Tweede kindje

Hoi allemaal,

Om gelijk met de deur in huis te vallen: houden jullie rekening met je werk (of andere belangrijke events) je weer voor een volgende zwangerschap gaat?

De eerste zwangerschap kwam toen ik 4 maanden bij een bedrijf werkte en dat was gezien de zware zwangerschap niet makkelijk. Ik ervaarde veel stress, ook al was mijn werkgever heel fijn (zat de eerste weken al in de ziektewet en ben er de hele zwangerschap niet uit gekomen, helaas).
Bij de volgende zwangerschap wil ik het liefst wat minder stress ervaren op dat gebied. Ik werk daar nog dus dat zou me al gerust moeten stellen.
Nu is het zo dat de periode voor kerst altijd een extreem drukke periode is. En ik dus meestal van september tot en met december geen vrij kan krijgen. Maar wat nu als ik dan dus uitgerekend zou zijn. Zou ik dat moeten vermijden, voor zover zoiets te plannen valt uiteraard of moet ik me daar helemaal geen zorgen om maken?
Zelfde geldt dat ik in het tweede trimester nog wel wat productief kon zijn maar het eerste en derde trimester was ik gewoon helemaal uitgeschakeld of snel op. Moet ik het dan zo plannen dat mijn tweede trimester in de maanden september tot december valt?
Ik wil eigenlijk ook ipv maar 12 weken bevallingsverlof ook nog graag een extra maand of misschien 2 betaald ouderschapsverlof opnemen, maar ook dan kom ik weer snel in de knoei met die drukke maanden. En ik weet dat ze het niet kunnen weigeren, maar ben bang dat dit de relatie met mijn werkgever verslechtert.
Misschien maak ik me druk om niets, want er spelen nog meer dingen waardoor dit misschien niet de perfecte baan voor me is, maar ik hoor graag of andere vrouwen hier ook rekening mee hebben gehouden of dat dit een of andere gedachtekronkel is die ik beter kan negeren 🙈

Daarnaast gaat mijn zusje trouwen en ze heeft aangegeven dat ze het leuk zou vinden als ik dan niet zwanger ben, zodat ik echt optimaal mee kan genieten. Dat kon ik niet op de bruiloft van mijn broertje, toen moest ik door de zwangerschapsklachten eerder naar huis en heb ik veel gemist waar ik echt van baal.
Maar ja, dat is dus ook weer een datum en dit alles te samen maakt dat ik een beetje gek word wanneer het dan wel zou kunnen. Ook gezien ik denk dat een volgende zwangerschap net zo of misschien zwaarder is als de eerste (ik hoop het niet, maar zekerheid heb ik niet).
En als ik net bevallen zou zijn en dan naar een bruiloft moet, ook niet handig gezien mijn eerste bevalling me stuitpijn heeft bezorgd, die nu pas een beetje over is (1 jaar later) en ik hoop het niet maar stel je voor dat het dan weer zo is. Ik kon toen o.a. niet zitten.

Weer allerlei doemscenario's die hier voorbij komen 🙈
Gelukkig ook scenario's waarin het wel allemaal goed gaat, maar deze doemscenario's overheersen nu.

Liefs

1916 x gelezen, 0

reacties (44)

1 2



  • collie_love

    Ik heb dat losgelaten. Het valt toch niet te plannen en het is eigenlijk nooit het juiste moment... Voor het werk zou ik het zeker niet uitstellen...

  • cookies

    Een zwangerschap is niet te plannen.

    Wij hebben er 16 rondes over gedaan bij de 1e.

    Met een 2e doen we ook gewoon en we zien wel wanneer het word, hopelijk zo snel mogelijk:)

    Een perfecte tijd is er toch niet als je ernaar zoekt is er altijd wel wat.

    Ben je er klaar voor? ga er voor :)

  • FrutselRietje

    Bedankt voor je reactie!

  • laravt

    Nee, je weet niet wanneer het je gegund is dat het raak is en elke zwangerschap is anders ook daar valt geen rekening mee te houden vooraf vind ik.

