Dag dames, eindelijk even tijd voor een update!
Met de kindjes gaat alles goed! Marcelino is alweer 2 jaar en kletst echt de oren van ons hoofd.. Hij gaat steeds meer zeggen, hou het bijna niet meer bij hihi. Soms zegt hij een woord dat ik denk waar heb je dát nou weer vandaan? Blijkt het uit een tekenfilmpje of verhaaltje te komen haha. Oooh dat zegt hij dus! Geweldig. Hij is nog steeds het vrolijke mannetje met soms zijn erg boze momentjes hihi. Flink aan het peuterpuberen en veel nee zeggen maar meestal toch erg vrolijk =D
Gister heeft hij ook voor het eerst op het potje geplast! Eerst wou hij alleen voor het douchen (om de dag) maar gister vroeg hij overdag ineens om het potje uit zichzelf. Hij wou er met geen mogelijkheid meer af en toen hij had geplast wist hij niet hoe snel hij er af wou hihi. ZO TROTS op mn grote vent! <3

Met Danilo gaat het ook goed. Wat een beer is hij zeg vergeleken met Marcelino! Hij weegt nu ongeveer 6,6 kilo en is 64 cm lang. Geef nog steeds volledige borstvoeding al doet het soms erg pijn als hij aan mijn tepels trekt en dan met een lach naar je kijkt pff haha. Hij huilt wel heel vaak op een dag, nu al 3 maanden lang en waarom? We weten het niet.. Hij krijgt genoeg voeding (geeft hij aan..), slapen doet hij redelijk op de dag maar 'savonds is het alleen maar huilen bijna. Soms trek ik het echt niet meer en dan voel ik me zo'n aansteller =( We weten echt niet waar het aan ligt.. Als iemand tips heeft heel graag!! Hydrofiele doeken vind hij werkelijk om op te eten hihi bah! Hij kan zich ook omdraaien van buik naar rug en van rug naar buik is hij heel flink aan het oefenen hihi.



Met ons gaat het goed, nog steeds heel happy in love hihi. Ik zit heel erg in de knoop met mezelf en het verleden.. Voel me bijna alleen maar k*t en levenloos.. Voel me zo schuldig tegenover de kleintjes.. Durf bijna niet naar buiten, bang voor de blikken die ik zal krijgen en misschien wel dat iemand wat zegt ofzo (negatief..) Voor de rest gaat het wel goed hoor hihi ik kan ook nog wel lachen met de kleintjes! Maar zodra ze slapen zak ik in..
Ook is onze tante Jannie 14 januari overleden ='( Ze had COPD en zou een nieuwe long krijgen.. Alleen kreeg ze een longontsteking met daarboven op nog eens een longembolie.. Gelukkig hoeft ze nu niet meer te lijden maar het is nog zo onwerkelijk! Wij hebben nog steeds elke dag het gevoel alsof ze gewoon weer thuiskomt en langs rijd in haar wagentje =( Ze heeft Danilo nooit leren kennen =( Ik voel me zo schuldig omdat Danilo zoveel huilde durfde ik nooit langs te gaan en nu zit ik elke dag met het gevoel was ik nou maar langs geweest dan had ze hem nog even kunnen zien en vasthouden =( Jan is gister bij haar wezen kijken en ze lag er heel vredig bij zei hij.. Ik durf niet te kijken omdat ik het beeld wil bewaren hoe ze was toen ze nog leefde.. Morgen hebben de we crematie van haar en bohh wat zie ik er vreselijk tegenop!
Dit was het geloof ik zo nog wel even..
Hele dikke knuffels en kus voor iedereen XXX
reacties (0)