Ziekenhuisopname

Vorige week vrijdag dacht ik, na veel dagen in bed en bank vanwege de enorme misselijkheid en veel overgeven, de hele dag door, het wordt nu tijd dat ik een afspraak met de huisarts maak.
Ik kon er de vrijdag terrecht.
Hij stelde veel vragen en wou dat ik op de weegschaal ging staan.
Van 59 kg wat ik normaal weeg was ik nu,in 3 week tijd, 7 kg afgevallen.
Dat was even schrikken..
Mijn urine is gecontroleerd door de assistent en daar zaten ketonen in.
Iets was ook niet goed bleek te zijn.
Hij vroeg aan mij wat ik wou, of ingestuurd worden naar het ziekenhuis
Of een andere soort zetpil,nogmaals, proberen.
Sowieso moest ik maandag contact met hem opnemen.
Mocht er geen verbetering inzitten dan als nog naar het ziekenhuis.
Ik wou het toch nog even aanzien en besloot voor een andere zetpil te gaan.

Zatermiddag belde ik mijn man op, dat wanneer hij weer thuis kwam ik toch graag wou dat hij de doktersdienst op zou bellen.
Ik zat er doorheen.
Veel dagen op de bank en op bed en niks kunnen doen.
Maar de ene dag ging toch beter dan het andere.
Veel blijven drinken en eten is wat ik om probeerde en heb veel tips van internet geprobeerd maar tervergeefs.

Toen mij man thuis kwam gaf hij aan in de auto al gebeld te hebben en wij direct naar de huisartsenpost konden.
Deze arts stuurde mij, na ook veel vragen en onderzoek, door naar het ziekenhuis.

In het ziekenhuis aangekomen en daar ook nogmaals je verhaal weer doen.
Ook maakten ze een echo, waar ik heel blij van werd, alle was gelukkig goed en ik hoorde het hartje kloppen.(ik was toen ongeveer 9 weken).
Ze keek ook of er geen tweeling in zat, nee het was toch echt 1.
Mijn eigen verloskundige heeft namelijk ook gekeken.

Toen werd ik de kraamafdeling opgereden per rolstoel en kreeg ik een 1-persoonskamer.
Daar werd ik aan het infuus gesloten met in totaal 2,5 liter vocht(nacl+glucose)
Ik zou waarschijnlijk de volgende dag wel weer naar huis mogen vermoedden de verpleegkundigen.
De nacht niet veel kunnen slapen, dan piepte het infuus weer dat de infuuszak doorgelopen was en er weer een nieuwe aan moest,
Dan kwam er weer iemand die po kwam brengen,
Dan kwam er iemand die vertelde dat ik moest proberen om te plassen zodat ze mijn urine konden controleren.
En voor die tijd om even extra mijn controles te komen doen.
Maakt allemaal niet uit, ik werd eerst geholpen en zou als ik thuis was wel weer wat slaap in kunnen halen.
Was wel weer een belevenis.
De dag erna moest ik voor controle terugkomen op de poli voor nogmaals een urine onderzoek naar ketonen.
Deze zaten er toen ook niet in gelukkig.
Nu morgen weer heen voor urineonderzoek en een gesprekje met de verloskundige daar.
Ben benieuwd morgen.

Woensdag de officiële termijnecho. De vorige keer was het namelijk nog erg pril.
👶