    Wij dachten dat een 2e gelijk raak zou zijn omdat de 1e door de pil heen kwam, 2e duurde 9 maanden en een mk tussendoor. Voor de 3e dachten we misschien op tijd ontpillen en dan vanaf november officieel proberen, maar had eind juli al een positieve test nu bijna 28 weken zwanger hadden we nooit durven dromen of verwacht.

    Daarnaast zou ik nooit mijn eigen kinderwens aanpassen aan situaties van een ander om eerlijk te zijn, ik vind dat ook wel veel gevraagd maar dat is mijn mening.

    Maar als ik jou zo hoor zou ik misschien ook even uitzoeken of je wel echt op je plek zit bij je werk want als je daar nu al mentaal wat mee struggelt kan dat tijdens een zwangerschap en de hormonen wel erger worden. Ik ben trouwens tijdens mijn verlof van baan gewisseld dus alles is mogelijk hoor haha

  • FrutselRietje

    Gefeliciteerd met je zwangerschap! Het leven is zeker zo onvoorspelbaar en het zal nooit helemaal uitkomen. Dat weet ik ook. En mijn zusje weet dat ook want ik heb het er wel met haar over gehad.

    Wat fijn dat je dat zegt van het werk! Het lijkt er idd op dat ik nu niet goed op mijn plek zit. Wat goed dat jij tijdens je verlof van baan hebt kunnen wisselen. Dat geeft me hoop dat er fijne bedrijven zijn ook in die tijd.

  • laravt

    Ja ik ben het middelbaar onderwijs ingerold ik vind het superleuk en fijn te combineren met privé qua werktijden ook enzo. Doordat ik al een economische opleiding heb gedaan kon ik mijn bevoegdheid versnelt halen dus ga wel nu 1 dag in de week zelf weer naar school daarvoor maar krijg gewoon betaald als startende leraar vo echt heel fijn. En bijna iedereen is daar ouder dus als er een keer iets is waardoor je toch krap zit is er alle begrip voor echt zo'n verschil met m'n vorige werk.

    Lekker uitzoeken wat wel bij je zou passen en go with the flow Het leven en ook nieuw leven komt wanneer het komt, succes

  • Ginette87

    Nee hier nergens rekening mee gehouden. Is gewoon niet te doen anders. Er is altijd wel wat! Plus dat het bij ons wel wat langer duurde steeds (2+ jaar).

    Tussendoor ook nog twee miskramen gehad en 2 dagen na de curettage op familie vakantie een week. Had ik liever ook anders gezien, maar het leven laat zich niet altijd plannen.

    Dus nee, voor anderen zou ik absoluut niet wijken. Voor mezelf, partner of kind wel. Maar dat is het dan ook

  • FrutselRietje

    Bedankt voor je reactie.

    Heftig om dan daarna weer op familie vakantie te zijn, lijkt me.

    En ja er is idd altijd wel wat. Kan niet iedereen tevreden houden want dan vergeet ik mezelf.

  • onzegelukjes

    Een zwangerschap kan je echt niet plannen. Je weet immers nooit wanneer het raak mag zijn. Ik zou mij daarom ook echt niet druk maken om je werk of de bruiloft. Wie dan leeft heeft dan zorgen en niet vooraf!

    Daarbij… wie zegt dat je je in een tweede zwangerschap weer hetzelfde voelt. Ik ben bijvoorbeeld bij de eerste 19 weken doodziek geweest en nu bij de tweede helemaal niet. Mijn twee zwangerschappen kan ik ook totaal niet met elkaar vergelijken.

  • FrutselRietje

    Dank je voor je reactie! Dat geeft me hoop dat het bij mij ook anders kan zijn de tweede keer.

  • Jij-laat-het-hartjes-regenen

    Een zwangerschap kan je niet plannen, je weer nooit wanneer het raak is.

    Ik zou sowieso geen rekening met het werk houden, dat kan gewoon niet. Wellicht wel met de bruiloft van het zusje.

  • FrutselRietje

    Dank je voor je reactie!

  • Nicolette87

    De situqtie op je werk zoals je die omschrijft zou ik geen rekening mee houden, dat is niet te doen.

    De situatie met de bruiloft van je zusje zou ik persoonlijk wel rekening mee houden in de zin van dat je probeert te plannen dat de eventuele geboorte niet rondom de bruiloft is, maar er ruim voor of na. Als je de luxe hebt om het enigszins te kunnen plannen dan.

