Ik zal allicht niet de enige zijn die zo vast zit in het werk..
Al jaren werk ik als verzorgende ig/evv-er op een oncologische revalidatieafdeling, op zich best prima werk.
Wordt tenminste nog iets van me verwacht qua overstijgend denken etc.
Heb altijd 32 uur gewerkt , vaak meer . Veel extra taken gedaan.
Nu sinds de geboorte van onze dochter ben ik bewust 16 uur gaan werken, gezien we geheel afhankelijk zijn van het kinderdagverblijf en ik altijd gezegd heb, mocht het ooit zover komen dan ga ik zo’n kleintje niet 4/5 x per week wegbrengen.
Wil hier niemand mee tegen het hoofd stoten, laat dat duidelijk zijn , ieder zn ding!
Oorspronkelijk kom ik van niveau 4 af, maar door ziekte van mijn moeder destijds na het derde jaar gestopt.. heel lang verhaal, maar dat terzijde.
Tuurlijk kan ik de opleiding verpleegkunde gaan doen, klein puntje is dat onze dochter de eerste 4,5 maand zo vreselijk onrustig was, veel huilde etc dat ik bijna tegen een depressie heb aangezeten en voor mijn gevoel nu zij 6 maanden is langzaam aan mezelf weer iets beter ga voelen.
Een studie zit er nu dus niet in, wie weet ooit?
Maar tot die tijd zit ik mezelf in de weg, zou graag meer willen, misschien wel iets anders willen doen.
Zeker sinds ik moeder ben snak ik naar regelmaat, maar ja met de diploma’s die ik heb kan ik werkelijk niks.
Althans niets wat me aanspreekt ..
Zo ik heb weer geklaagd haha, we kabbelen maar weer rustig verder totdat ik ineens DE vacature tegenkom..
reacties (0)