Vervolg

Kies voor je gezin, een baan blijft een baan met bazen en collega's waar je niks voor terugkrijgt.

Je wens voor familie uitbreiding is er duidelijk, ik zou dat niet uitstellen voor werk.

Ik ben parttime gaan werken en wat een verademing was dat.

Carrière doe ik vanuit huis, studeer en interesseer me in van alles, schrijf, lees, doe de boekhouding van man bijvoorbeeld en zo leer ik steeds meer.

Op mijn vorige werk sloofde ik me enorm uit en dacht ik dat ik belangrijk was daar en dat ik carrière ging maken dus investeerde ik me nog meer, maar toen ik ontdekte wat me dat echt ging opleveren ben ik eruit gestapt en niemand heeft ooit naar me omgekeken.

Leef liever simpel dan al mijn tijd aan werk uit te geven tegen een salaris wat dingen betaald die je niet eens nodig hebt en niet belangrijk zijn.

En even alleen zijn voor een paar dagen zou ik persoonlijk niet leuk vinden, mijn man en kinderen zijn nummer één in mijn leven en ben doodongelukkig als ik al een dag verwijderd ben van mijn kids laat staan een paar dagen maar dat ben ik.

Wat mij destijds wel heeft geholpen is een maand al het contact verbreken met de wereld, geen sociaal media, geen vrienden, uitjes overige familie enzo.

Alleen thuis met mij gezin in eigen bubbel, man en kids overdag naar school dus lekker tijd voor mezelf, dat heeft destijds enorm geholpen.

Succes met de keuze, dat kan niemand voor je invullen en is echt alleen aan jou.

Dank je wel voor jullie reacties!

Als je werk je leven en je mentale gesteldheid dusdanig beïnvloedt dan moet je voor jezelf kiezen. Ga iets doen waar jij blij van wordt. Wat jij deze werkgever geeft en wat je terugkrijgt is duidelijk niet in balans, het verandert ook niet, dus waarom dan daar blijven? Maak de paden niet zo smal, je kunt het allemaal doen, een leuke baan en 2 kinderen. Het sluit elkaar niet uit. Je hoeft niet jezelf op 1 van je wensen tekort te doen. Ga op zoek naar die andere baan en ga voor die kinderwens. Ik ben 2x zwanger geweest op een tijdelijk contract en heb gewoon een vast contract gekregen, ik ken er echt meer die dat hebben. Er zijn legio normale werkgevers waar zoiets gewoon geen probleem is, en waar je wel gewaardeerd wordt. Je maakt het heel groot allemaal, en ziet vooral de beren op de weg. Als je een keuze maakt is dat niet voor de rest van je leven. Je wil nieuw werk, en bij jou wordt dat meteen de kinderwens stoppen en het bij 1 kind houden. Dat is nergens voor nodig, zo groot zijn je keuzes niet en je kunt altijd weer nieuwe keuzes maken. Maar ze niet zo groot. Dat doorbreken is moeilijk en een grote stap, maar wat zal het je veel opleveren. Je man heeft gelijk, dat komt goed.

Joh, je bent te bang voor je werk. Aan het eind van je leven, zul vast geen spijt hebben van een zwangerschap. Hooguit spijt van het feit dat je je hebt laten leiden door angst voor bazen, werksfeer en contracten... Kies voor wat er écht toe doet, dan zit je altijd goed!

Eigenlijk zou je nu juist zwanger kunnen raken: je hebt een vast contract, dus je kunt je ziekmelden. Ze mogen geen druk op je leggen. Dat hoef je echt niet toe te staan. En mochten ze dat tóch doen, dan zeg je: ik wil alleen contact met de arbo-arts want dit getrek aan mij is niet gezond. En dan ga je na je verlof een nieuwe baan zoeken. Ik denk echt dat je meer voor jezelf mag gaan zorgen, ipv je zorgen te maken over je werk...

Lastig

Ik werk 36 u (5 om 3) man 40u maar wel goed verdeeld

Maandag en donderdag opvang

Dinsdag en vrijdag ben ik vrij

Woensdag papa

En om het weekend werk ik en is papa thuis

Ik ben geen huis mama, en dit is de perfecte combinatie

Voor mij als buitenstaander is het heel makkelijk: een baan in de buurt voor een dag minder.

Ik heb een baan gehad waarbij ik goed verdiende, maar ik paste er totaal niet. Dat wist ik al snel, maar ik bleef hopen op verbetering. Het werk zelf was heel leuk, maar ik paste totaal niet bij de sfeer binnen het werk. Resultaat: burn-out/depressie waar ik nog steeds hinder van ondervindt.

Inmiddels heb ik een baan op 700 meter van mijn huis. Ik werk 24 uur en mijn werkdagen zijn maandag, dinsdag, woensdag. Ik heb daardoor drie dagen de focus op het werk en dan ben ik er twee dagen volledig voor mijn meiden. Mijn man heeft inmiddels ook een andere baan, waarbij hij de woensdag vrij is. We hebben nu alleen op maandag en dinsdag opvang nodig en die zijn we aan het wisselen naar opvang in de wijk (de meiden zitten nu een paar dorpen verderop bij de opvang). Ik heb een baan zonder al te veel verantwoordelijkheid, met vaste werkdagen tijdens kantooruren. Niet meer werken in de avond, nacht of in het weekend. Qua salaris behoorlijk ingeleverd, maar werkgeluk gevonden. Dit had ik jaren eerder moeten doen! Dat is wat maakt dat het voor mij als buitenstaander makkelijk is om een keuze te maken. Ik begrijp heel goed dat het voor jou anders is hoor! Wat wil je écht?

Heb je het extra salaris echt nodig? Over 10 jaar kun je nog altijd werken, maar over 10 jaar zitten er aan een zwangerschap nog altijd risico's. Veel vrouwen willen tegenwoordig zelfstandig zijn en in zekere mate is dat ook belangrijk, maar denk er ook aan dat je partner niet zonder je kan en vergeet niet te genieten je moet niet overal een wat als aan plakken. De dino's hadden ook geen meteorieten regen voorspeld