Is weer even geleden dat ik wat van me heb laten horen, dus tijd voor een update uit Delft!!!
Om te beginnen, mijn kind is geweldig! Ik voel zo’n enorme overweldigende liefde voor haar, dat het niet te beschrijven is. Er zijn hier best wat goede schrijvers op bb, die het heel mooi weten te verwoorden, ik kom niet veel verder dan dat ze echt mijn alles is. Nooit verwacht dat de liefde voor een ander mens zo enorm diep kon gaan. Ik voel me echt gezegend dat ik dit mag ervaren en wens dit iedereen toe.
Haar ontwikkeling gaat fantastisch. Ze is bezig met allerlei vaardigheden onder de knie te krijgen. Ze is druk met het ontdekken van allerlei smaken en texturen van eten. Ze eet gepureerd, grof gemalen, fijn gesneden en zelfs hele stukken van van alles en nog wat. Brood, rijst, pasta, banaan, appel, peer, mango en uiteraard allerlei soorten pap. Als het Milena niet snel genoeg gaat, dan slaat ze met twee handen op tafel en maakt heel veel vocaal kabaal tot er weer iets te knabbelen valt. Met die twee tandjes krijgt ze bijna alles weggewerkt.
Zitten vormt al maanden geen uitdaging meer. Ze is nu druk met het oefenen met kruipen en is al goed in staat om aan de hand te stappen. Het kruipen lukt wat minder. Ze heeft de goede houding, maar zet meer kracht in haar armen dan in haar benen, waardoor ze al twee weken lang in haar achteruit over de vloer schuift. Dat gaat meestal gepaard met behoorlijk wat frustratie kreten, want ze ziet iets voor zich liggen wat ze wil hebben, waar ze zich steeds verder van verwijdert. Wel heel vermakelijk om naar te kijken.
Spelen doet ze gerust een uur achter elkaar in haar eentje. Ze zit dan met blokken, ballen en een allegaartje aan speeltjes op een kleed te sabbelen, te rollen en in en uit doosjes te stoppen. Heerlijk om naar te kijken. Over het algemeen vertelt ze dan eindeloze verhalen. Ze heeft nog geen uitgebreide woordenschat (jajajaja en blablabla zijn de meest gehoorde, sinds vandaag afgewisseld met ohoh en que?) maar door de intonatie merk je dat ze ons aan het nadoen is. Ze praat soms op dwingende toon, soms vragend en meestal verhalend.
Ook op de kinderopvang gaat het ook goed. Ze kan nu zelf veel meer en daardoor is ze minder afhankelijk van de voortdurende aandacht van de leidsters. Ze heeft een spelletje ontwikkelt met de oudere kinderen, waarbij zij een balletje wegrolt, de oudere kinderen dit balletje weer halen en zij ze bedankt met een minzaam lachje. Dat lachje is voor de oudere kinderen voldoende beloning om dit uren vol te houden. Erg leuk om van de leidsters te horen dat zij zich zo weet te vermaken.
Met mij gaat het ook best goed. Ik begin weer in een ritme te komen waarbij alles langzaam maar zeker een plekje krijgt. De combinatie van zorg, werk, man, mijn stiefdochter, sociaal leven en huishouden komt steeds meer in balans. Ik ben er nog niet helemaal en af en toe loop ik veels te hard, maar er is een stijgende lijn. Verder ben ik dit weekend naar Pinkpop geweest. Ik heb wat last van mijn rug en dat heb ik ook wel flink gemerkt, maar ik heb er wel van genoten om iets voor mezelf te doen, zonder gezinnetje. Toen ik terugkwam van Pinkpop ben ik Milena gaan halen (was maandag) op de kinderopvang. Ik heb haar voor het eerst een paar dagen niet gezien. Ze zat te spelen op een kleedje en ik ben voor haar gaan zitten en zei: Mama is er weer! Ze keek op van haar speeltje en haar gezicht werd gebroken door een enorme grijns. Vervolgens zat ze te huilen en te lachen te gelijk en kreeg ik een enorme lading knuffels. Ik werd er zelf ook wel een beetje emotioneel van!
Dan nog een alinea om aan mijn mannetje te wijden. Voordat jullie denken dat hij uit beeld is verdwenen, hij is echt mijn steun en toeverlaat. Sinds de geboorte van Milena heb ik regelmatig zijn steun en hulp nodig gehad om het einde van de dag te kunnen halen en ik heb altijd op hem kunnen rekenen. Nu we in wat rustiger vaarwater komen hebben we ook echt weer tijd voor elkaar en ik kan alleen maar zeggen dat mijn mannetje echt fantastisch is. Nooit gedacht dat een relatie mij zo makkelijk af kon gaan! Het is mijn schatje en al is het een heel ander soort liefde dan voor Milena, ik houd zielsveel van hem! Hij is ook absoluut een van mijn zegeningen.
Zoals jullie merken, in Delft gaat het best lekker. Ik heb momenteel een leventje dat je iedereen gunt.
Ik zal de volgende update iets korter houden. Maar moest even mijn vreugde delen!!!
Liefs!
reacties (0)