Werk

Het is nog niet zover, maar ik zit toch al in een tweestrijd.

Mijn huidige werk daar zit ik niet op mijn plek. Hoe mijn leidinggevende tegen mij heeft gedaan, lijkt mijn motivatie gebroken te hebben.
Het plezier wat ik hiervoor had is verdwenen. Ik weet niet of het weer terug komt. Er is wel verandering, maar voordat dat zich goed gaat laten zien zijn we zo 2 a 3 jaar verder. Als het niet terug valt want mijn leidinggevende gaat nergens heen.

Ik mag op een volgend gesprek komen bij een andere werkgever. Ik ga in principe hetzelfde doen alleen in een andere branche. Een leuke branche en het is bijna even ver van mijn huis. Het heeft veel betere arbeidsvoorwaarden.

Stel dat het goed gaat, dat er een match is en een goed aanbod. Ga ik dat dan doen?
Ik voel me net een beetje bekend in het huidige bedrijf. Het voelt als een stap terug terwijl ik toch vooruit ga. Herkent een van jullie dat?

En ik zit er mee dat we graag een tweede willen en ook eigenlijk weten wanneer we weer willen gaan proberen, maar dan heb ik weer dezelfde situatie
als ik bij mijn huidige bedrijf heb gehad. Althans zo voelt dat nu. Stress omdat ik zwanger ben terwijl ik er net werk. Misschien verloopt het veel positiever de zwangerschap en is het absoluut niet vergelijkbaar.

Mijn man vindt dat ik ook aan het gezin moet denken. Niet meer onbetaald overwerken of ondergewaardeerd worden. Maar het huidige werk en de huidige branche an sich vind ik nog steeds leuk.
En er is nog zo veel te doen en te bereiken in het huidige bedrijf, maar wel alleen voor het bedrijf met positieve consequenties. Ik schiet er behalve de ervaring zelf niets mee op. Ik krijg geen loonsverhoging of betere arbeidsvoorwaarden.

Ik heb altijd een te hoog loyaliteits en betrokkenheidsgevoel gehad voor bedrijven. Ben ook al meerdere keren op mijn neus gevallen. Dus het voelt alsof ik de keuze wel gemaakt heb, maar het niet kan rijmen met wie ik ben?
Ik wil mensen oprecht helpen, het voelt alsof ik ze in grote nood in de steek laat alleen voor eigen gewin. Maar ja, ze gebruiken mij nu ook voor eigen gewin daar zie ik ook niet voldoende compensatie voor terug.

Is het in deze egoïstisch of juist assertief die stap te willen wagen? Is het dapper of vanuit angst dat ik een beslissing maak?

Lastige kwestie... Ik ga maar weer eens een nachtje slapen.

1273 x gelezen, 0

In Overig

14/02/2023

reacties (13)

Sharon 15/02/2023

Waarom er een nacht over slapen?

Ik zie werkelijk waar niets positiefs aan je huidige werkgever.
Lady-Whistledown 15/02/2023

Jezelf gaat altijd voor je werk meis, altijd! Bevalt je huidige werk(gever) niet, dan op zoek naar een andere werkgever. Met plezier naar je werk gaan is in mijn optiek het allerbelangrijkste van werk. Een leuke baan met een lager salaris houd je ook veel langer vol dan een kutbaan met een hoger salaris. Succes bij het tweede gesprek!
Jvb 15/02/2023

Ik lees geen enkele reden om te blijven waar je zit, eerlijk gezegd. Loyaliteit is mooi, maar dat werkt wel twee kanten op. En werkplezier en ontwikkelmogelijkheden zijn ontzettend belangrijk. Ik zou zeker overstappen dus! Dat is niet egoïstisch, en ook niet perse assertief. Dat is gewoon de beste optie voor jezelf kiezen, wat ieder ander ook zou (moeten) doen.
laravt 15/02/2023

Je schrijft dat je mensen graag helpt, help jezelf deze keer daar is niks egoïstisch aan! Met hoe meer plezier je naar je werk toe gaat hoe positiever je blijft die dag.

Als je niet op je plek zit en veel ondergewaardeerd word gaat dat aan je knagen en uiteindelijk neem je dat mee naar huis en heeft het ook invloed op je gezin en misschien door de stress zelfs ook het proberen zwanger te raken.

Rock dat 2e gesprek en spring in het diepe dat komt echt wel goed
LiefsTess 15/02/2023

Ik zou gaan!! Werkgeluk is zoo belangrijk!

Geef gewoon in het gesprek aan dat jullie graag nog voor een 2e willen gaan en hoor dan hoe zij daar tegenaan kijken. Ik heb dat ook gedaan vorig jaar en de maand nadat ik was begonnen was het raak, geen enkel verwijt gehad. Dat geeft zoveel rust!
Snitchy 15/02/2023

Tijdens een sollicitatiegesprek beginnen over een baby die er nog niet eens is, is echt je eigen glazen ingooien. Zoveel vrouwen die dit doen. Het is irrelevant voor je sollicitatiegesprek.
Snitchy 15/02/2023

Wat zou je zelf een vriendin adviseren als die in deze situatie zou zitten?

Schrijf alle voors en tegens van overstappen eens op. Hoe ziet dat eruit?

Ik zou sowieso op gesprek gaan. Nee zeggen kan altijd nog. Je hebt zelf de regie. Ga eerst maar eens kijken wat een nieuwe werkgever je te bieden heeft.
FrutselRietje 15/02/2023

Dank voor de reacties! Ik doe mijn best op het tweede gesprek 😊
Vlindermoeder 15/02/2023

Overstappen! Ik heb in november een overstap gemaakt en daar ben ik nog steeds blij mee!
MarieAnn 14/02/2023

Zoals ik je lees ben je beter af bij de andere werkgever, je zegt het zelf al: veel betere arbeidsvoorwaarden.Dat het voelt als een stap terug herken ik niet, maar daar kan ook een stukje angst onder zitten om een beslissing te nemen. Mensen willen helpen is een mooie eigenschap, maar het begint bij jezelf, voor jezelf. En dit lijkt me een situatie waarin je jezelf kunt helpen door die beslissing, die stap te maken.Egoistisch heeft een negatieve klank, maar voor jezelf opkomen is dat niet.

Ben je bang dat je een verkeerde keuze maakt?

Je hebt de ervaring omdat je het bij het bedrijf waar je nu werkt hebt opgedaan, en dus kun je dat prima gebruiken in het andere bedrijf.
Dromer87 14/02/2023

Gaan met die banaan! Nieuwe uitdaging en daar vind je heus je plek wel weer!
Nog-even! 14/02/2023

Gewoon gaan... Je hebt niets te verliezen? Als ik het zo lees, voel je je niet fijn, gewaardeerd en veilig waar je nu werkt. Dat het bedrijf bekend voelt, vind ik geen goede motivatie om er te blijven. Vooral omdat ik om me heen heb gezien, dat als je om zo'n reden blijft plakken, je geestelijke gezondheid er niet op vooruit gaat...
Tweede83 14/02/2023

Gaan! Doordat je nu een negatieve ervaring hebt wil niet zeggen dat dit opnieuw zal gebeuren. Als je blijft word het ook niet beter. Nu kun je opnieuw ergens anders beginnen. Zou dat zeker met 2 handen aanpakken ook al is het een sprong in.het diepe!