Ik denk niet dat het uit had gemaakt hoelang je door was gegaan met de BV hoor. Ik heb de oudste twee jaar gevoed en de jongste met hangen en wurgen 1 jaar, maar ook ik had toen een schuldgevoel. En het stomste aan dit alles is dat beide kinderen gewoon zelf hebben "afgebouwd". De oudste vergat het steeds vaker en ik heb dat zo gelaten en in ene dronk hij niet meer. De jongste kon niet goed drinken ondanks dat zijn tongriempje is geknipt en daardoor kreeg ik borstvoedingsaversie, gaf dus vaker en vaker een flesje en hij vond het wel makkelijk dus toen ging hij de borst weigeren. En ondanks dat ik echt voor borstvoeding ben heb ik de jongste ook regelmatig een fles kunstvoeding gegeven omdat ik geen zin had om te kolven.
Dus ik denk dat dat schuldgevoel ook meer te maken heeft met het afsluiten van een fase die je eigenlijk anders voor je had gezien, waar je nog niet aan toe was of misschien ook wel anders had willen afsluiten. Ik had bij de eerste echt het idee dat we nog een keer een afsluitend drinken zouden hebben. Het speciale momentje, de laatste voeding ofzo. En bij je jongste voelde ik me "schuldig" want ik had maar net aan 1 jaar gevoed en ik had daarvan niet eens zo genoten als bij zijn broer, voelde die aversie en hij heeft nooit zo relaxed gedronken als zijn broer, ik verweet dat mezelf.
Maar nu, de spoken zijn nu 5 en 2, weten ze echt niet meer hoe lang ik ze gevoed heb 
En ik moet toegeven dat mijn relatie met de jongste aanzienlijk relaxter werd toen ik eindelijk gestopt was dus achteraf zeg ik dat ik gewoon veel eerder had moeten stoppen en de lat niet zo hoog had moeten leggen voor mezelf.
Dus ik vind je een onwijs dappere en super moeder dat je gestopt bent omdat jij dit nodig hebt. Dus ga alsjeblieft lekker genieten van je kleintje en wees trots op de weken dat je hebt gevoed maar wees nog trotser dat je weet wat jij nodig hebt en voor jezelf hebt gekozen. Een blije mama zorgt voor blije kinderen
Och wat naar dat je je zo voelt. Maar ga jezelf eens even een paar veren in je kont steken!
Kijk naar wat je wel bereikt hebt! En kijk of je je eigen verwachting bij kan stellen.
Ik vind het super knap! Zelf hield ik het slechts 3 dagen vol... wat een pijn had ik! Ik heb staan huilen dat ik het op moest geven dus ik herken je zeer zeker erin. Pas later had ik er tevreden mee want ik weet dat ik mijn best heb gedaan en het is niet egoïstisch om voor jezelf te kiezen. Een blije mama is een blije baby. Eerst voor jezelf zorgen dan pas kan je voor een ander zorgen.
Bij mijn 2e heb ik geen borstvoeding kunnen geven vind ik dat jammer... ja. Maar soms is het gewoon zoals het is. Ik heb het nu wel sneller naast mij neer kunnen leggen omdat ik weet dat ik een goede moeder ben borstvoeding of geen borstvoeding.
Wees lief voor jezelf, je hebt een weloverwogen keuze gemaakt. Die keuze maken was al heel pittig.. Vergeef jezelf met liefde en wees trots op dat je het zo lang hebt kunnen doen zonder jezelf helemaal te verliezen. Je hebt je eigen grens gesteld. Wat had je dochtertje er aan gehad als jij jezelf kwijt zou raken in dit proces? Daarnaast denk ik dat ze de negatieve energie die er mogelijk meestroomde nu ook kwijt is en kan kijken naar een mama met positieve(re) energie.. dit is misschien wel het beste wat je haar kunt geven. Zeker op de langere termijn.
Ik herken het absoluut hoor.
Bij de eerste en tweede ben ik zelf gestopt met zo'n 10-12 weken. De derde stopte zelf na zo'n 8 weken, ze krijste alleen maar aan de borst, met fles was ze wel tevreden. Fulltime kolven had ik de puf niet voor met 3 kinderen.
En bij alledrie heb ik gejankt. Ook al wist ik dat dit de beste beslissing was, mijn gevoel zei wat anders. Na een weekje kijk je er al anders tegen aan. En ik vond 't ook prachtig om te zien dat broer/papa/oma/opa en flesje kon geven. Het komt goed, echt!
