Zo en daar zit ik nu dan, mezelf maar even te trakteren op een lekker gebakje en ondertussen deze blog te typen.
Dan kom je wel even thuis van een koude kermis... Vandaag alweer 41,3 weken zwanger.. En nog steeds gebeurd er niets.. Wel veel harde buiken sinds afgelopen donderdag en veel slijm verloren, ik dacht de slijmprop maar ho maar, nog steeds geen ontsluiting bleek vanmorgen bij de zoveelste poging om te strippen.
Wat had ik toch gehoopt op een natuurlijk verloop van de bevalling, maar na mijn afspraak bij de verloskundige vanmorgen een afspraak gemaakt in het ziekenhuis. Want hee je kunt niet tot in de eeuwigheid maar blijven afwachten.. Vanmiddag hadden ze al plek dus direct die kant op gegaan, alle controles waren prima.
CTG en echo waren keurig, de kleine meid wordt nu ongeveer op een 3300 gram geschat. Hartactie was netjs net als de hoeveelheid vruchtwater en waar ze verder allemaal wel niet naar kijken. Ook mijn bloeddruk nog steeds keurig zo'n 120/75.
Nogmaals inwendig onderzoek en inderdaad wat ik eigenlijk al wist, baarmoedermond is deels verweekt maar nog steeds niet volledig. Wat kun je daar moedeloos van worden zeg.
Toen kwam de vraag wanneer inleiden? De verloskundige in het ziekenhuis gaf aan dat zij geen noodzaak ziet dat het direct moet gebeuren. En hoe raar ook, dat zag ik ook niet echt zitten ondanks dat ik de kleine meid dolgraag wil ontmoeten. Het ziekenhuis waar ik loop houden een max aan van 42 weken, dus dan moet de baby er ook zijn.
Ik gaf aan mezelf nog wel even mentaal te willen voorbereiden op die hele toestand, mijn vriend denkt hier anders over en had het liefst vandaag alles nog in werking gezet.
Maar om een lang verhaal kort te maken, zijn we ergens halverwege de week gaan zitten, komende woensdag wordt ik ingeleid.
Duimen jullie met me mee dat het me enigsinds gaat meevallen?
Sorry dit moest even, lijkt wel een klaagzang!! Maar we gaan met volle moed voor uit zullen we maar zeggen!
Voor iedereen die deze lap tekst heeft gelezen, respect;)
reacties (0)