We naderen de datum... wens of verbeelding

Het blijft maar door mijn hoofd spoken... De wens voor een derde. Is het een wens? Of is het een verbeelding met hoe het zou kunnen zijn geweest?
Ik had wel vrede met mijn twee lieve jongens, het was goed zo, ons gezin was compleet..
Afgelopen februari werd ik ondanks gebruik van condoom (gescheurd) en morning-afterpil, toch zwanger.
De wereld was te klein, ik baalde er zo ontzettend van, ik was klaar, ik zou niet weten hoe we het rond moetsten krijgen (financieel, auto, werk, etc), nee een derde kindje past niet in ons gezin... ik heb zelfs abortus overwogen.
Net toen ik aan het idee gewend was, geaccepteerd had dat het niet anders was en dit kindje met open armen te ontvangen, kreeg ik een miskraam. Opluchting ging er door me heen... alles waar ik me druk over hebt gemaakt hoefde niet meer...
Nu de maanden vorderen en ik mijn 'uitgerekende datum' nader, is en blijft het een gemis.. pijnlijk soms zelfs.. Want als het niet mis was gegaan dan had ik met een kleine week/2 weken, mijn derde kindje in de armen mogen hebben.
Ik zou met alle liefde zwanger willen worden, maar de situatie waarom ik tegens had, is onveranderd..
Moet je alles verstandelijk opzij zetten om je gevoel te volgen...? ik weet het niet! Misschien is het wel goed zo, misschien ook niet. Wellicht ebt het weg als we oktober voorbij zijn...

1284 x gelezen, 0

reacties (0)


  • Greyhound

    Soms moet je niet nadenken maar gewoon doen,een mens lijd het meest van het lijden dat hij vreest ,ik leef volgens het principe beter spijt van iets wat ik gedaan heb dan spijt van iets wat ik niet gedaan heb.

  • BoyBoyBoy

    Dat vind ik een lastige wijze als het gaat om kinderen...

    Ik ben er nog steeds van overtuigd dat twee kinderen goed is.. maar het idee te hebben dat het er drie konden zijn in deze periode, dat geeft een gevoel van gemis. Ben benieuwd of dat weg gaat als ik deze periode gepasseerd ben.

    Zo niet dan ga ik misschien wel stoppen met denken 😉

  • Greyhound

    Ik heb 8 miskramen gehad waarvan één ongelooflijk heftig ,dus ik denk dat ik wel een klein beetje jou gevoel kan begrijpen, natuurlijk is iedere situatie anders dat begrijp ik ,dat van die datum dat die dan nadert dat gevoel is echter heel erg heftig ,de dag zelf ook ongelooflijk zwaar ,de dag erna had ik een gevoel van opluchting,maar ik kon toch niet leven met het idee dat dit het dan was en dacht nu kan het nog straks niet meer ,geen spijt van gekregen en ja het is op sommige momenten ongelooflijk zwaar maar er zijn ook ongelooflijk veel mooie momenten,dit is inderdaad een weg die iedere vrouw zelf moet bewandelen ,ik hoop dat je eruit komt en dat het dan goed is ,ik wens je veel wijsheid en alle goeds,dit is lief bedoeld .

  • bibsje1982

    Een mens lijd het meest van het lijden dat hij vreest.... wauw!! Ik vind m prachtig, had m nog niet eerder gehoord. Tegeltjes waardig 🍀...

    Hetzelfde principe ben ik ook aanhanger van, echter vind ik sommige keuzes toch wel erg lastig en dan toch maar weer twijfelen😅

  • bibsje1982

    Lastig dilemma... echter, is de tijd ooit rijp?? Al die dingen waarom je er tegen op zag, had ik zowel bij mijn 1e, 2e en 3e 😅...

    Kan t zijn dat je toch nog wat hormonen in je lijf hebt waardoor je zo denkt?

    Wij hebben (hadden, tis maar net hoe je t ziet😅) 2 jongens. Jarenlang zo graag een 3e gewild, maar steeds kwam er iets tussen, we stonden op scheiden, is allemaal goed gekomen maar je wil geen goedmaakbaby, financieel, ziekte zowel bij mij als mijn partner.. 2 jaar geleden dachten we, het is goed zo, de jongens zijn nu al zo oud, het hoeft niet meer. We zijn gelukkig zo en tevens zelf ook al weer een stukje ouder. Dus voor manlief een knipje gepland. Je raad t nooit, een week voor die datum bleek ik zwanger te zijn!!! Een hele schok, vooral manlief moest erg aan t idee wennen. En nu is onze dame alweer bijna 10 maand oud. En ik dacht echt dat ik gelukkig was? Ammehoela, ik heb me nog nooit zo gelukkig gevoeld als nu.

  • BoyBoyBoy

    Wauw dat was wel een onverwachte wending inderdaad! 😱

  • bibsje1982

    Ja, haha! Zeg dat wel! Maar ooh zo gewenst en welkom... zo blij en trots op onze dame. Zou t niet anders gewild hebben 🍀

  • Tutterbel

    Lastig he! Mijn man wilde altijd een 3e maar ik niet.

    Ik heb er lang over nagedacht.. wel/niet etc. Ik bleef bezwaren houden maar heb mijn gevoel gevolgd.

    Helaas toen ook een miskraam, maand erna weer raak en nu ruim 37 weken zwanger.

    Ik vind het heel spannend maar ben ook heel blij dat ik mijn gevoel heb gevolgd. Scheelt natuurlijk ook dat mijn partner er totaal achter staat en n grote wens had.

    Ik wens je veel wijsheid!

  • BoyBoyBoy

    Dank je wel!

    Bezwaren zullen er altijd zijn, ook heel veel voors.

    De wens voor een derde heb ik nooit gehad.. pas sinds de miskraam.

    Ik geef het maar de tijd... haast heb ik (nog) niet 😉

    Heel veel succes met de laatste weken!