Het is het stigma en de maatschappij die je zo neerslachtig laten voelen. Rust en berust. Je hebt je dochter niets tekort gedaan, top mama! Je mag trots op jezelf zijn en hee, je dochter zal dat ook zijn!
De mijne kregen vanaf de geboorte al Hero Standaard, en ze zijn er top mee gegroeid, er is ze niks ontnomen hoor.
Je hebt je kindje lekker op je arm met het flesje lekker tegen je aan, lekker band maken.
Het is een hele lieve gedachte van je maar maak het jezelf niet zo moeilijk, je bent een top moeder!
Het is denk ik een combinatie van beide. Geen borstvoeding meer geven en ook weten dat het nooit meer terug zal komen deze fase. Je hebt al een pittige zwangerschap gehad en je doet alles voor je baby wat je kunt. Ga jezelf echt niet aanpraten dat je nu een slechte moeder bent. Dat is niet zo. Je had graag nog even langer bv gegeven, daar is niks mis mee. Ik vind je keuze heel verstandig. Dit maakt je weer sterk als mama. Dikke knuffel
Wat een onzin. Hier 2x kv gegeven en ben echt geen slechte moeder!!
Je mag trots opn jezelf zijn
Je misdoet je kindje niets als je de fles met kunstvoeding geeft. Je baby heeft eten, geborgenheid, liefde en een schone luier nodig. Zolang dat geregeld is ben je de beste mama in de wereld.
Lukt borstvoeding niet dan lukt het niet. Bij mij is het nooit gelukt, maakt mij echt geen slechte mama. Kindje is nu ruim 1 jaar en doet het hartstikke goed. Laat je niet gekmaken door de borstvoedingsmaffia. Een gevoed kind is een blij kind.
Kinderen worden ook groot van nutrilon.
Je bent geen slechte moeder als je kiest voor jezelf. Vaak is dit ook het goede voor jouw kindje.
Je bent juist een goede moeder als je voor jezelf, en daarmee uiteindelijk ook voor je kind, kiest! Je gunt je kind al het goeds en wat heeft een kind meer nodig dan een moeder die goed in haar vel zit?! Je hebt meer dan je best gedaan. Ik heb het al vaker gezegd, maar borstvoeding moet leuk zijn voor moeder én kind. Als dat niet het geval is, stop dan. Met de fles worden kinderen ook echt groot.
Je hebt toch maar mooi 10 weken kunnen geven, wat fijn! Als ik het zo lees heb je een goede keuze gemaakt, goed dat je ook aan jezelf denkt, want dat heeft ook invloed op je kindje.
Met de fles worden ze ook groot hoor, daarom ben je absoluut geen slechte moeder. Ik had bij ons oudste dochtertje ook zo een naar gevoel, ik heb doorgezet tot 4 maanden (door druk van buitenaf) toen begon ze te bijten en had ik dus een 'goed excuus' om te stoppen. Niks aantrekken van de sociale druk en vooral doen waar jij je het beste bij voelt!
Een kind heeft ook een gelukkige moeder nodig. Je hebt je best gedaan een goede start mee gegeven. Wees trots op die ruim 10 weken.
Als je jezelf liefhebt, kun je anderen pas liefhebben! Een gezonde, gelukkige moeder kan ze langer op leven dan de borstvoeding. Bij gezondheid hoort ook mentale gezondheid, onderschat deze niet. Dus pak je momenten om te genieten. Mijn kids hebben lang bv gehad en pakken elk griepje op! Ook heeft de oudste na bijna 2 jaar bv geregeld oorontsteking, darm klachten en nog meer ellende. Daarnaast krijg ik totaal geen waardering, want ze zijn helemaal niet zuinig op zichzelf.
Ik heb nooit borstvoeding gegeven en ook niet geprobeerd. Ik ben dus een slechte moeder?? Ik vind je erg kortzichtig. Naar jezelf (wat je echt niet moet doen!), maar ook naar moeders zoals ik.
Het gaat hier toch even niet over jou? Of wel?
TS: Ik volg de gedachte wel van “kon ik dat dan niet even doorstaan om haar het beste te geven?!” Maar echt; als jij je daar heel akelig door ging voelen, wie heeft daar wat aan? Je dochter heeft drie maanden borstvoeding gehad, dat is fantastisch. En een echte goede moeder denkt óók aan haar eigen (mentale) gezondheid.
Dit voelde ik ook zo!
Je kunt een slechte moeder zijn door een aantal dingen, maar absoluut niet omdat je geen borstvoeding geeft.
