2 ballonen nog 50 tegaan geeft een dubbel gevoel

Vandaag ben ik 200 dagen lid van bb..... dat betekent dat ik vandaag 200 dagen weet dat ik zwanger ben. Smorgens had ik de test in mn handen Savond werd ik lid van BB. Nu zijn het nog 50 dagen voor ik uitgerekend ben. Heel erg spannend natuurlijk...... alleen word ik alleen maar verdrietiger met de dag. hoe dichter we bij de beval datum komen hoe verdrietiger ik word.

Ik snap dr niks van ..... ik heb eigenlijk niks te klagen..... ik ben tot nu zo door mijn zwangerschap heen gerold ik heb geen extreme kwaaltjes die bij de zwangerschap hoort.... ik heb een schat van een vriend die heel erg met me meeleeft en er altijd voor me is..... ik heb lieve familie lieve vrienden die me heerlijk verwennen.... het gaat steeds beter met mn moeder.... maar waarom ben ik dan toch zo verdrietig en blijf ik maar huilen.

Ik word gewoon letterlijk bang van het woord moederschap, het leven als een gezin..... Er spoken allerlei dingen door mn hoofd.... ben ik er wel aan toe om moeder te worden.... kan ik wel voor een kind zorgen.... Gaat mijn vriend niet teveel veranderen door zijn aankomend vaderschap.....ga ik niet teveel veranderen lichaamlijk en geestelijk...gaat ons leven niet teveel veranderen.... raak ik al mn vrijheid kwijt? Gaan mensen zich nu met ons leventje bemoeien? Gaan wij het financieel redden.... ga ik volgend jaar werk vinden? zo kan ik nog wel 1000 dingen opnoemen.

Ineens mis ik mijn oude leven.... Mijn onafhankelijke zelfstandige Mijn ikke ikke ikke en de rest kan stikken leven. Mijn oude lichaam. En tegelijkertijd ben ik boos. Boos opmezelf dat ik zo durf te denken.... waarom ik zo egoistisch durf te denken.

Sorry voor mijn klaagblog ....

398 x gelezen, 0

reacties (0)


  • A21

    Vervelend dat je je verdrietig voelt.
    Ik vraag me ook wel eens af of we het financieel wel allemaal redden en of ik nog de dingen kan blijven doen, die ik leuk vind.
    Hadden we af en toe maar eens een glazen bol om in te kijken he?
    Het zal vast wel allemaal los lopen.
    Ik snap je gevoelens heel goed. Laat maar lekker over je heen komen.
    Als je straks je hummeltje in je armen mag houden, dan zul je zien, dat er ook een heleboel fijne gevoelens bij komen kijken.
    Liefs Alice

  • softijsje

    Zo herkenbaar!
    En opmerkingen van vrienden van: 'Geniet nou nog maar van je rust", werken ook niet echt mee. Mijn man werkt zo'n 60 uur per week, en soms meer. Hij vertrekt om kwart voor zes 's morgens en is rond half acht thuis. Het zal dus grotendeels op mijn schouders terecht komen en ik word panisch van de gedachte aan die verantwoordelijkheid. Ik moet nog 53 dagen en ik heb van die hele stomme gedachten als: Ik laat nu mijn hond uit. Hoe moet dat straks als de baby er is?? En dan voel ik een soort paniek. Of, ik sta nu rustig op, drink een kopje koffie...ga douchen...kan dat straks nog?? Ik slaap daarnaast heel slecht en kan soms heel egoïstisch denken: als de baby er is kan ik al helemaal niet meer slapen...
    Ik ben vooral bang. En soms boos, omdat ik het gevoel heb dat straks mijn leven ineens voorbij is. Belachelijke gedachte, ga mezelf even straffen...haha. Maar goed...ik bedoel natuurlijk niet dat het voorbij is, want er begint een heel nieuw leven, maar soms voel ik het wel zo....Dus ik begrijp je en wens je veel steun. Het is niet niks wat je allemaal hebt meegemaakt, dus neem lekker de tijd.... Het komt allemaal goed.
    Liefs

  • mama van hj en hc

    ach meissie tog dit is heel normaal hoor hoe dichterbij het komt hoe enger en spannender het word..en ja dan komen al die vragen wie wat waar en hoe?!
    maar tuurlijk kan je het je heb moederinstinct die heefr 9 van de 10 vrouwen geloof me wanneer die baby op je buik ligt! lijkt het of die er al jaren is! en dat je je vrijheid kwijt ben is echt niet zo hoor je moet alleen goed plannen dan kan je bijna alles nog blijven doen aleen 9 van de 10x met de kleine erbij haha
    komt goed meid

