Het begin is gemaakt

Goedemorgen,

Zondag avond zijn we toch echt begonnen, de toekomstige babykamer!
aangezien dit mijn inloop-kast kamer is moest er een nieuwe kast komen en op een andere kamer, nooit gedacht dat ik mijn grote trots de inloop-kast kamer zou afstaan ;)

De nieuwe kast staat nu netjes in de grote slaapkamer  zodat het leegruimen van de kleine kamer is begonnen, het liefst zouden we de schilder kwasten en verf al inslaan maar we hebben nog alle tijd. maar dat is bij ons het probleem door onze enthousiasme willen we vaak te veel, te snel en daar moet ik nu een beetje  mee oppassen. Zodra ik teveel en zeker dingen te snel wil doen heb ik daar de volgende dag last van, maar dit zal jullie vast niet onbekend zijn.

Overdag help ik mee bij een klein bedrijf voor de admin. want mijn laatste werkdag bij mijn ex werkgever zit er helaas al op. maar we gaan gewoon door natuurlijk. al lopen de emoties soms een beetje hoog op, toch bang om Mark kwijt te raken en alles alleen te moeten doen, de gedachten dat slanke vrouwen nu veel mooier zijn dan mij doet hem misschien wel twijfelen om toch alleen verder te gaan? waarom opeens zo onzeker? kan ik wel een kleine ukkie opvoeden? gaan we ooit groter wonen? ik lijk wel een plofkip.... volgens mijn vriendin Christa die in november mama is geworden komt het door de stomme hormonen die je zo onzeker maken...

liefs
Bo

352 x gelezen, 0

reacties (0)


  • ladygamo

    leuk hoor een babykamer inrichten!! veel plzier daarmee iig!!

  • reneebs

    Hey meid, dat dikker worden is wel het laatste waar je je zorgen om moet maken. Ik ben er in totaal 15 aangekomen en dat kon je ook wel zien. Nu13 dagen na de bevalling ben ik er al 11 kwijt. Het is maar voor eventjes moet je denken.
    Die hormonen zijn inderdaad wel om te vervloeken. Laat je lekker gaan, dat lucht op. Mannen moeten er maar begrip voor tonen. En zo niet, dan moeten ze even een rondje gaan rijden en terug komen met een bos bloemen ofzo haha.
    Kop op, je voelt je snel beter.

  • kim2704

    mij komt het ook bekend voor
    ik ben nu 26 weken zwanger maar accepteer het nog steeds niet
    dat ik dikker wordt
    ik kan al niet wachten tot mijn bevalling en dat ik weer mijn eigen lijf terug heb/krijg
    want nu denk en voel ik dat ik niet mezelf ben en voel me echt lelijk ook qua karakter
    ben herken ik mezelf helemaal niet en ik wil al helemaal niet dat er foto's van mij genomen worden
    bah bah

    maarja alles zal wel goed komen

    liefs kim

  • barbamama

    Snap helemaal hoe je je voelt....
    Vraag mijn man ook wel tien keer op een dag of hij echt niemand anders wil en ben soms heel verdrietig dat ik dikker wordt.....
    Bedenk maar steeds dat het voor een heel mooi doel is, en alles uiteindelijk weer goed komt!!!
    Sterkte ;-))

    Liefs