Belabberd

Hoi,

Disclaimer: niet lezen als je alleen maar en het liefst positieve blogs leest ;)

Een blog die gaat over mijn zwangerschap. En tot nu toe gaat het belabberd.
Ik ben al een aantal dagen ziekgemeld. Ik krijg weinig meer voor elkaar.
Heel erg frustrerend. Ik ben pas 6 weken en 2 dagen. Dat het nog erger wordt, wil ik me niet voorstellen.

Misselijk 24/7. Van de huisarts heb ik iets tegen de misselijkheid gekregen. Er zit helaas lactose in, dus mijn maag/darmen spelen op.
Daarnaast nachten wakker van brandend maagzuur. Ik kan bepaalde geuren niet meer verdragen, sta om de zoveel tijd te kokhalzen.
Ik moet elke ochtend voor ik beweeg iets eten en zelfs dan ben ik misselijk. Bepaald eten kan ik niet aan denken dus wat ik eet op een dag is heel beperkt.
Ik voel me ontzettend gesloopt en belabberd. Alsof ik een burn out heb, zelfs een trap oplopen is zwaar. Ik word duizelig, gevoel dat ik ga flauwvallen.
Mijn hart lijkt soms uit mijn lichaam te willen komen en ik schrik van elk hard geluid in en rond het huis. Krijg het dan heel warm.
En dan de huilbuien. Omdat ik weinig meer kan maar wel veel wil is er een kortsluiting. Ik heb in afgelopen weken meer gehuild dan in de paar jaar ervoor.
En dat is ook vermoeiend.

Mijn borsten groeien als kool. Ik stoot tegen deuren, kan niet meer lekker op mijn zij of buik liggen.
Bepaalde kleding schuurt mijn tepels, waardoor ik nu maar sport behas aantrek. Die omklemmen helaas weer mijn maagstreek.
Soms komt er nog hoofdpijn bij of buikborrels. Winderigheid en boeren en in plaats van obstipatie eerder diarree.
Kortom ik voel me waardeloos. Heb totaal geen roze wolk. De enorme grijns die ik had bij het zien van de positieve test is verdwenen.

Ik drink al gemberthee, eet kleine beetjes over de dag heen, doe middagdutjes etc.

Ik kan mij niet voorstellen dat ik de enige ben met alle zwangerschapskwalen. Hoe gingen/gaan jullie die dit ook gehad hebben zo erg zo vroeg in de zwangerschap, hiermee om?

Hopelijk snel een positievere blog van mij.

Groetjes, FrutselRietje