Alles gaat super!

Is weer even geleden dat ik wat van me heb laten horen, dus tijd voor een update uit Delft!!!

Om te beginnen, mijn kind is geweldig! Ik voel zo’n enorme overweldigende liefde voor haar, dat het niet te beschrijven is. Er zijn hier best wat goede schrijvers op bb, die het heel mooi weten te verwoorden, ik kom niet veel verder dan dat ze echt mijn alles is. Nooit verwacht dat de liefde voor een ander mens zo enorm diep kon gaan. Ik voel me echt gezegend dat ik dit mag ervaren en wens dit iedereen toe.

Haar ontwikkeling gaat fantastisch. Ze is bezig met allerlei vaardigheden onder de knie te krijgen. Ze is druk met het ontdekken van allerlei smaken en texturen van eten. Ze eet gepureerd, grof gemalen, fijn gesneden en zelfs hele stukken van van alles en nog wat. Brood, rijst, pasta, banaan, appel, peer, mango en uiteraard allerlei soorten pap. Als het Milena niet snel genoeg gaat, dan slaat ze met twee handen op tafel en maakt heel veel vocaal kabaal tot er weer iets te knabbelen valt. Met die twee tandjes krijgt ze bijna alles weggewerkt.

Zitten vormt al maanden geen uitdaging meer. Ze is nu druk met het oefenen met kruipen en is al goed in staat om aan de hand te stappen. Het kruipen lukt wat minder. Ze heeft de goede houding, maar zet meer kracht in haar armen dan in haar benen, waardoor ze al twee weken lang in haar achteruit over de vloer schuift. Dat gaat meestal gepaard met behoorlijk wat frustratie kreten, want ze ziet iets voor zich liggen wat ze wil hebben, waar ze zich steeds verder van verwijdert. Wel heel vermakelijk om naar te kijken.

Spelen doet ze gerust een uur achter elkaar in haar eentje. Ze zit dan met blokken, ballen en een allegaartje aan speeltjes op een kleed te sabbelen, te rollen en in en uit doosjes te stoppen. Heerlijk om naar te kijken. Over het algemeen vertelt ze dan eindeloze verhalen. Ze heeft nog geen uitgebreide woordenschat (jajajaja en blablabla zijn de meest gehoorde, sinds vandaag afgewisseld met ohoh en que?) maar door de intonatie merk je dat ze ons aan het nadoen is. Ze praat soms op dwingende toon, soms vragend en meestal verhalend.

Ook op de kinderopvang gaat het ook goed. Ze kan nu zelf veel meer en daardoor is ze minder afhankelijk van de voortdurende aandacht van de leidsters. Ze heeft een spelletje ontwikkelt met de oudere kinderen, waarbij zij een balletje wegrolt, de oudere kinderen dit balletje weer halen en zij ze bedankt met een minzaam lachje. Dat lachje is voor de oudere kinderen voldoende beloning om dit uren vol te houden. Erg leuk om van de leidsters te horen dat zij zich zo weet te vermaken.

Met mij gaat het ook best goed. Ik begin weer in een ritme te komen waarbij alles langzaam maar zeker een plekje krijgt. De combinatie van zorg, werk, man, mijn stiefdochter, sociaal leven en huishouden komt steeds meer in balans. Ik ben er nog niet helemaal en af en toe loop ik veels te hard, maar er is een stijgende lijn. Verder ben ik dit weekend naar Pinkpop geweest. Ik heb wat last van mijn rug en dat heb ik ook wel flink gemerkt, maar ik heb er wel van genoten om iets voor mezelf te doen, zonder gezinnetje. Toen ik terugkwam van Pinkpop ben ik Milena gaan halen (was maandag) op de kinderopvang. Ik heb haar voor het eerst een paar dagen niet gezien. Ze zat te spelen op een kleedje en ik ben voor haar gaan zitten en zei: Mama is er weer! Ze keek op van haar speeltje en haar gezicht werd gebroken door een enorme grijns. Vervolgens zat ze te huilen en te lachen te gelijk en kreeg ik een enorme lading knuffels. Ik werd er zelf ook wel een beetje emotioneel van!

Dan nog een alinea om aan mijn mannetje te wijden. Voordat jullie denken dat hij uit beeld is verdwenen, hij is echt mijn steun en toeverlaat. Sinds de geboorte van Milena heb ik regelmatig zijn steun en hulp nodig gehad om het einde van de dag te kunnen halen en ik heb altijd op hem kunnen rekenen. Nu we in wat rustiger vaarwater komen hebben we ook echt weer tijd voor elkaar en ik kan alleen maar zeggen dat mijn mannetje echt fantastisch is. Nooit gedacht dat een relatie mij zo makkelijk af kon gaan! Het is mijn schatje en al is het een heel ander soort liefde dan voor Milena, ik houd zielsveel van hem! Hij is ook absoluut een van mijn zegeningen.

Zoals jullie merken, in Delft gaat het best lekker. Ik heb momenteel een leventje dat je iedereen gunt.

Ik zal de volgende update iets korter houden. Maar moest even mijn vreugde delen!!!

Liefs!

117 x gelezen, 0

reacties (0)


  • dinges1978

    wat fijn zeg dat het allemaal zo goed gaat
    en zo mooi opgeschreven

  • miracle2010

    Prachtig verwoord....nogmaals t beeld in mijn gedachten dat je milena weer zag na dat wknd doet mij bijna huilen. Komt natuurlijk omdat k zwanger ben want uhum ben van nature niet zo jankerd hihi...nee echt heel mooi en ook hoe je over je mannetje schrijft, heel herkenbaar, hier nog zo'n grote steun ( ondanks dat hij genoeg aan zn eigen hoofd heeft) Soms heb je van die momenten dat je beseft: dit moet echt puur geluk zijn....geweldig om te lezen dat jij dat ook zo mag ervaren.

    Maar jemig wat gaat jullie meisje hard zeg....wat een ontwikkelingen, denk dat ze vlg jaar gewoon al toe is aan crowd surfen op Pinkpop ;)
    Echt superfijn dat t allemaal zo goed gaat maar denk dat 2 relaxte ouders en een lieve zus hier ook wel een deel van uitmaken...mijn idee over t aankomende moederschap: hoe relaxter je er zelf mee bent hoe makkelijker en sneller je kind ontwikkelt.

    X

  • mojo

    Wow wat gaat het goed met jullie! word er bijna jaloers van ;) Ongelovelijk hoe snel Milena ontwikkelt! Dacht ik dat Jolie eindelijk weer een beetje was bijgetrokken, is Milena weer twee stappen verder. Jolie zit nu ook wel alleen, maar kan haar nog niet tijden alleen zittend laten spelen, want als ze gefrustreerd raakt (wat vaak is), gaat ze zich strekken waardoor ze achteruit of naar zij valt.. En dat kruipen van haar wil helemaal niet! Ben blij dat ze eindelijk rolt haha. Op haar buik steekt ze even haar armen en benen in de lucht en als er dan niks gebeurt (weet nog niet wat ze verwacht daarmee te bereiken) , rolt ze weer naar haar rug. Maar ik heb mijn lieve vrolijke schat terug dus ik ben allang weer gelukkig en trots.
    Jolie kan ook altijd zo blij zijn om mij weer te zien na een dag werk, als ik haar ophaal, maar ook ls ik thuiskom op de pappadag. Daar smelt ik echt van!
    Misschien kunnen we over een paar weken weer 'ns afspreken om die meiden met elkaar te laten spelen..
    xx