Een maand later

Alweer een maand lang een gezin met zijn vieren.

En het begint te wennen. Even mijn zegeningen tellen!

De eerste: Milena! Wat een geweldige dochter heb ik. Ik ben en blijf haar grootste fan. Ze heeft zich ontwikkelt als een hele lieve zorgzame zus die onverstoorbaar liedjes zingt voor haar broertje met krampen en het liefst de hele dag met hem knuffelt. En is ze van peuter overgegaan naar een kleuter. Al weer een week vier jaar en dus tijd voor school! Vandaag is ze voor het eerst geweest. Ze had er ontzettend veel zin in en vond het jammer dat ze niet zelf mocht gaan, maar werd gebracht door haar vader en mij. Aangekomen op school heeft ze ons een plezier gedaan door even te zwaaien en is vervolgens druk aan het kleuren geslagen. Toen ik haar net ging halen, vertelde haar juf dat ze het geweldig gedaan heeft. Ze omschrijft Milena als heel zelfstandig en ondernemend. Milena heeft met alles meegedaan en was op een gezellige manier aanwezig. Milena is zelf ook heel enthousiast en wil morgen heel graag weer! Pff, weer een grote stap in haar ontwikkeling!

De tweede: Jelte! Hij doet het goed. Heel goed! Het eerste baby achtige is er al weer af en zijn gezicht begint al wat boller te worden. Zijn haartjes wat blonder en zijn blik helder en gefocust. Hij is een echte borstenman en er wordt nu hard gewerkt aan een goede balans tussen zijn behoeftes en de mogelijkheden om hier op in te geven. Jelte heeft een druk weekend gehad met twee verjaardagsfeestjes. In de nacht is dat wel te merken geweest, met elk uur wakker worden, maar de week ervoor was het steeds maar een keer per nacht. Vandaag doen we het heeeeeel rustig aan en ik hoop dat dit vannacht te merken zal zijn aan een tevreden slapend jongetje. En anders knuffel en voed ik hem met liefde weer in slaap! Ik blijf het heerlijk vinden, babyknuffelen. En wat een ontzettend groot voorrecht om het nog eens mee te mogen maken.

De derde: Olivier! Zonder hem was dit gezin er niet geweest. En al heeft hij nooit een uitgesproken kinderwens gehad, hij is de beste vader die de kinderen zich kunnen wensen. Hij geeft zelf aan dat deze kraamtijd wel de meest relaxte is. Hij heeft onderhand het klappen van de zweep door en dat maakt het de leukste kraam tot heden! En zonder twijfel de laatste! Als partner heb ik ook weinig te klagen. Hij heeft de afgelopen maand het haal en breng werk met Milena gedaan, waardoor ik de ruimte had om me te richten op Jelte en waar mogelijk en nodig wat rust te nemen. Verder heeft hij alle avonden gekookt en de boodschappen geregeld! Hierdoor een heerlijke maand gehad. We zijn al weer zeven jaar een stel en al weer vijf jaar man en vrouw. Ik hoop dat hier nog heel veel jaren bijkomen!

En dan blijf ik over om wat over te schrijven. Ik ben nu een maand verder na mijn ideale keizersnede. Ik heb niets te klagen gehad over de ingreep, in tegenstelling, ik heb het als een erg leuke bevalling ervaren. Het herstel gaat ook goed. Zo goed, dat ik af en toe een pas op de plaats moet maken en erbij stil moet staan dat ik eigenlijk nog herstellende ben. Maar behalve nog steeds behoorlijk vloeien, voel ik mij echt geweldig, ondanks de gebroken nachten!

Afgelopen weekend ben ik voor het eerst met beide kinderen op stap gegaan. Ben al wel eerder even een blokje om gegaan, maar nu had ik een verjaardag, toevallig van de dochter van een bb-vriendinnetje die ook vier is geworden. Dit werd heel leuk gevierd, met disco bowling, patatjes en los gaan in een binnenspeeltuin. Milena en Jelte zijn allebei begonnen met een huilconcert, een half uur voor vertrek. Weet niet of ze het onderling hadden afgesproken, maar stereo huilen is niet leuk voor de ouders! Beiden met moeite aangekleed en in de auto gehezen, en op weg gegaan. Jelte werd vrij snel stil van de rijdende auto en Milena heb ik afgeleid met een goed gesprek. Aangekomen bij het feestje sliep de jongste gelukkig het eerste deel, zodat ik Milena een beetje bij de hand kon nemen, die nog steeds in de nee-sfeer zat. Toen zij een beetje ontdooit was, werd haar broertje wakker. Die aan de borst gelegd, maar dat was blijkbaar niet voldoende. Dus die huilde tot de volgende borst. Milena was ondertussen helemaal ontdooit en heeft genoten van een frikandel en is vervolgens de ballenbak ingegaan. Om daar haar sokken te verstoppen... Kwam ik achter toen ik weg wilde. Maar wat een mazzel, Jelte was weer in slaap gevallen en ik had wat hulp met hem in de gaten houden terwijl Milena nog maar een sok terug kon vinden!

Al met al.. Geslaagd voor een eerste keer! En een leuke verjaardag!

De dag erna nog een verjaardag, maar toen gelukkig Olivier er bij!

Nou, zo ver mijn update! Ik ben gelukkig! En ik gun heel veel mensen dit heerlijke gevoel!

Liefs!