Teleurgesteld in mezelf

Dit is een blogje om even van me af te schrijven,
Reacties zijn welkom maar hou het lief alsjebliefd❤️.

Zoals iedereen om ons heen weet,
hebben we heel veel tijd en moeite gestoken in zwanger worden.
Het heeft bijna 5 jaar geduurt maar we hebben een prachtig dochtertje😍.
Toen al kregen we vaak kut opmerkingen.
Waar je zo niet bij nadenkt dat het een ander pijn kan doen als je niks weet van iemands route.

Maar nu we ons dochtertje hebben inmiddels al 1.5 jaar❤️
Sinds ik zwanger was ben ik heel open over ons verhaal,
En vrienden van ons, of hoe je het wilt noemen..
Die worden makkelijk zwanger, en dat is oke.
Ben blij voor hun maar ook teleurgesteld in mezelf inmiddels 8 maanden bezig voor een 2de.

Maar dan krijg je opmerkingen zoals.
ja ik doe nu ook mee aan moeders voor moeders door jou verhaal!
Oh super vind ik dat!!.
Maar gelijk erna zegt ze, ja het heeft bij ons ook wel ff geduurd.
Dus ik. Oh! Hoe lang dat dan? Aangezien de kleine nog geen jaar was.
Jaaa 3 maanden 🫨!
Ik denk nou je zegt eerst dat je ons verhaal nog weet en hoe erg je t vind,
Om vervolgens in ons gezicht te wrijven dat 3 maanden lang is 🤷‍♀️🤷‍♀️
Okay..

Vervolgens laatst een andere vriendin ja ik ben zwanger!.
Dus wij ohh leuk we zijn blij voor jullie gefeliciteerd!
Ja dankje😄 ja we dachten ook het duurt wel ff (eerste was ook binnen n paar maanden gemaakt)
Maar tjha dat geluk hebben wij tenminste met n toon zo van lekker puh 🤦‍♀️...
Heb niks laten merken als we zijn blij voor jullie.
Maar in de auto zei mn man meteen wat was dat nu weer voor n reactie!!
Dus het lag toch echt niet aan mij 🤔

Pfff soms heel soms...
Vraag ik me af waarom🤷‍♀️ waarom moet je zo reageren terwijl je t weet.
Wil ik zulke vrienden in mn leven die je niet super vaak ziet maar als je ze ziet krijg je zulke reacties😥
Dit moest ik even van me afschrijven.
Vandaag ongesteld geworden en het knaagt soms aan me.
Pfff

1407 x gelezen, 0

reacties (12)


  • Love2019

    Pff... Even een extra dikke knuffel voor jou!

    Zo lastig zulke reacties!

    Het verbaasd me soms ook... Iedereen weet dat kinderen krijgen voor helaas veel mensen geen normale zaak is. Kijk alleen al even in je eigen woonwijk/straat. En dat zijn dan alleen nog maar de verhalen die mensen je verteld hebben, wat speelt er nog in het ('geheim') achter de voordeuren...?!

    Dat maakt me extra verbaasd dat mensen nog steeds niet lijken te begrijpen dat je niet zo maar even een kindje 'maak', maar dat je kinderen krijg.

  • Vlinder-36

    Mensen die zo reageren op jouw verhaal weten (gelukkig voor hen) niet hoe het is. En dat is ook niet uit te leggen, je moet het zelf hebben meegemaakt. Die mensen maken goed bedoelde opmerkingen die soms tenen krommend en zelfs kwetsend kunnen zijn.

    Maar dit is hun manier om mee te leven. Bij goede vrienden zou je het ter sprake kunnen brengen.

    En daarnaast schrijf je dat je teleurgesteld bent in jezelf. Maar infertiliteit is traumtiserend en daarom komen dit soort opmerkingen harder binnen.

    Je bent vast ook blij voor het geluk van anderen maar dat confronteerd met je eigen gemis. En dat gevoel mag er zeker zijn.

  • iris95bam

    Ik snap je gevoel helemaal. Die opmerkingen zijn ook heel pijnlijk en heb ik zelf ook mee te kampen.

    In het begin heb ik het gewoon geslikt. Een neppe glimlach gegeven en vervolgens in de auto of thuis een portie lopen huilen maar op deze manier leert niemand ervan en heb je alleen jezelf ermee.

    De mensen die deze opmerkingen maken zijn niet dom of ongevoelig maar snappen gewoon de situatie en het gevoel niet omdat ze zelf nooit in deze situatie hebben gezeten. Zo zullen deze opmerkingen voor hun ook zonder enig kwaad voor ogen gezegd worden.

