Gisteren was ik alweer 22 weken zwanger. Ik blijf het zeggen maar wat gaat het toch snel. Ook al is de zwangerschap zwaar, ik ga hem straks toch missen. Maar het is goed straks. We hebben straks 3 gezonde kinderen hopelijk en een vierde zwangerschap gaat mijn lichaam niet leuk vinden. Ik voel de baby nu wel dagelijks en manlief heeft haar gisteravond ook voor het eerst gevoeld. Mijn bekken beginnen wel pijn te doen, vooral als ik in bed lig. Binnenkort maar kijken voor een voedingskussen. Ik ben ook helemaal weer beter. Sinds een weekje ben ik weer rustig aan het werk. Wel minimaal, maar voor nu is dit het meest haalbare. Als ik de trap op loop moet ik echt liggen omdat ik anders het idee heb dat ik onderuit ga. Vandaag mocht ik weer naar de verloskundige. Vorige keer is het natuurlijk afgezegd vanwege corona. Ze vroeg even hoe ik er doorheen ben gekomen. Mijn bloeddruk was prima, dacht 110 over 62. Mijn baarmoeder komt iets boven mijn navel uit. Ze heeft geprobeerd te voelen hoe de baby lag, omdat ik af en toe echt het gevoel heb dat de baby eruir valt. Ze kon het niet echt voelen, dat was te pijnlijk, maar ze denkt dat het mijn bekkenbodemspieren zijn. Ik zal er morgen de fysio over bellen. Het hartje klopte ook weer prima.
reacties (14)