  • FrutselRietje

    Enige luxe hebben we daarin wel, maar dat betekent dat we eerder zouden moeten proberen dan ik eigenlijk wil. Ik wil het liefst pas einde zomer of in het najaar weer kijken hoe we ervoor staan, maar dan zit dus die bruiloft van mijn zusje precies rond de uitgerekende datum of dat ik in mijn 3de trimester zit.

    En dan hou ik hierbij geen rekening met mijn werk.

    En na de bruiloft van mijn zusje voor een tweede gaan vinden we eigenlijk wat laat. Maar misschien moeten we die optie nog een keer bespreken, samen met de optie pas begin volgend jaar voor een tweede te gaan. Dat we nu een jaar rust hebben. Nu ik erover nadenk eigenlijk zo gek nog niet haha!

  • Nog-even!

    Dan vraag je je zusje toch gewoon om de bruiloft te verzetten Blijkbaar vind zij zulke vragen en verwachtingen uitspreken heel normaal. Ik zou zeggen: we willen dan zwanger zijn, maar wil wel graag op en top bij je bruiloft zijn. Dus misschien wil je daar rekening mee houden... Een jaar wachten vanwege een bruiloft, vind ik persoonlijk echt flauwekul... Het is maar 1 dagje. Het gaat erom dat zij elkaar trouw beloven. De rest is alleen maar aankleding. Het leven is geen film

  • Bananenplant

    Ik zou het niet voor werk of je zusje uitstellen. Maar als je ZELF bijvoorbeeld graag fit bij de bruiloft wil zijn of bepaalde carrièrekansen niet wil mislopen, dan is dat natuurlijk helemaal prima. Maar doe het dan voor jouzelf! Het is jouw lichaam, jouw gezin, jouw leven. Laat je hart spreken.

  • FrutselRietje

    Dank je wel! Je hebt helemaal gelijk. Ik ga dit voor mijzelf helder krijgen komende tijd. Door alle invloeden van buitenaf kijk ik inderdaad helemaal niet meer naar wat ik nu belangrijk vind en wat ik wil.

  • Nog-even!

    Als je een zware zwangerschap hebt gehad, lijkt mij de enige belangrijke vraag: in welke situatie kan ik een nieuwe zwangerschap aan? Is dat met een dreumes of een peuter?

    Heeft je lijf genoeg tijd gehad om te herstellen?

    Je hebt naar je werk toe geen verantwoording af te leggen mbt tot een zwangerschap. En naar je zusje al helemaal niet.

    Ik denk dat je beter voor jezelf mag gaan zorgen, ipv je druk te maken over ieder ander.

    Ben je bij een bekkenfysio geweest voor de pijn asn je stuitje? Dat lijkt me geen overbodige luxe, wanneer je opnieuw zwanger wilt raken. Zorg dan dat je bekken in optimale conditie komt, zodat het een nieuwe zwangerschap aankan.

  • FrutselRietje

    Hoi, dank je wel voor je reactie!

    Ja ik ben bij de fysio en osteo geweest voor mijn stuitje. Het is nu 1 jaar later en heb nog af en toe last. Geen zorgen, zolang het voor mij nog niet voelt alsof ik optimaal in mijn lijf zit, beginnen we er nog niet aan. Die afspraak hebben mijn partner en ik gemaakt.

    Ik ben nu sinds 2 maanden ook weer aan het sporten, dus langzaam gaat het fysiek en daarmee mentaal beter.

    Ik snap wat je bedoelt en let er zeker op dat we niet eerder beginnen dan dat ik het weer aan kan.

  • Nog-even!

    Fijn! Dat kan een hoop ellende voorkomen!

  • Kloddervos

    Stel jezelf eerst even de vraag: leef je om te werken of werk je om te leven?

    En een zwangerschap uitstellen voor een bruiloft zou ik al helemaal niet doen. Beetje vreemd om van iemand te verlangen om zijn leven op pauze te zetten voor 1 dag uit het leven van een ander.

  • FrutselRietje

    Bedankt voor je reactie!

    Werken om te leven natuurlijk. Het gaat meer om de stress die ik ervaar, waarschijnlijk omdat ik te veel anderen wil pleasen (bekende valkuil).

