Mijn lieve oma is gisteravond overleden.
Haar ziektebeeld is ontzettend snel gegaan.
Ze had eierstokkanker OF kleine bekken kanker OF maagkanker, de artsen kunnen de bron niet precies herleiden met de PET-scan. Ze had uitzaaiingen en daaruit longvlieskanker gekregen. Ong. de meest smerige soort van deze smerige ziekte. Longvlieskanker betekend een gruwelijke verdrinkings/verstikkingsdood, doordat de longen verdrukt worden en vollopen met vocht.
Gelukkig is dit mijn lieve oma bespaard gebleven. Ze heeft gisteravond, tijdens het wassen, een soort van aneurysma gekregen waardoor ze weg begon te zakken. Mijn ouders en oom waren nog op tijd in het ziekenhuis, en zij is (net zoals mijn opa) zeer rustig in de armen van mijn moeder gestorven.
Ondanks deze kennis me een ontzettend rust geeft, ben ik zeer verdrietig. Was gisteravond ook flink overstuur. Mijn oma is niet zomaar oma voor mij, ze is heel speciaal. We waren op dezelfde dag jarig (16 april) en leken vreselijk op elkaar. Ze was mijn getuige op mijn huwelijk...
Max heeft helaas iets in het ziekenhuis opgelopen, en is ziek. Hoesten, verkouden, ontzettend veel wakker, pijn aan zijn voetjes (??) en heel erg eenkennig.
Omstreeks 04.30 uur vannacht kreeg ik ongesteldheidskrampen die om de 10 minuten bijna niet te houden waren. Voelde me heel beroerd en we stonden op het punt om de VK te gaan bellen. Totdat ik naar de wc moest rennen...acute darmkrampen. Blijkbaar stress.....
Zwanger zijn en de dood is blijkbaar niet echt een goede combinatie....
Chris vond het maar niets en heeft gelukkig vrij genomen. Vanmiddag gaan we naar het mortuarium.
Ik ben een tijdje weinig/niet aanwezig.
reacties (0)