Dag lieve baby, hallo kleine zoete dreumes!
Lief klein prinsesje van mama,
wat is de tijd gevlogen!!! Alweer meer dan een jaar geleden is het dat jij ons leven kwam verrijken. Wat gaat het toch snel!!!
Vorige week dinsdag (29 mei) was een rare dag; om half 1 's middags kon mama toch niet anders dan even denken aan een jaar geleden, het moment waarop de vliezen braken; het moment waarop we wisten dat jouw komst niet lang meer op zich zou gaan laten wachten.
Raar was het om te denken aan de pijn die mama een jaar geleden moest doorstaan, de rit naar het ziekenhuis (of alleen al de afdaling van de trappen van ons huis), het infuus, de grappen die papa en mama tussen de weeën door nog maakten, de ruggenprik uiteindelijk om half 1 's nachts (met die vervelende anesthesist die mama op dat moment probeerde van carrière te laten veranderen) en de ontspanning die die ruggenprik gaf. Ontspanning waardoor mama's bloeddruk teveel zakte, wat jij niet leuk vond en waardoor er liters infuus ingepompt werden (7 liter in 5 uur welteverstaan)!! Wat hebben we daar samen de dagen na de bevalling een last van gehad!!! Eindelijk had mama volledige ontsluiting en moest er gewerkt worden. Om 6 uur begonnen en 19 minuten later was je er al! Wel met de vacuumpomp, want je was iets groter dan verwacht! Een prachtige 4110 gram! Nee, vel over been ben je nooit geweest!!
En nu is het alweer een jaar later; 's avonds had mama de tranen in haar ogen toen ze jou naar bed bracht. De laatste keer zou ik mijn baby naar bed brengen, want de volgende ochtend zou ik een kleine dreumes uit bed gaan halen. Je papa en mama zijn zo trots op je, je bent zo groot en toch nog steeds zo klein. Maar nu echt geen baby meer!
Woensdag 30 mei was het zover; mama was gewoonweg zenuwachtig! Langzaamaan hoorde we je wakker worden in je bedje en toen gingen papa en mama al zingend je kamertje binnen. Wat keek je verbaasd!!! Echt zo van 'wat doen jullie nu?', maar al gauw verscheen er een grote grijns op jou gezichtje! Zo wilde je wel iedere ochtend wakker gemaakt worden! Dus met verjaardagskroon op kropen we snel gezellig weer terug in het grote bed! Gelukkig was papa de hele dag vrij, dus we hadden alle tijd!! Lekker samen knuffelen, je eerste cadeautje uitpakken, samen ontbijten en daarna natuurlijk een feestjurk aan. Omdat we je verjaardag zaterdag zouden vieren, hadden we een lekker rustige dag, wel wat bezoek, samen cupcakjes eten (want mama had er een heleboel gemaakt!), samen de hele dag cadeautjes uitpakken en genieten dat papa er ook de hele dag was.
Het was de eerste dag dat jij met het fenomeen rozijntjes mocht kennismaken en dat hebben we geweten! Opeens kon je meer, want je zei alleen maar 'die, die, die', al wijzend naar de grote schaal met doosje rozijntjes. Wat een feest vond je dat; al peuterend aan die kleine bruine rozijntjes, alsof je nooit anders gedaan had! Je ontwikkeling staat zeker niet stil; hele verhalen worden er nu gebrabbeld in plaats van alleen de dada-klanken; je staat, loopt langs, houdt jezelf nog maar met 1 handje vast en kruipt inmiddels liever met je buik van de grond dan te tijgeren.
Vrijdag was het de beurt aan de crèche! In weer een mooie feestjurk gingen mama en jij op weg naar de crèche (mama was vrij zodat ik fijn mee kon genieten van het vieren op de crèche en zodat ik alvast de boodschappen kon doen voor je feestje en natuurlijk weer meer cupcakjes kon bakken). Alle leidsters waren er, ook degene die eigenlijk vrij was; er werd gezongen, je kreeg een kroon op en mocht in de grote JARIG-troon zitten!!! Wat vond je het prachtig!!! Je straalde helemaal, keek je ogen uit en genoot duidelijk van alle aandacht!
Alsof het allemaal niet genoeg was, was daar zaterdag! De dag van je feestje; mama had een high tea gemaakt, weer heel veel cupcakjes en alles in het roze en groen van je geboortekaartje van een jaar geleden. Er werd gezongen, er waren veel mensen allemaal voor jou en ook nu weer genoot je zichtbaar! Stralend zat je te midden van het feestgedruis, genietend van alle cadeaus! Want jeetje meisje, wat ben jij verwend. Een houten keukentje, een poppenwagen, heel veel houten speelgoed, je eerste hockeystick (was papa vooral erg blij mee); maar het allermooiste vond je de aandacht. Moe, maar volledig voldaan, viel je die avond heerlijk in slaap. Wat waren papa en mama vandaag ook weer supermegatrots op ons kleine meisje!
Zondag hadden we nog een feestje met alle kindjes van de zwangerschapsgym! Heerlijk, 7 kleine gupjes allemaal 1 of bijna 1! En natuurlijk was jij de allermooiste!! Weer zingen en weer taart, en ook nu genoot je zichtbaar! Je kreeg een prachtig oranje shirt, dus voor de wedstrijd van zaterdag was jij er helemaal klaar voor!
En toen keerde de rust weer terug...... helaas voor korte duur; het ging zo goed met je gezondheid de laatste weken, je was al een tijdje niet meer ziek geweest; en daar gingen we weer. Het was wel te verwachten, aangezien 1 van de kindjes zondag al een week ziek was (blijf dan thuis!). Hij had eigenlijk alles; ontstoken ogen, hoge koorts, snotteren, hoesten, maar ook diarree. En ja hoor, in de nacht van dinsdag op woensdag was je onrustig, 's ochtends werd je warm wakker en had je 38 graden. Anderhalf uur later was dat 39,5 en dat is het de afgelopen dagen gebleven. Wat voelde je je beroerd; snot stroomde uit je neusje, hoestbuien waar je bijna in bleef, 2 dikke ontstoken oogjes, zo rood; het was zo zielig! Nachten heeft mama met je opgezeten, omdat je niet kon slapen door al het snot. Wat vond mama het vreselijk dat ze donderdag, vrijdag en zaterdag moest werken en haar kleine zieke meisje thuis moest achterlaten.
Gelukkig ging het vandaag wel weer wat beter, de koorts is weg, je oogjes zijn minder dik en rood, alleen het snot en hoesten blijft. Ach ja, dat zal nog wel een tijdje duren voordat dat weer weggesleten is. Wel konden we vandaag eindelijk papa's en mama's grote cadeau op gaan halen; de mama-fiets!!! Wat vond je het heerlijk voorop bij papa en wat keek je je ogen uit toen we lekker in het zonnetje door het Vondelpark fietsten!!! Lief klein prinsesje, dat gaan we nog heel erg vaak doen!!!
En dat was het; er is alweer een heel jaar voorbij; een heel jaar waarin jij mij mama maakte; ik mocht ervaren dat er iets groters is dan ik-alleen; een jaar van onvoorwaardelijke liefde en zoveel geluk; een jaar waarin de wereld volledig veranderde en jij het leven van papa en mama zoveel mooier maakte!!!
Lief klein dreumesje van mama, ik kan niet wachten op alle jaren die nog gaan komen, maar tot die tijd geniet ik van iedere dag! Ik ben trots en dankbaar dat ik jouw mama mag zijn!
kusjes, je mama
reacties (0)