Je bent gewoon een goede moeder! Of je nu 0 dagen, 10 dagen, 10 weken, 10 maanden of voor mijn part 10 jaar bv geeft.
Echt!
Maar ik begrijp je wel een beetje: stoppen met bv is gewoon best een ding. Ik heb mijn eerste 2 kids niet zo lang bv kunnen geven als ik van te voren had gewild. En daar ben ik ook heel verdrietig over geweest.
Onze jongste wordt bijna 1 en omdat ze kma heeft (en daar ws nog niet overheen is) en ik m’n dieet strontbeu ben, ga ik ws binnenkort ook stoppen. Maar ik vind het ook een ding. Want ergens wil ik het ook gewoon niet. Omdat borstvoeding geven dan nooit meer terugkomt.
Maar echt, je bent een goede moeder: de beste voor jouw dochters!
Borstvoeding is niet het beste voor je kindje. Een gezonde fuctionerende mama is dat wel.
Wees lief voor jezelf in het moederschap, het is zwaar genoeg.
Stoppen met borstvoeding terwijl je het ergens nog niet wil is kut grof gezegd. Bij de eerste heb ik er om zitten huilen. Bij de tweede tijdens het stoppen niet maar toen ik een aantal weken gestopt was was ik er toch verdrietig om ondanks dat ik 1,5 jaar had gevoed. Met mijn laatste zoontje ben ik dit jaar gestopt maar nu denk ik er toch weer met heimwee aan terug.
Je gevoelen dat je het toch niet leuk vind is ook oke. Maar je bent geen slechte moeder. Je doet wat voor jou goed voelt op dat moment en dat is goed.
Ken je mama lotje op instagram? Die schreef hier echt een heel mooie post over. https://www.instagram.com/p/CbC5VH3jru6/
https://www.instagram.com/p/CWytpxVD0zy/
Wat knap en dapper dat je 10 weken hebt volgehouden. Het beste voor een kind is niet borstvoeding, maar liefde en een gezonde moeder. Je bent geen slechte moeder. Moederschap is sowieso zo ontzettend veel meer dan alleen voeden. Ook met flesvoedingen kan je inzetten als koester-momenten, aandacht, contact en quality time staan los van je manier van voeden. En ja, bv bevat prachtig spul, maar kv is niet slecht, en kunnen genieten van de babytijd, enerige overhouden voor andere dingen dan voeden, dat komt óók allemaal ten goede van je kind. Het is geen wedstrijdje, laat je daar ook niet in mee sleuren.
En het is zeker het afsluiten van een fase, waar allerlei emoties bij kunnen mogen en komen kijken. Laat dat maar gebeuren, en geniet daarna van meer vrijheid, de momenten die papa nu kan hebben met het voeden, en je niet meer zo down voelen elke keer.
Ik heb zelf na een week moeten stoppen door (de gevolgen van) een post partum depressie, en wat een verdriet heb ik daarvan gehad, wat had ik het graag anders gewild. Ik heb daardoor wel geleerd dat dat vooral met mijn eigen beelden, oordelen, verwachtingen en wensen te maken had, en heel weinig met wat mijn dochter heeft ervaren. Ik durf één ding nu 2 jaar later met volle overtuiging te zeggen: ik ben een fantastische moeder voor mijn dochter, en ze is niets tekort gekomen.
Och jeetje, wat een naar gevoel… en weet je? Het is voor mij ontzettend herkenbaar, bij alledrie; ook al was het de ene keer 7 maanden , toen 5 maanden en nu een jaar. Dat moment van ‘loslaten’, valt soms gewoon wat zwaar. En als je een paar weken verder bent, weer merkt dat je hormonen wat tot rust gekomen zijn, dan weet en voel je weer dat een goede moeder vooral goed voor zichzelf zorgt, zodat ze er kan zijn voor haar kinderen.
O joh, ik zie het precies andersom: ondanks dat jij geen plezier had in de borstvoeding, heb je het wel 10 weken volgehouden! Geef jezelf een schouderklopje! Je hebt echt ontzettend je best gedaan. Ik vind dat echt knap van je, na die loodzware zwangerschap. Ik weet niet of ik het je na had kunnen doen! Je bent juist een goede moeder. En ik denk dat jij een prima beslissing hebt genomen!
Hoe gaat het verder met je? Hoe voel je je momenteel qua gevoelens? Als je je down voelt, wel op tijd aan de bel trekken, hè?
