Bevallingsverhaal

Heee dames, even kort mijn Bevallingsverhaal.. het begon zaterdagnacht al wat te rommelen en last van wat voorweeen dit is uiteindelijk weg getrokken en dacht oh weer vals alarm! Toen ik 's ochtends wakker werd kreeg ik langzaam weer last van wat krampen maar anders dan normaal. Maar ik dacht het zal wel weer maar ze bleven aanhouden en ben ze toen gaan timen.. ze kwamen om de 5 a 4 min terug en hielden een halve minuut aan. Toen heb ik toch maar de verloskundige gebeld en die zei we komen over een uurtje kijken. Toen ze er was is ze gaan kijken of ik al ontsluiting had en ja hoor 2-3 cm.. ze heeft me toen gelijk gestript. Ze is toen weer weggegaan en moest weer bellen als de weeen om de 3 min kwamen en een minuut lang aan hielden. Dit was al snel zo dus heb toen gelijk gebeld. Ik had toen 5 cm en mocht ik naar het ziekenhuis. In het ziekenhuis aangekomen bleven de weeen komen en bleven lang hangen en wouden vaak niet wegtrekken. Wauw wat was dat zwaar!! Ontsluiting wou ook niet opschieten Dus het was echt een hel! Ze Hebben toen ook de vliezen gebroken zodat het wat sneller wou gaan. Bleek ook dat ze in het vruchtwater had gepoept dus hebben ze de hartslag enzo goed in de gaten gehouden. Toen ik 7 cm ontsluiting had ging het nog niet snel genoeg dus hebben ze weeënopwekkers gegeven via een infuus. Toen werden de weeën zo heftig en bleven komen dat ze een spuit morfine in me been hebben gespoten maar dit hielp niet! Gelukkig had ik daarna snel 10 cm ontsluiting en mocht ik gaan persen. Tijdens het persen ging haar hartslag achteruit dus hebben ze moeten helpen met een vacuümpomp. Dus toen ging het heel snel. Ze hebben me wel in moet knippen en had 1 klein scheurtje dus heb 2 hechtingen. Toen ze er eenmaal uit was op mijn borst gelegd en was ik meteen al de pijn vergeten!! Wauwww wat waren wij trots! Mijn moeder, zus en vriend waren bij de bevalling en wat hebben ze mij ontzettend hoed gesteund ook al volgde ze zich zo machteloos.. ook de vk en gynaecoloog hebben mij ontzettend gesteund en heb er veel aan gehad als ik net even niet meer zag zitten!

Beide maken we het nu goed. Mila had omdat ze met een vacuümpomp is gehaald last van een lichte hersenschudding en was wat misselijk. En ik was helemaal kapot doordat de weeen zo heftig waren!

Nu doet Mila het echt super goed.. ze heeft geen last meer van haar hoofdje en ze drinkt echt super goed. In het begin spuugde ze veel door de misselijkheid maar nu houd ze alles binnen. Ben zo super trots op me meisje!
Met mij gaat het ook goed alleen last van me hechting waardoor ik moeilijk loop nu. Het trekt echt super erg dus hoop dat het snel beter gaat :) verder nog wel moe maar dat spreekt voor zich.

Sorry voor de spelfouten maar heb het even snel met mijn mobiel getypt hihi.

Xxxx