Guess who`s back: hoge bloeddruk!

Nou, de onder behandeling stelling in het ziekenhuis is in ieder geval niet voor niets geweest. Drie weken geleden was mijn bloeddruk al 140/90, maar na een rustig kwartiertje 135/85. Afgelopen donderdag moest ik weer op controle, dit keer begon hij bij 155/95, was daarna 160/95 en pas nadat ik 2 uur op een stoeltje had gezeten (om te wachten op de uitslagen van mijn bloed en urine) was hij gezakt naar 150/90. Dus, gelijk alles geprikt en geplast natuurlijk. De baby zelf zag er super uit, wordt al zo'n 1100 gram geschat! Dat is ontzettend goed nieuws dus (nog maar 300 gram tot ie net zo groot als Ruby bij de geboorte is!). Ook nog genoeg vruchtwater en bloed en urine zagen dr ook nog goed uit. Alleen dus de stijgende bloeddruk.

Ja, wat doe je ertegen? Aan de mediciijnen dus. Ik heb labetalol weer mogen verwelkomen in mijn 'dieet'. Ik ben nu begonnen met tweemaal daags 1 pil (100mg). Ik denk dat ik last heb van bijwerkingen als slapeloosheid (en daardoor moeheid) en af en toe wat trillerig, maar dat is moeilijk te zeggen. Ruby is namelijk al sinds donderdag ziek (lees, boven de 39,5 graden koorts), dus mijn nachten zijn sowieso al gebroken en extreem kort. Maar zelfs als Ruby weer lief en knorrend tussen ons in is gekropen (ja, ze is echt heel ziek, normaal wil ze graag bij aap en schaap slapen, maar nu echt bij papa en mama, hmmmm) lig ik nog zeker twee uur wakker. Zonde van mijn tijd dus. Gelukkig zit ik midden in een heerlijke vakantie van twee weken.

Na de vakantie ga ik in principe 50% werken (dat betekent 2 volle dagen). Maar mijn arts heeft al gezegd dat we dat komende week nog maar even moeten bekijken, omdat het wellicht verstandig is dat ik helemaal stop met werken. Ach ja, hoewel ik het erg jammer voor mijn klas vind (zo vlak voor het einde van het jaar), kan ik het wel begrijpen. Ik heb het niet bepaald rustig als ik aan het werk ben, en nu ik écht rustig aan MOET doen, weet ik ook niet of dat zo verstandig is.

We gaan het meemaken woensdag, dan moet ik weer langs in het ziekenhuis. Wel bij een andere arts helaas, omdat er nu dus een 'last-minute' afspraak tussendoor moest, om ff te controleren hoe de medicijnen hun werk doen. Al met al staan we weer op scherp, Jochem gaat er in ons nieuwe huis ook maar wat vaart achter zetten. Mocht deze baby dan ook te vroeg geboren moeten worden, is het huis in ieder geval bewoonbaar. Dat is trouwens al bijna hoor, nog de laatste behang- en verfdingetjes, dan nog ff de vloer boven en dan kunnen we verhuizen.

Ik ga nu weer even mijn borsten blootstellen aan mijn zieke meisje, die wil toch echt de hele dag niet anders. Ik ben blij dat ik ze heb, ik weet niet hoe ik anders deze dagen door zou komen!

Fijne moederdag morgen en tot snel!