Wat een leuk kind heb ik!

Milena wordt met de dag leuker. Ze kan steeds meer, zitten wordt aan gewerkt, ze wurmt zich over de bank heen om op een speentje aan de andere kant van de bank te kunnen sabbelen en wordt zich steeds meer bewust van de wereld om zich heen. Afgelopen donderdag ben ik met haar naar de kinderboerderij gegaan. De konijnen vond ze heerlijk zacht om te voelen (lachen joh, met die snorharen langs haar hand) en de biggetjes vond ze erg leuk. Opeens kwam de grote zeug binnen lopen en ze schrok zich rot. Geweldig hoe ze dingen door heeft en er op reageert. Bij de geiten was ze erg geinteresseerd, tot er een tegen het hek ging staan en vlak voor haar gezicht heel hard "beeeeeehhhh" mekkerde. Dat was weer flink schrikken.

Vandaag zijn we met grote zus naar het Omniversum geweest, draaide een film over dolfijnen. Voor de mensen die het omniversum niet kennen, het is een enorme koepel en je zit midden in de film. De film, of eigenlijk documentaire, duurde drie kwartier en Milena heeft met haar mond open de hele tijd rond gekeken. Ze vond het geweldig!

Morgen weer naar de kinderopvang. Dat gaat jammer genoeg nog steeds niet goed. Paps en ik zijn nu aan het kijken wat we kunnen bedenken als alternatieven en hopen heel hard dat ze toch zal wennen. Ze is nu ruim drie weken geweest, maar over het algemeen is het drama. De hele tijd huilen en thuis zo overstuur zijn dat het op haar darmen slaat. We blijven het echter stug proberen en zijn al bezig in privekringen om te kijken of we wat anders kunnen regelen. De mogelijkheden zijn zeer beperkt, maar zeker de moeite waard om te proberen. Wat word je als moeder ongelukkig als mijn vrolijke baby helemaal overstuur thuis komt. Thuis huilt ze praktisch niet meer, dus het is echt een verschil van dag en nacht. Maar goed, er wordt aan gewerkt.

Ik houd jullie op de hoogte!

liefs,

El.