  • Kloddervos

    Herkenbaar hoor. Heb ik ook last van. Maar andere mensen denken ook alleen maar aan zichzelf, dus waarom zou je naar iedereens pijpen dansen? Is alleen maar vreselijk vermoeiend en idd stressvol.

  • Lady-Whistledown

    Meis je ziet veel te veel beren op de weg. Ik zou met werk geen rekening houden. Je werkgever krijgt immers jouw loonkosten vergoed dus kan je werkgever daarvoor tijdens jouw afwezigheid een vervanger inhuren. Ouderschapsverlof dien je tzt af te spreken met je werkgever. Werkgever mag dit niet zomaar weigeren. Geen zorgen dus.

    Mocht het huwelijk.van je zus dit jaar gepland zijn, zou ik - wetende dat de kans groot is dat je weer ziek bent - daarvoor wel even de kinderwens on hold zetten. Ik snap wel waarom je zus je er graag bij wilt hebben. Misschien vraagt ze je wel om haar getuige te zijn.

  • FrutselRietje

    Helaas is het huwelijk van mijn zus dus pas midden volgend jaar. Had ook gehoopt op dit jaar.

    Ja na alle reacties ga ik mijn werk in deze beslissing weglaten en me daar niet zo'n zorgen over proberen te maken. Ik heb nu een vast contract dus ik denk dat het ook allemaal wel losloopt en goed komt.

  • Lady-Whistledown

    Met een vast contract hoef jij je geen zorgen te maken. Als het huwelijk pas in zomer 2024 is, zou ik daar ook niet op wachten.

  • Jvb

    Nee, nergens rekening mee gehouden. Het leven komt zoals het komt, het valt altijd wel te regelen en ik vind maar weinig opwegen tegen de kinderwens. Ik ben zwanger geweest tijdens een studie, in een eerste jaar contract, we hebben zelfs onze eigen bruiloft afgezegd en verzet omdat ik zwanger was. Gewoon diploma gehaald, vast contract gekregen en getrouwd 😊 Ik heb ook zwanger op andermans vrijgezellenfeest en bruiloft gestaan, zwanger op vakantie met de hele familie, etc. Als je om al dat soort dingen heen moet plannen, dan laat je je leven teveel beïnvloeden door het leven van anderen vind ik.

    Je zus zou haar bruiloft niet boven jouw kinderwens moeten stellen. En daarnaast weet je helemaal niet hoe een tweede zwangerschap verloopt, voor hetzelfde geld is deze makkelijk. En met hoeveel maanden kan het wel/niet, moet je daar serieus rekening mee houden? Ik vind het nogal wat om zo te zeggen.

  • FrutselRietje

    Bedankt voor je reactie! Het zwanger zijn is voor mij niet leuk geweest, dus ik heb maar half geleefd en me helemaal niet mezelf gevoeld toen. Vandaar dat ik er nu extra goed over na wil denken zodat ik er goed op voorbereid ben.

    Je hebt gelijk dan het leven van anderen je eigen leven niet te veel moet beïnvloeden. Is de valkuil van mij het please gedrag.

  • Jvb

    Dat je soms wat doet of laat voor een ander is natuurlijk helemaal niet erg, maar dit is wel even next level. Dit gaat over hoe jouw gezin er uit komt te zien. Niet dat slles te plannen valt, maar stel je laat een paar maanden schieten om niemand voor het hoofd te stoten (wat sowieso stom is van die iemand, maar dat terzijde) en dan duurt het ook nog een paar rondes voor het raak is, ben je voor je het weet een jaar verder dan je eigenlijk graag zou willen. Jij en je partner zijn de enige twee die hier iets over mogen zeggen, lekker samen beslissen!

  • JustAMom

    Heb je half geleefd? Ga weg, je hebt DUBBEL geleefd! Er is een mens in je gegroeid.

  • FrutselRietje

    JustAMom, ja half geleefd. Ik groeide dan wel een mensje, maar ik kon bijna niets meer doen van wat ik leuk vond of waar ik voldoening uit haalde, constant misselijk en overgeven, maagzuur de hele zwangerschap, bekkenpijn vanaf 30 weken. Voor iemand zoals ik die normaal heel actief en spontaan is, was dat een enorme aanpassing en ik ben (onder andere daardoor) depressief geweest. Dus half geleefd en niet mezelf geweest. En na de bevalling met de stuitpijn elke dag heel veel moeite gedaan om fysiek en mentaal weer te komen waar ik nu ben en nog steeds naar waar ik wil zijn wanneer we voor het tweede kindje willen gaan.

