38 weken en 6 dagen

Een beetje een gekke dag vandaag. Een soort van mijlpaatje eigenlijk. Toen ik zwanger was van Renske ben ik met 38 weken en 6 dagen bevallen namelijk. En laat ik vandaag ook 38 weken en 6 dagen zwanger zijn van mijn tweede kindje. De hele dag denk ik terug aan mijn eerste bevalling. Gisteravond voordat ik in slaap viel ging het al als een film aan me voorbij. En ik zag Renske voor me, hoe ze eruit zag toen ze pas geboren was. Zo'n mooi babytje, ik geloof dat er op dat moment geen mooier en perfecter kindje voor me had kunnen bestaan. Ongelooflijk hoe zoiets kleins en liefs in mij was ontstaan en gegroeid en hoe trots was ik toen ze was geboren! 

Bij Renske ben ik ingeleid, vanwege te hoge bloeddruk en een onverklaarbare gigantische jeuk over mijn hele lichaam. De avond van tevoren kreeg ik een slaaptablet om rustig de nacht door te komen. Zodat ik uitgerust zou zijn voor de bevalling. Ik heb toen wekenlang wakker gelegen van brandend maagzuur en later van de jeuk, maar die nacht heb ik als een blok geslapen. Hoe anders was het vannacht. Ik voelde me kortademig en mijn hartslag was wat aan de hoge kant. Ook moest ik continu plassen, had ik wat last van maagzuur en ik had het enorm warm. Ik ben mijn bed uitgeslopen en zachtjes naar beneden gegaan. Eventjes afkoelen en tot rust komen. Ik voelde me wat opgejaagd en was bang dat ik mijn man wakker zou maken. Na een half uurtje voelde ik me weer rustig en minder kortademig. Toen ben ik weer mijn bed ingekropen en heb daarna beter geslapen.

Maar nog steeds voel ik me wat onrustig. Misschien wel omdat het zo'n gekke dag is voor me. Als ik vanavond niet beval, dan ben ik langer zwanger dan van Renske. Dat voelt toch wel een beetje vreemd. Ik had zo in mijn hoofd zitten dat ik eind deze week zou bevallen, maar hoe verder deze dag vordert, hoe meer ik ervan overtuigd ben dat ik de 39 weken toch wel echt ga halen. Het maakt me wat onzeker, want wanneer zal ik dan bevallen?

Nu ik dit allemaal zo schrijf, voel ik weer een harde buik opkomen. Sinds afgelopen woensdag zijn de voorweeën alleen maar toegenomen. Er kan eens een halve dag tussen zitten dat ik er geen last van heb, maar als ze er zijn dan heb ik er ook echt behoorlijk last van. Ze komen alleen niet regelmatig, de ene keer zit er 3 minuten tussen, dan weer 9 minuten, dan weer 5 minuten, etc. Totdat ze ineens een paar uur tot een halve dag wegblijven en dan ineens weer komen opzetten, een paar uur achter elkaar en dan zijn ze weer weg. Heel vervelend, want ze doen ook echt zeer. Maar het is niet te vergelijken met échte weeën. Die komen veel regelmatiger en volgen elkaar steeds sneller op en doen ook veel meer pijn. Tenminste, dat is mijn ervaring tijdens mijn eerste bevalling. Alleen toen werd het op een gegeven moment zo heftig dat ik een weeënstorm kreeg en die pas overging toen ik een ruggenprik had gehad. Pfff, ik hoop dat het dit keer toch wel beter vol te houden zal zijn.

Maar terug naar vandaag. Ik heb dus een vreemde dag. Vanmiddag na half 6 ben ik officieel langer zwanger van dit kindje dan van Renske. Dan ga ik voor mijn gevoel in de bonustijd. Ik ben zó benieuwd wanneer de voorweeën door gaan zetten en ik ga bevallen! Ik hoop van harte dat het nu ook echt niet lang meer gaat duren.