    Bij vrienden/familie leg ik wel altijd uit dat zo´n opmerking hard bij mij aankomt. Dat het best kwetsend kan overkomen ookal bedoelen ze het niet op die manier. Echt uitleggen waarom het zo voelt en aangeven dat je snapt dat ze het niet zo bedoelen maar dat zulke opmerkingen niet altijd even handig zijn.

    Blijven die vervelende reacties nou gewoon komen ondanks dat je herhaaldelijk hebt uitgelegd dat je het vervelend ervaart, dan zou ik zeggen verwijderen uit je leven. Zo heb ik ook wat ik dacht een goede vriendin te zijn verwijderd uit mijn leven. Op gegeven moment houd het op en moet je voor jezelf kiezen, hoe lastig dat soms ook is. Echte vrienden zullen namelijk begrip proberen te tonen ipv je proberen neer te halen terwijl ze weten hoe je je erbij voelt.

    Bij onbekenden laat ik het langs mij heen glijden. Daar ga ik echt geen tijd en energie in steken! Laat maar lullen ;)

  • Charliecharlie

    Ik ben blijkbaar de enige, maar ik denk ook dat het wel te maken heeft met je eigen teleurstelling in jezelf (die overigens uiteraard totaal onterecht is, want je kan er niks aan doen). Daarom vallen dat soort opmerkingen gewoon rottig. Behalve dat ze dom of onhandig zijn (3 maanden is natuurlijk helemaal niet lang), denk ik echt niet dat iemand er bij jou “in wil wrijven” hoe goed zij hierin zijn en hoe slecht jij erin bent (wat dus onzin is hè, maar dat is hoe jij het voelt).

    Ik denk dat veel mensen het gevoel hebben dat ze iéts moeten zeggen maar dan heel onhandige dingen zeggen.

    Ik denk dat jij twee opties hebt hierbij: 1 - ene oor in andere uit (maar dat is beetje moeilijk zo te horen), of 2 - je legt bij zo’n opmerking, zeker als het van een vriendin komt, meteen uit waarom je daar onzeker van wordt. “Ik weet dat het stom is, maar als iemand zoiets zegt krijg ik altijd extra het gevoel dat ik faal”. Weten zij dat, heb jij het gedeeld. En kunnen zij wsl uitleggen dat ze dat helemaal niet zo bedoelen.

  • Mijndraakjes

    Hier sluit ik me bij aan

  • ~Blended~

    Mee eens

  • JustAMom

    Helemaal mee eens. En heel eerlijk, voor mijn gevoel duurde het ook ellenlang voordat ik zwanger was na mijn eerste zwangerschap + miskraam. Ik kan me die zware, zwarte periode nog goed voor ogen halen. Het was voor mij een diep dal. Want op zo'n moment wil je maar één ding, en dat is een kind. Dan lijkt elke dag een week te duren. En je weet van tevoren ook niet of het 3 maanden of 3 jaar gaat duren, of het misschien wel nooit gaat gebeuren. Nu, achteraf, vind ik mezelf ook wel dom. Mijn miskraam was half november en half februari was ik zwanger van onze oudste. Maar de beleving was voor mij dus heel anders. Snap je? Dus degene die zei dat het bij haar ook wel even duurde, terwijl dat slechts om 3 maandjes ging, had wel een beleving dat het lang duurde. Dat heeft dus echt totaal niks te maken met jou en jouw situatie. Terwijl jij in jouw hoofd (logisch) wél de vergelijking maakt. Dat maakt het voor jezelf denk ik wel moeilijker.

    En de vriendin die opmerkte dat zij dat geluk tenminste had, bedoelde misschien wel totaal iets anders! Misschien zitten dingen heel erg tegen in haar leven (misschien op gebied van werk, familie, relatie o.i.d.) en dat ze het bedoelt als: maar op dit gebied hebben we dan wél geluk.

    En nogmaals: totaal logisch dat jij het anders opvat, maar het kan echt een interpetatie dingetje zijn. Jij ziet nu alles alleen vanuit jouw kader, terwijl de mensen die het zeggen het vanuit hun kader zeggen. Hopelijk helpt je dit om te relativeren, hoe lastig dat ook is. En als ze het écht gemeen bedoelen, dan zou ik ze skippen 👋🏻👋🏻

    Sterkte met alles!!

  • Chudo

    Wat een domme vrouwen zeg. 😰

    Als je ze toch al weining ziet, gewoon laten verwateren. Je hebt niet zulke mensen nodig die jou je zo laten voelen. Weg ermee

  • Blondii88

    Voel met je mee.. Hier vandaag ook ongesteld geworden

  • Nog-even!

    Je hebt het zwaar... en dan ook nog ongesteld...dubbel zwaar... Sterkte meid!

  • Rupsje1995

    ❤️

  • Moedervanvijf

    Je bent niet teleurgesteld in jezelf maar in anderen!