Telefoongebruik in de buurt van kinderen

Ik loop er tegenaan dat ik dit wat wil beperken, omdat het veel tijd en aandacht kost en ik vind dat mijn dochter deze aandacht verdiend.
Dat gescroll levert ook niks op. Toch merk ik wel hoe lastig dit is.
Mijn man zit vaker op de telefoon dan ik, maar vindt dit geen probleem. We hebben het er al vaak over gehad, maar denken hierover dus anders.
Voor hem is het een manier om wat te ontspannen na een werkdag.

Ik laat de telefoon wel bewust eens boven liggen, maar mis dan ook wel belangrijke telefoontjes.
Aan tafel hebben we al heel lang de regel (door mij bedacht) geen telefoongebruik. Ook hierbij moet ik wel eens mijn man helpen herinneren.
Omdat ik me er steeds meer aan erger, ben ik benieuwd hoe jullie hiermee omgaan in jullie gezinnen.
Wat zijn goede 'middenwegen'. Ik wil ook niet steeds zo moederlijk corrigeren, maar ik vind het er wel wat van als onze dochter iets vertelt (of ik) en de aandacht is bij de telefoon.
Bovendien geen goed voorbeeld voor onze dochter.
Is het onredelijk om te vragen het telefoon gebruik te minimaliseren na werktijd totdat onze dochter op bed ligt? (19 u)
En hoe gaan jullie er mee om als de afspraak dan weer verwaterd :s. Dat roept bij mij ergernis op, wetende dat het een verslaving is.

213 x gelezen, 0

reacties (4)


  • Assera

    Ik gebruik mijn telefoon ook veel. Voor ontspanning (spelletje), even iets opzoeken, agenda, foto’s maken en aantekeningen.

    Ik heb wel eens gezegd tegen mijzelf minderen, maar toen ging ik lezen, borduren, ofzo. Ook dan ben je bezig met iets anders. En wilde ik iets “afmaken” als ik gestoord wordt.

    Ook bij het huishouden is dat. Even de pot uitzetten als ik kook, even nog het boodschappenlijstje afmaken, even de laatste shirts nog ophangen.

    En toen ben ik gestopt met mijzelf beperken. Het is voor mij hetzelfde. Ik ben voor noodgevallen altijd beschikbaar (en dat komt nog binnen). Voor verhalen en spelletjes ben ik beschikbaar als ik het afgerond heb. Dus soms is dat direct (juist als de telefoon vastheb), soms is dat na drie minuten (koken). Maar ik geef dat dus aan. Ze mogen best even wachten

    Dat niet reageren als je iets vertelt, herken ik. Beulde kanten op; ik op mijn man en mijn man op mij. Als ik een klusje doe die ik heel moeilijk vind en al mijn aandacht vraagt, of ik ben bang dat er iets aan mijn aandacht ontglipt reageer ik ook niet

    Mijn vraag aan jou is dus: wat is het probleem van telefoongebruik? Heb je oordelen over telefoongebruik? Lui bijvoorbeeld? Zou je deze problemen ook hebben als hij niet reageert als hij een lekkage in de kruipruimte verhelpt? Of midden in “zijn” sportwedstrijd zit?

    Zoek dat uit, samen, in alle openheid en er is een neutraler gesprek dan “telefoon moet uit”

  • Assera

    Ik gebruik mijn telefoon ook veel. Voor ontspanning (spelletje), even iets opzoeken, agenda, foto’s maken en aantekeningen.

    Ik heb wel eens gezegd tegen mijzelf minderen, maar toen ging ik lezen, borduren, ofzo. Ook dan ben je bezig met iets anders. En wilde ik iets “afmaken” als ik gestoord wordt.

    Ook bij het huishouden is dat. Even de pot uitzetten als ik kook, even nog het boodschappenlijstje afmaken, even de laatste shirts nog ophangen.

    En toen ben ik gestopt met mijzelf beperken. Het is voor mij hetzelfde. Ik ben voor noodgevallen altijd beschikbaar (en dat komt nog binnen). Voor verhalen en spelletjes ben ik beschikbaar als ik het afgerond heb. Dus soms is dat direct (juist als de telefoon vastheb), soms is dat na drie minuten (koken). Maar ik geef dat dus aan. Ze mogen best even wachten

    Dat niet reageren als je iets vertelt, herken ik. Beulde kanten op; ik op mijn man en mijn man op mij. Als ik een klusje doe die ik heel moeilijk vind en al mijn aandacht vraagt, of ik ben bang dat er iets aan mijn aandacht ontglipt reageer ik ook niet

    Mijn vraag aan jou is dus: wat is het probleem van telefoongebruik? Heb je oordelen over telefoongebruik? Lui bijvoorbeeld? Zou je deze problemen ook hebben als hij niet reageert als hij een lekkage in de kruipruimte verhelpt? Of midden in “zijn” sportwedstrijd zit?

    Zoek dat uit, samen, in alle openheid en er is een neutraler gesprek dan “telefoon moet uit”

  • Amatullaah

    Uhmm ja laatste tijd moet ik eerlijk zeggen dat de verslaving is toegenomen en dat komt door vermoeidheid.. dus ik doe zeker met je mee met beperken haha

    Wat mijn man doet, mag hij lekker zelf weten. Tijdens eten zou hij het niet in zn hoofd halen om dat ding mee te nemen. Ik weet niet hoe oud je dochter is maar mijn man heeft niks met kleine kinderen.. nu wel iets meer want hij heeft het al 4x meegemaakt haha maar als ik alleen met de jongste zou zijn, zou hij ook tijdens het avondeten erop zitten.

    Als mijn kinderen overigens iets vertellen, leg ik hem meteen weg, ik luister altijd aandachtig naar hun. Maar zodra ze klaar zijn pak ik hem er helaas weer bij..

    Uiteindelijk komt je man er zelf wel achter dat hij veel gemist heeft en spijt komt achteraf,maar ik had mijn man echt geen regels hoeven opleggen, hij is geen klein kind. Je kan overigens wel als dochter op bed ligt praten over wat je dwars zit, en waarom en hoe je het graag anders zou zien.

  • Denelientjes

    Ik heb mijn telefoon in de keuken liggen. De mensen om mij heen weten dat ze voor liflafjes kunnen appen en bellen als er directer gereageerd moet worden... en dit gaat prima!

    Ik zou toch kijken naar een gezamenlijke oplossing.