    Had het liever anders gezien de eerste zwangerschap maar helaas was dit de realiteit.

  • FrutselRietje

    JustAMom, ja half geleefd. Ik groeide dan wel een mensje, maar ik kon bijna niets meer doen van wat ik leuk vond of waar ik voldoening uit haalde, constant misselijk en overgeven, maagzuur de hele zwangerschap, bekkenpijn vanaf 30 weken. Voor iemand zoals ik die normaal heel actief en spontaan is, was dat een enorme aanpassing en ik ben (onder andere daardoor) depressief geweest. Dus half geleefd en niet mezelf geweest. En na de bevalling met de stuitpijn elke dag heel veel moeite gedaan om fysiek en mentaal weer te komen waar ik nu ben en nog steeds naar waar ik wil zijn wanneer we voor het tweede kindje willen gaan.

    Had het liever anders gezien de eerste zwangerschap maar helaas was dit de realiteit.

  • Scheirischa

    Neeh joch. Jij doet jou, toch? Je werkgever gaat niet naast je sterfbed later staan en je bedanken voor die 3 maanden dat je er toch was omdat het dan zo druk is. Werk mag echt niet zoooo belangrijk worden. Je kind is belangrijker, die zal er wél staan diene getijde.

    Kort door de bocht misschien, maar bedoel het echt heel goed.

  • FrutselRietje

    Ik snap je, dankbje voor je reactie!

  • Vlindermoeder

    Wij hebben nergens rekening mee gehouden. Alleen met onze wens voor (nog) een kind

  • FrutselRietje

    Dank voor je reactie!

  • Florien84

    De eerste was niet gepland en was nog student. Dus best wel spannend. Ik studeerde met 37 weken af.

    De tweede was gepland maar door omstandigheden kregen we heel veel stress en dat wilde ik echt niet meer..

    Bij de derde hebben we dan ook gewacht tot we echt geen stress hadden. We hadden beide een goede baan en achteraf maar goed ook. Ik viel met 11 weken al volledig uit maar had qua werk geen zorgen omdat ik een jaarcontract had. Dus ja we hebben er bij de derde wel voor gezorgd dat onze omstandigheden optimaal waren omdat ik echt geen stress meer wilde.

  • FrutselRietje

    Bedankt voor je reactie! Fijn dat jullie het voor de derde wel zo anders konden plannen. Ben bang dat ik dan niet aan een tweede kan beginnen omdat er elke keer wel iets is wat onverwachts stress geeft als ik alleen al naar het afgelopen jaar kijk 🙈

  • Nog-even!

    Misschien kun je eens met iemand gaan praten over hoe je met stress om kunt gaan?

  • BoyBoyBoy

    Je zusje heeft aangegeven dat ze t leuk zou vinden dat je niet zwanger bent tijdens haar bruiloft omdat je dan optimaal mee kan genieten? Heel bijzonder. Klinkt me meer als de aandacht die dan naar je zwangerschap gaat ipv naar haar bruiloft 😉

    Ik zou daar al sowieso geen rekening mee houden. Ook niet met werk. Ik zou alleen geen december en januari kindje willen hebben. Die maanden hebben wij vermeden door over te slaan. Maargoed, wij werden makkelijk zwanger, kan me voorstellen dat stellen die al maanden/jaren bezig zijn dat die nergens voor wijken

  • Scheirischa

    Dit eerste exact. Wat een bijzondere opmerking van de zus. 🥲

  • FrutselRietje

    Haha, ja mijn zusje bedoelt het goed, alleen komt het er soms onhandig uit. Ze vindt het gewoon echt leuk als we er echt bij kunnen zijn.

    Heb daarna ook uitgelegd dat het niet te plannen valt in vele gevallen en dat er altijd iets mis kan gaan of wat ook, dus dat ze dit niet zomaar kan verwachten. Dat snapte ze.


1 2