Vandaag 1 week

Onze mooie dochter is vandaag alweer 1 week oud. Afgelopen vrijdag kwamen we thuis uit het ziekenhuis. Ik moest daar een nacht blijven ivm mijn hartafwijking. Toen we thuis kwamen, was de kraamverzorgster er niet veel later. Er kwam een hele leuke vrouw binnen. Vandaag was ze er voor het laatst. En wat ga ik haar missen. Van de bevalling ben ik redelijk snel hersteld maar het scheelde al dat ik geen hechtingen had. Mijn hormonen waren een ander verhaal. Wat heb ik gehuild. Ik miste mijn buik maar het zwanger zijn zelf niet. Ik wil ook absoluut geen kind meer. En wat vond ik de borstvoeding zwaar. Ik was heel bang voor stuwing maar wist dat ik dat sowieso ging krijgen, ook al zou ik voor flesvoeding gaan. Het is een klein trauma van de eerste. Ik heb wat getwijfeld. Wel of geen bv maar ondertussen wel doorgaan. Voor nu geef ik nog bv. De stuwing is acceptabel. Met het aanleggen alleen ervaar ik voor een minuut een depressief gevoel maar niet zo erg als bij de tweede en het verdwijnt ook snel. Voor de duidelijkheid ik ben niet depressief en de vk gaf ook aan dat dit steeds bekender wordt. We kijken gewoon per week aan hoe de bv gaat. De kleine meid doet het er wel prima op. De nachten daar heb ik mij in vergist, die zijn toch wel weer pittig. De kleine meid wilde niet in de co-sleeper slapen. We hebben haar 1 nacht op onze borst laten slapen maar dat vinsen we zelf niet veilig. De kraamverzorgster gaf aan dat de co-sleeper waarschijnlijk nog te groot is en dat ze ook in de bak van de kinderwagen kan slapen. Dat doen we nu dan ook. Niet ideaal maar geen slaap is ook niet ideaal. Vanacht kwam ze 1 keer dus dat was heel netjes. Overdag houden we om de 3 uur aan. In de avond heeft ze wat last van krampjes maar de druppels daarvoor helpen goed. Vaak ligt ze bij mij of mijn partner. Onze andere kinderen zijn dol op hun zusje maar ook heel lief. Gisteren hebben we voor het eerst gewandeld. Ze is nog niet op haar geboortegewicht maar wel bijna. Ook is ze dinsdag voor het eerst in een badje geweest, dat vond ze heerlijk. Mijn man doet echt alles voor mij. Hij heeft mij de afgelopen week wat getroost. Ondanks zijn voorkeur voor flesvoeding steunt hij mij wel in de borstvoeding. De kleine meid draagt maat 50 maar dat is vaak nog een beetje groot. Ze is verder heel tevreden. Ze tilt haar hoofdje al op. Al met al valt het mij mee. Wel zijn mijn partner en ik het er over eens dat er hier geen kinderen meer bij komen. Ik ga het mezelf niet meer aandoen. Het is mooi geweest. We hebben drie prachtige gezonde kinderen en daar gaan we heerlijk van genieten.