Twee onder de twee - 1 jaar later

Op 17 mei 2019 kwamen we erachter dat ik wederom in verwachting was. De wens voor een tweede was er zeker, maar wisten wij veel. We hadden nog maar amper de knoop doorgehakt over of we al zouden 'proberen'. Hoe kon het nu al zover zijn?

Na de eerste blijdschap werd ik ook nerveus. Onze oudste zoon was bijna één. Er zou 19 maanden tussen zitten. Hoe gaan we dat doen?! Ik googlede me suf. Ik zocht ervaringen. Hoe deden andere ouders dit?

De zwangerschap vorderde en wat voelde ik me soms schuldig naar onze oudste. Ik vond het zwaar, de zorg voor een enthousiaste dreumes die niet snapte waarom mama hem niet meer zo goed kon optillen. Ik voelde me ook schuldig naar de jongste. Zijn broer vroeg veel van mijn aandacht en voor mijn gevoel was ik veel minder bezig met zijn komst.

De bevalling ging weer op mijn manier en omdat we het al eens eerder hadden meegemaakt was de ervaring veel minder intens. Er kwam ruimte om te genieten! En dat ging eigenlijk als een rode draad door de hele kraamweek.

Nu is het 16 mei. We zijn een jaar verder. Uiteindelijk zou er 18 maanden tussen onze twee jongens zitten. Onze oudste wordt volgende maand twee. Onze jongste is ruim 4 maanden. We zijn gelukkig.

Wist ik toen maar wat ik nu weet. Het is allemaal goed gekomen! En ik zou het zo weer over doen.