aflikken van een lepel, schoonmaken van een fopspeen in eigen mond.
http://www.borstvoeding.com/aanverwant/tandbederf/tb1.html
http://www.borstvoeding.com/archief/caries.html
reacties (0)