The day after


Lieve meiden,

allereerst wil je jullie heel erg bedanken voor al jullie lieve berichtjes. Normaal beantwoord ik alles wel persoonlijk, maar moet nu bijna alleen maar huilen als ik de berichtjes lees.

Vandaag, de dag na het slechte nieuws, is ook een K*T dag! Gisteren heel veel bezoek gehad, familie en vriendinnetje die toch ook weer helemaal lam geslagen waren, net als wij. Verdriet over waarom dit twee keer moet gebeuren, verdriet omdat we al geen makkelijke periode achter de rug hebben en dit er dan ook wel weer bij kan en verdriet omdat ik het vertrouwen in mijn lichaam heb verloren.

Na een nacht van naar het plafond staren, vanmiddag naar het ziekenhuis geweest. Moest ruim een uur wachten (werk zelf ook in het ziekenhuis en laat mijn patiënten NOOIT een uur wachten, maar ok). Aardige vrouwelijke gynaecoloog, ik begon natuurlijk meteen weer te huilen (tissues are my new best friend!), maar een goed gesprek. We gaan waarschijnlijk geen onderzoeken starten, maar ik blijf daar onder controle. Weer een echo, er was al veel bloed in mijn baarmoeder te zien, maar verlies nog steeds geen bloed. Wel was dat beeld een geruststelling dat mijn eigen lichaam ook al met de opruiming is begonnen en er dus echt iets mis was met ons gupje. Heb er wel voor gekozen om de natuur een handje te helpen dmv medicatie.

Vanmiddag de eerste pil ingenomen en vanavond moet ik 4 pillen inbrengen. Als het goed is, begint het dan binnen 24 uur, dus weer afwachten. Volgende week een belafspraak om te kijken hoe het gegaan is en week daarna op controle om te kijkenof idd alles weg is (hoe ironisch, op de dag dat de eerste controle bij de vk gepland stond! ja, er is weer heel wat veranderd!). Merk ook aan mijn lichaam dat er veranderingen komen; eetlust is weer terug, misselijkheid is veel minder; ben nog wel erg moe, heb nog steeds last van mijn borsten en last van pukkeltjes, maar het duurt dan ook een tijdje voordat je de hormonen weer kwijt bent.

Na dit alles, zal het wachten weer beginnen; ovulatie, NOD, wel of niet zwanger, maar daarna komt voor mij inmiddels de echte spanning; zal ik deze wel bij mij kunnen houden en laten vol groeien tot ons kleine beebje? Kan niets anders doen dan wachten.............


106 x gelezen, 0

reacties (0)


  • nessa6

    hoi meid, vind het zo erg voor je, ik las je blog met tranen in mijn ogen, ik heb zelf 1 miskraam gehad en het lijkt me dan ook echt vrezelijk om dat 2 keer mee te moeten maken. ik vind he echt heel erg voor je. ik word ook gewoon naar van binnen bij het idee over hoe jij je eigen nu voelt. meid................vrezelijk veel sterkte ik hoop dat je jezelf een beetje bij elkaar kan rapen. knuffel nessa

  • Joma86

    heey meis ik ken het gevoel. hou moed ooit komt het voor ons allemaal goed

  • bertine81

    Ah meis, wat is het toch oneerlijk allemaal. Heel veel sterkte de komende tijd en hopelijk heb je niet te veel pijn. Probeer de tijd te nemen om dit samen te verwerken! Knuffel!

  • roosje.l

    oh lieve meid ik had al een tijdje niet gekeken,tot mijn schrik is het bij jou niet goed ik wens jullie heel veel sterkte weet niet goed wat ik moet zeggen want ik weet wat voor verdriet jullie moeten hebben neem de rust en de tijd voor je zelf heel veel sterkte dikke kus

  • cheyenne26

    het is ook zo oneerlijk. Ik had het je zo gegund. Neem goed de tijd om dit te verwerken. Ik vind je wel een topmeid hoor! Veel sterkte saampjes!
    Liefs en een hele dikke knuffel

  • theeleutje

    Soms is er zoveel wat we voelen, maar zo weinig wat we kunnen zeggen... Nogmaals heel veel sterkte! THINKING ON YOU, dikke knuffel en veel liefs van mij

  • mama~wendy

    dikke knuf...snik snik...xxx

  • daniest

    Wat een pijnlijke dagen zullen dit zijn (mentaal en fysiek). Ik wens niets meer dan alle goeds en sterkte voor jou! Ik had het je zo gegund...
    Fijn dat je een vriendelijke gyn had en dat je lichaam zelf wel op gang komt met het schoonmaken van je baarmoeder. Ik hoop dat je niet teveel last krijgt van de medicatie.
    Heel veel moed en sterkte meis!

  • nija

    oh meid, wat een rottijd zeg! ik wilde dat ik iets voor je kon doen! nou ja, het enige wat ik kan doen is duimen dat je dit verlies snel een plekje kunt geven, dat je niet te veel last krijgt van de miskraam en dat je heel snel een gezonde zwangerschap mag hebben.
    knuf

  • el4a

    ken je gevoel zo , bij mij doet het ook nog steeds pijn. kon het niet goed afsluiten. heb daarom gisteren een echo aangevraagd. en alles was weg, terwijl de verschijnselen nog licht aanwezig zijn. had ook nog hormonen in mijn lichaam. maar dat gevoel hoe nu verder voel ik zo met je mee.
    maar knap dat je er zo over praat.
    denk aan je meid

  • mama~t

    Veel sterkte..... Heb echt met je te doen en had je zo anders gegunt...
    x Silvia

  • babytje3

    tranen schieten in mijn ogen.

  • frens75

    vind het zo oneerlijk, waarom blijven ze nou niet gewoon zitten die kleine guppies, ik gun het je zo erg. ik denk dat je enige troost is dat het lichaam niet zomaar iets afstoot, meestal is er wel een rede voor. ik weet het is hard maar door deze gedachte kon ik me 2 jaar geleden staande houden toen ik mijn guppie (van ongeveer 12 weken) verloor. hoop dat er snel wel eentje blijft zitten tot een week of 40. heel veel liefs frens

  • hengeltje

    Owww meis wat verschrikkelijk allemaal, zwanger worden is niet echt het probleem he maar de volgende moet en zal vasthouden!!! toi toi toi

  • kez

    meismeismeis,
    Ik vind je zo sterk! het is zo oneerlijk! Denk aan je! Liefs

  • mama debbiej

    Jemig wat verschrikkelijk! Heeeeel veel sterkte

  • mamaongeduld

    Jeetje meid, wat een hel. Wel fijn dat je nu duidelijk een teken gezien hebt dat het ook echt niet goed is, hoef je daar niet meer aan te twijfelen voor het geval je dat al deed. Hopelijk omt het allemaal snel op gang, en ben je er snel weer vanaf.