Rijpen/Primen dag 2

Dag 2 in het ziekenhuis.
We hadden beiden amper geslapen en samen nog even geknuffeld toen ik weer aan de monitor werd gelegd voor de ctg. Heb nog nooit zo veel best fiends gespeeld op mijn telefoon haha
De vaginale tablet werd even later geplaatst, wat niet heel fijn voelde,maar deze bracht een klein aantal harde buiken op gang, geen ontsluiting.

In de middag weer aan de ctg gelegd. Weer een tabletje ingebracht en deze leek echt wat te doen. Ik moest de harde buiken weg gaan puffen. Mijn partner was sochtends even naar huis geweest en naar de winkel (ziekenhuis eten is niet te doen) en was op tijd terug voor de avondcontroles met ctg. Ik kreeg geen derde tablet. Ik stond al onder de douche en was al bezig met een bal om de weeën goed op te vangen. We mochten nog niet door naar de echte verloskamer aangezien ze nog geen echte voortgang zagen in de ontsluiting savonds.
Ik vroeg hoe ik de nacht door kon komen, want slapen lukte zo echt niet. Ze gaven me uiteindelijk een sedatie en slaappil. Prima, rond middernacht weer aan de ctg en rond 2 uur de verdoving eindelijk gekregen. Helaas werd ik na 2 uur weer wakker. Ze zeiden dat je er 4 uur mee kon doen, maar ik blijkbaar niet. Mijn partner en ik hebben geen oog meer dichtgedaan om samen op allerlei manieren te proberen de weeën op de vangen. Bij de laatste check was het bijna 2 cm.
Toen ze sochtends kwamen meten had ik net een pijnlijke steek gevoeld een soort plop terwijl ik lag en ik zei stellig tegen mijn man dat mijn vliezen waren gebroken. Om 7 uur kwamen net de verpleegsters binnenlopen en ik liep leeg voor hun ogen.
Een hele rare ervaring,maar ik was er zo blij mee, eindelijk was het dan begonnen. Heel erg spannend en misschien ging het nu sneller!

We mochten naar een verloskamer dus mijn man pakte alles in en ik probeerde nog wat te eten. Ik gooide het er echter allemaal weer uit (wel anderhalve meter ver🙈) bij de check was ik 3 cm ontsloten.
Eenmaal op de verloskamer was de pijn haast ondraaglijk. Ik hoopte dat na 5 uur de ontsluiting toch wel gevorderd zou zijn. Het bleek 1 cm te zijn, dus nu 4 cm ontsluiting om 12 uur smiddags.
Ik was dus al bijna 24 uur bezig voor 4 cm ontsluiting. Ik trok dit mentaal zeer slecht, ook al bleef iedereen roepen dat het ook zo snel anders kon zijn. De weeën hadden soms geen pauzes en waren lang, soms anderhalve minuut met gelijk een tweede erachteraan.
Het wegademen lukte niet meer, ik kreeg wat paniek...