Bevalling
Mijn verhaal mijn ervaring
Tijdens mijn zwagerschap heb ik bijna alle controles bij de verloskundige gelopen voor controle, want alles ging goed tot ik 39 weken zwanger was en ons kindje nog steeds niet was ingedaald.
Normaal kan dit ook nog wel tijdens de bevalling gebeuren maar daar hadden ze bij mij toch twijfels over dus voor alle zekerheid een afspraak moeten maken bij de gynaecoloog.
Op 22 juni 2011 hadden we een afspraak bij gynaecoloog Dr.Pal
na controle (inwendig onderzoek) bleek dat ons kindje nog ZO hoog lag en hij daardoor met zijn hoofdje opzij was gaan liggen dus niet meer goed voor de uitgaan, en doordat het kindje zo hoog lag zouden ze het tijdens de bevalling niet kunnen draaien. ook waren mijn bekken iets aan de nauwe kant. al met al vertelde Dr. Pal dat het een keizersnede zou worden, en die wilde hij zo snel mogelijk inplannen zo dat het geen spoed zou worden mocht ik weeën krijgen. nou dat was toch even schrikken ik wilde zo graag natuurlijk bevallen.
Vrijdag 24 juni 2011 om 09:00 moesten we ons melden bij het ziekenhuis.
daar werd ons een kamer toegewezen en ik moest aan de CTG, donderdag had ik al steken en kramp waardoor ik soms even niet kon bewegen van de pijn maar dit was vrijdag nog meer, nu bleek uit de CTG dat het al voor-weeën waren dus gelukkig dat we voor die vrijdag al ingepland stonden want het weekend zou ik niet gehaald hebben.
De keizersnede is allemaal goed gegaan, ik zag erg op tegen de ruggenprik maar uiteindelijk deed het aanbrengen van mijn infuus meer pijn dan de ruggenprik.
Om 11:15 stonden ingepland op de ok en om 11:38 is onze zoon Mads geboren.
Na 4 dagen in het ziekenhuis te zijn gebleven mochten we maandag naar huis. Dat was erg vreemd zo opeens met zn 3tjes. Mads had ook erg veel last van krampjes waardoor hij een uurtje na zijn voeding erg begon te huilen en je als ouder hier helemaal niks aan kan doen, alleen maar troost geven. Nu hebben we infacol dit helpt zo goed.
Liefs
Beau
reacties (0)