Wat aan zaligheid

Lieve dames,

Weer even een blog, is alweer een tijdje terug .
Oh wat ben ik toch onzeker en angstig geweest de eerste prille weken..
Constant was ik bang dat het weer mis zou zijn, de miskraam in 2016 zal daar niet aan meegeholpen hebben.

Door dit alles heb ik de eerste weken eigenlijk niet genoten, ik dacht als ik me maar niet al teveel verheug dan val ik misschien in een minder groot gat mocht het foute boel zijn..
Ik denk een stukje zelfbescherming , na elke echo die goed was zei ik tegen mijn vriend en nu ga ik genieten .
Niks dus, genieten ging echt niet constant die angst .

Maar nu wil ik het wel van de daken schreeuwen , eindelijk na jaren geduld, wanhoop is het dan eindelijk zover ;

Ja ik ben toch echt zwanger!!! 🍼

Afgelopen vrijdag een extra echo ingepland , pretecho gedaan.
Wat was dit mooi , en wat is kleine frummel weer gegroeid, lekker aan het trappelen🤗

Ook wilde we het geslacht weten als dit ging, kleintje lag er goed voor.
Mijn gevoel zei al weken het wordt een jochie , dus ik wachtte op bevestiging , maar wat kan je ernaast zitten..
Want wij zijn in verwachting van een meisje, wat een zaligheid zeg , jochie of meisje maakte mij oprecht niets uit.

Genieten kan nu echt beginnen, al wat kleinigheidjes gekregen en langzaam maar zeker zie ik mezelf wel als mama❤️

Voor de dames bij wie een zwangerschap ook geen vanzelfsprekendheid is, geef de moed niet op! Ook jouw tijd gaat komen!