Een bevalling kan ook ‘prettig’ zijn. En natuurlijk ‘prettig’ tussen aanhalingstekens, want een bevalling is nooit plezierig. Een bevalling doet pijn, en is nou niet de lievelingsbezigheid van vrouwen. Maar zo dramatisch als sommige het ervaren, vertellen of voorstellen…..dat hoeft nou ook weer niet zo te zijn.
Een bevalling doet zeer, maar ik kijk op mijn 2e bevalling goed terug.
Mijn 1e bevalling was in het ziekenhuis …..een onverwachtse vroeggeboorte, couveuseafdeling etc...laten we zeggen, dramatisch.
Maar mijn 2e bevalling was thuis, snel, en was zelfs bijna romantisch te noemen.
Ik ben thuis bevallen op een warme zomermiddag.
De ramen stonden open, en de gordijnen wapperde zachtjes heen en weer. De sfeer in de kamer was rustig en gemoedelijk. Alleen manlief en mijn verloskundige. Ik deed de bevalling echt ‘samen’ met mijn man. De bevalling ging snel, in 3,5 uur en de uitdrijving duurde 10 minuten. Mijn dochter ging gelijk op mijn blote borst, en heeft binnen 20 minuten via borstcrawl (blog 131) de borst gevonden waar ze heerlijk begon te drinken. Na even lekker douchen, zijn we heerlijk in ons frisse bed gaan liggen, waar we uren naar onze nieuwe dochter hebben liggen kijken.
Toen mijn zoontje van 2,5 jaar op bed erbij kwam, was mijn geluk compleet.
Sommige dingen heb je gewoon niet in de hand. Een bevalling kun je niet ‘plannen’ en het loopt zoals het loopt. Maar het is prettig om je te realiseren dat een bevalling niet altijd dramatisch en mega rot hoeft te verlopen.
reacties (0)