Dit! Positief omdraaien! Ik heb het bij de eerste 3 weken volgehouden net een melk🐮 en ook met zo’n kolfappr……..tweede tevergeefs geprobeerd. Dag 1 begonnen en meteen gekapt. Het werkte niet.. voelde ik me er tot onder ja.. maar gelukkig bestaat er flesvoeding. Bij dr 3e niet eens geprobeerd.
Ik kan een heel weeshuis voeden qua melkproductie maar het was gewoon niks voor mij. M’n tepels waren niet perfect en ik werd er onrustig van.
Prima keuze! Is nu even ruk maar morgen weer een dag 🥰
Dank je wel. Ja verder gaat het gelukkig echt heel goed. Naast het aanleggen voel ik mij echt prima en dat maakt de beslissing dan ook zo lastig.
Snap ik hoor!! Maar ik denk dat jouw lijf het echt gaat waarderen om straks echt zwangerschapshormoon-vrij te zijn!!
Ik heb bij mijn eerste geworsteld met de voedingen. Na één maand ben ik gestopt. Ik was kapot, mijn borsten waren stuk, mijn emoties waren overal als het ging over de voedingen. Stoppen vond ik toen ook heel naar. Dat gevoel slijt gelukkig weer. Daarna hebben we haar kunstvoeding gegeven en ik kon daardoor juist een betere moeder voor haar zijn. Ze is nu een gezonde 9-jarige.
Laat het los meid. Gelukkig bepaalt borstvoeding of kunstvoeding niet of je een slechte moeder bent. Kijk naar wat wel is gelukt. Je hebt je kindje ondanks je struggles toch 10 weken gevoed. Als je weer wil gaan voeden, kan je het misschien nog opbouwen en anders is het ook oké. Dan kan je proberen wel veel huid op huid momentjes met je kindje te pakken en veelbte kroelen. Het gaat uiteindelijk om de liefde ♡
Laat het los meid. Gelukkig bepaalt borstvoeding of kunstvoeding niet of je een slechte moeder bent. Kijk naar wat wel is gelukt. Je hebt je kindje ondanks je struggles toch 10 weken gevoed. Als je weer wil gaan voeden, kan je het misschien nog opbouwen en anders is het ook oké. Dan kan je proberen wel veel huid op huid momentjes met je kindje te pakken en veel te kroelen. Het gaat uiteindelijk om de liefde ♡
Och, je mag het best jammer vinden dat het niet lukt. Maar je doet je kind écht niets tekort, schuldgevoel is helemaal nergens voor nodig. Je andere meiden hebben ook de fles gekregen op een gegeven moment toch? Zij doen het ook goed en vinden jou nog net zo lief als voorheen. Die borst maakt jou echt geen betere moeder, en de fles maakt je geen slechtere.
De WHO adviseert het voor de hele wereld he, landen waar hygiëne en eisen aan kindervoeding flink te wensen over laat. Ja, dáár is borstvoeding het beste. In Nederland is flesvoeding gewoon top spul. 'Borstvoeding is het beste', tja... dat is zo maar het wordt je soms ook zó door je strot geduwd dat je dus dit soort situaties van schuldgevoel krijgt. En het verschil tussen 'het beste' en de fles is echt niet alsof je ze ineens slootwater geeft. Dat is gewoon het verschil tussen een 10 en een 9. Dat je zelfs na weken lang met dtsr nog niet durft te zeggen: het is goed zo. Dat vind ik oprecht erg voor je. Laat het alsjeblieft los!
Je wilde het proberen, je hebt het geprobeerd. Je wilde het zo lang mogelijk, het is maar liefst 10 hele weken gelukt! Je hebt je doelen bereikt, je hebt je best gedaan. Daar mag je trots op zijn, en met een goed gevoel op terug kijken. En nu is het goed zo. Echt. 🍀
Je bent zeker geen slecht moeder aks je geen bv geeft.. je hebt ondanks je pijn toch bv gegeven.. en de belangrijke voeding heeft ze al binnen. Ik had ook hetzelfde probleem. En later daarna met flesvoeding begonnen. Goed gegroeid.
Je doet je kindje er echt niets tekort mee hoor.. laat dat schuldgevoel maar los!
Als je echt graag weer wil opbouwen kan je een lactatiedeskundige inschakelen. Maar doe het niet obv schuldgevoelens.. je hebt tot 3 maanden! Dat is al heel wat. Een sterke start die je je kindje hebt meegegeven. En ook zonder borstvoeding worden kindjes groot he!
reacties (35)