Vervolg nieuwe baan

Sinds ik heb opgezegd en terug ben van vakantie, is het zo anders op mijn huidige werk.
Het lijkt wel alsof ik ineens gezien word. Ze lijken wel aardiger ofzo.

Ik krijg nog gewoon te horen hoe de sollicitatiegesprekken verlopen voor mijn opvolger en niemand doet 'gemeen' of raar.
En ja dat had ik wel verwacht dus dit valt me alles mee.

Ik heb nog een gesprek gehad voor mijn vakantie, voordat ik opzegde, waarin mijn werkgever aangaf dat ik toen ik na 4 maanden zwanger raakte,
nog niet genoeg credits had opgebouwd om de uitval die ermee gepaard ging te kunnen opvangen en dat dat toen ik terug kwam van verlof de grootste reden was dat iedereen daar een mening over had.
Inclusief hijzelf, want ook al heeft hij ook 2 kinderen, blijkbaar heeft hij geen mensen in zijn omgeving waarbij zwanger worden niet makkelijk ging en niet te plannen was.
En hallo wanneer moet je er dan aan beginnen en kan je überhaupt ontdekken of het je snel gegund is?

Na dit gesprek ben ik er wel over na gaan denken waarom het voor hun als zo'n groot probleem en not done gezien werd.
Voor hun was het blijkbaar problematisch gezien er ook een strijd was van de ene leidinggevende naar de andere om het bedrijf naar een hoger plan te kunnen tillen.
Ik werd in de sollicitatiegesprekken verteld dat degene die mijn leidinggevende werd hiermee on board was. Maar blijkbaar houdt ze niet zo van veranderen.
Nu ze een opvolger voor mij zoeken is er dus ook in het bedrijf veel beweging gaande en zijn ze zelfs naar de organogram aan het kijken voor een andere structuur. Dat ik dus niet genoeg credits had opgebouwd, zwanger werd etc. Was dus niet zozeer een persoonlijk ding.
Het was vooral een bedrijfsding. En dat strookt ook compleet met wat ik verder meemaakte in het bedrijf. Er werd voornamelijk reactief geacteerd in plaats van proactief.

Al met al merk ik dat ik dit dus meer los kan laten en zelfs al begin ik met een nieuwe baan, ik ook denk dat als ik het wil en we eraan toe zijn, ik ook met een tijdelijk contract wel aan een volgende zou durven beginnen.
Ik heb echt veel last van babyfever, het is heel gek en heel anders dan toen we voor onze eerste gingen proberen. Waarschijnlijk omdat ik toen echt niet kon inschatten wat me te wachten stond en nu wel.
Brenn is alweer bijna anderhalf, de tijd vliegt. En wat een wijze knul is het! Ben zo trots op hem!

Ik krijg steeds meer vertrouwen terug in mijn lijf. Ik ben nog steeds aan het sporten en word elke keer sterker.
Ik voel me goed. En daar geniet ik met volle teugen van.
Ik kijk ontzettend uit naar mijn nieuwe baan en ben erg benieuwd wat ik allemaal mag leren, hoe het is om hybride te werken en wel een gezellige sfeer te hebben op kantoor.
Zelfs al een kleine vakantie geboekt in het najaar, wat bij mijn huidige werk niet mogelijk was en daar wel. Nog even genieten dat we niet gebonden zijn aan schoolvakanties.