  • lovestory

    ohhhh wijfie, iedereen heeft dit, mijn man vraagt me wekelijks (na weer een babyklasje) of we het wel gaan aankunnen, ik voel me een koe en heb wel pijntjes en bekkeninstabiliteit......je hebt gewoon lekker de babyblues ofzo het weer werkt natuurlijk ook niet echt mee he.....maakt iedereen een beetje meer depri, perfectly normal hoor maak je maar niet druk. probeer je niet te focussen of je het wel kan maar gewoon dat het allemaal vanzelf komt, er bestaan geen boeken over hoe je het moet doen omdat elk kind en elke ouder anders is zo ook elke situatie. het komt goed meis, je hebt je vriend, je familie maw geluk.
    soms denk ik aan al die alleenstaande ouders en dan heb ik het toch maar getroffen, zo mag je best denken. begrijp me niet verkeerd, als mijn man er niet wilde zijn voor ons had ik alsnog gekozen voor mijn kindje maar die man/vader bij je hebben maakt het toch iets draaglijker toch.
    geniet van wat je hebt en vergeet niet dat het allemaal vanzelf gaat, jij/jullie leren van jullie kindje en jullie kindje van jullie

    liefie, hou je sterk en focus je op de positieve dingen oke
    maar ik denk aan je.

    xoxo
    sharon.

  • marilin

    Heej meissie..echt herkenbaar wat je schrijft..kheb het ook..
    Ene moment kan het me niet snel genoeg gaan en het andere moment benauwd het me en vind ik het doodeng..ben ook zo bang dat ik het niet aankan, denk er zelfs al aan hoe ik het straks moet gaan doen als de kleine naar school moet enz...en hoe ik het ga redden als ik misschien minder moet gaan werken..
    Pff frustrerend he die gedachten..daarentegen weet ik ook dat ik helemaal blij ben als de kleine er is maar het blijft iets spannends en engs tegelijk!

  • lady76

    heel bekende reactie hoor meis...zijn volgens mij de hormonen grote deels en ik denk ook een stukje onzekerheid over wat komen gaat de komende tijd...gewoon een spannende tijd ..Het komt helemaal goed en daar ben ik van overtuigd
    knuffel cindy

  • beauty

    Ik ben zelf ook zo wisselend qua emoties. Momenteel toevallig ben ik ook heel emotioneel en daardoor weer heel moe en daardoor weer helemaal niet happy.
    Maar voor jou heb ik zo'n respect. Jij hebt echt allemaal KUT dingen gehad de laatste tijd, en dat jij dan nog zo sterk bent vind ik echt heel knap.

  • miep78

    ow dit klinkt heel bekend.Ik ben dus niet de enige die zo denkt.

  • ...suusje...

    ik snap precies wat je bedoeld... ik was tot ik zwanger werd nogal een feestbeest had veel stapvriendinnen(die ik nu weinig zie meer)
    nu moet ik ook erg aan mezelf wennen ...ik die het nooit over kids had gaat mamma worden best eng heb ook zo me onzekere momenten netzo als jij beschrijft.
    gaat een hele nieuwe wereld voor ons open tijd zal alles leren we moeten gewoon even onze draai vinden.
    we gaan het gewoon super doen dat geloof ik echt ;-)

    xxx

  • Djaylano en Alicia

    Heel normaal Debor, Ik heb ook van die dagen dat ik denk hmmzz....
    Gaat helemaal goedkomen ;)

  • miranda7837

    hoi meid,

    Over sommige dingen denk ik ook hoor, maar weet je het komt allemaal op zijn pootjes terecht. Het loopt zo als het moet lopen. Het gaat allemaal vanzelf. Maar je had het over vrijheid inleveren, ja dat moet je wel. Je hebt nu een kindje waar je voor gaat zorgen. Maar maak je alsjeblieft geen zorgen hoor, je zal het als moeder goed doen. Zo denk ik ook, en je hoeft het niet alleen te doen, je doet het samen met je partner. Lieve schat, het gaat je zeker heel goed af, kop op steek je neus in de wind en zeg ik kan het..echt waar hoor het helpt. liefs xxx. miranda