129. Het einde van mijn borstvoedingsperiode…
(Deze blog had ik ong 2 weken geleden al klaar, nog voor mijn ziekenhuisopname, maar nog geen kans gezien om hem te plaatsen. Bij deze dus.)
Het einde van mijn borstvoedingsperiode…
Tja, helaas met 2 jaar en 3 mnd is mijn mannetje gestopt met de borstvoeding.
Max is altijd een mega borstvoedingskind geweest. Na een ontzettend moeilijke start (prematuur, te licht van gewicht, na 12 uur pas aanleggen, sonde-voeding, kolven en nachtkolven, te klein om aan te happen etc) ging het na 12 weken eindelijk lekker. En hoe !! Max was boobieverslaafd. Na +6 mnd uitsluitend en alleen bv, zijn we begonnen met wat bijvoeding, maar bv bleef de hoofdmoot. Tot ong. 15 mnd heeft hij ook geen andere drinken gehad dan bv. Toen we na 15 mnd begonnen met water, thee en volle koemelk kwamen de aantal voedingen (eindelijk) onder de 8 x. Ik heb altijd gevoed op verzoek tot ong. 18 mnd. Toen heb ik, op mijn verzoek, de middagvoeding afgebouwd d.m.v. afleiding. Ook de nachtvoedingen, toen ik net zwanger was, hebben we op een hele kindvriendelijke manier afgebouwd, zodat zowel Max, als ik er een goed gevoel over hadden. En nu is het einde dus gekomen.
Borstvoeden was gewoon iets dat in mijn leven hoorde nadat ik een kind had gekregen. Ik heb me er nooit door beperkt gevoeld, of gevoeld dat ik dingen daardoor niet kon doen. Natuurlijk had ik wel eens momenten dat ik ervan baalde, zeker in het begin, toen het nog niet lekker ging, heb ik vaak tegen mijn man geroepen dat ik over zou gaan op kunstvoeding. Ik heb me, door borstvoeding te geven, altijd vrij gevoeld. Ik ben best wel een warhoofd bij tijd en wijle, en kon me dan ineens halverwege een uitje bedenken dat ik van alles niet bij me had voor Max. Maar het belangrijkste kon ik gewoon nooit vergeten !
Nu ik zo terugkijk om die + 2 jaar zijn er verschillende momenten geweest, die me onzeker hebben gemaakt. Zoals die keer dat hij een hele dag niet geplast had. Of die keer dat hij een hele dag niet wilde drinken. Het ineens in de ochtend weigeren, of dat ik dacht dat we spruw hadden. De vele krampjes die 16 (!) weken duurde. Of dat mijn borsten leeg aanvoelden. Tjee, wat was ik blij met mijn borstvoedingsvriendinnen, mijn bv-vriendelijke omgeving en borstvoeding.com.
Al mijn onzekerheden, heb ik nauwkeurig uitgezocht en hier op BB gezet. Met als uitgangspunt, dat andere bv-mama’s hopelijk minder onzeker zouden zijn als bijvoorbeeld hun borsten leeg aanvoelde. Of als tegenargument tegen het niet uit te roeien ‘er zaten te weinig voedingsstoffen in mijn bv’ (Nogmaals, dat KAN ECHT NIET) Of de foute adviezen van het CB.
Sinds mijn zwangerschap liep mijn productie terug en het borstvoeding werd heel erg gevoelig en pijnlijk, om met de 25 weken echt een dieptepunt van compleet geen melk meer te bereiken. Na nog 5 weken droogdrinken is het nu bijna over. Max is er klaar mee. Hij wil af en toe nog even aan de tepel aanhappen, vooral onder de douche. 10 seconden de ene borst, 10 seconden de andere borst, en dan ‘klaar’. Ong 1 x per week. Het definitieve einde is nu dus in zicht. En ik heb er wel een traantje om gelaten. Maar sterker overheerste het gevoel van: het is goed zo. Max heeft het helemaal uit zichzelf bepaald. Borstvoeding is gewoon iets waarin ik ben meegegroeid. En nu op het einde is het goed zo. Max taant niet meer naar mijn borsten, althans, niet om te drinken. Hij vind het heerlijk om zijn handje ertussen te leggen, eraan te ruiken, en dat dichte lichaamscontact te hebben, maar echt drinken, nee dat hoeft niet meer van hem.
En ik leg me erbij neer. Dat is ook drinken op verzoek, dat HIJ besluit wanneer hij wil stoppen. (Misschien wat geholpen door mijn zwangerschapshormonen helaas)
Ik heb hier op BB, die dingen over borstvoeden gezet, die ik echt belangrijk vond.
Ik hoop dat jullie er iets aan hebben gehad.
reacties (0)