Deze avond met lander naar het ziekenhuis.

Deze avond heb ik om 19:30 een afspraak in het ziekenhuis (met de kinderarts) het gaat al een tijdje niet goed met mijn Landerke!Vorige maand begon het met de waterpokken,week daarna buikgriep,een weekje later een zware bronchitus,week later af en toe verhoging.Slapeloze nachten,van s'morgens tot s'avonds vreselijke huilbuien,we hebben samen al wat traantjes gelaten,ik heb de deur plat gelopen bij mijn HA,en hij kan ons niet meer verder helpen,vandaar deze afspraak straks.Lander zijn Antibioticakuur wil niet helpen en met Aerosol lukt het ook niet,ik hoop uit de grond van mijn hart dat mijn lieve schat niet daar moet blijven,heb er zo schrik voor,hij piept zo fel,heel veel snot,hoesten,en regelmatig verhoging,hopelijk gaan ze hem snel weer beter maken.Ik voel me zo slecht,heb zo mijn best gedaan om hem te genezen maar het is me niet gelukt.Vorige week ben ik bij het CB geweest en toen zeiden ze me dat Lander onder stress stond omdat hij voelt dat ik dat ook ben,ik ben niet dom mijn kindje is gewoon ziek,ik voelde al veel langer aan dat het niet goed zat,en nu geef ik het op want kan het niet meer aanzien,zo zielig allemaal,kon ik het maar allemaal overnemen van hem!Liever dat ik het allemaal zelf voel dan mijn kleine kanjer.Lander was altijd zo een vrolijke baby,altijd een big smile op zijn bolle gezichtje,en nu alleen maar waterogen,rode kringen een snotneus (arme jongen) en pijn!Ik ben al van half oktober aan het sukkelen met zieken,elke week zit ik bij de HA,en ja dat brengt stress met zich mee,voor iedereen maar daar krijg je toch geen hoestbuien,snotneus,verhoging en alles van,ach het CB moet het altijd beter weten,ik heb ondertussen al meer ervaring dan hun allemaal samen.En ik mag Lander geen frieten en kroketten geven,hallo seg ben niet dom,mijn ventje krijgt gewoon groentenpap.Ik had beter tegen het CB gezegd dat hij elke week Chinees te eten krijgt,maar op zulke momenten is mijn bek gesnoerd,ik weet ook wel dat een baby geen frieten en kroketten mag eten.Ik moet nu gaan mijn man is seffens thuis van zijn werk en dan vertek ik meteen naar het ziekenhuis.Straks of morgen kom ik verder verslag uitbrengen,krijg het even moeilijk.Toedeloe een mama met pijn aan haar hart,ik wil mijn mannetje straks mee naar huis nemen,hem kunnen knuffelen,ik zeg zo vaak op een dag hoeveel ik van hem hou,tis een geweldig kind!