Wachten duurt lang

Mijn eierstokken rammelen zo hard, soms is het gewoon niet leuk. Bij het zien van andermans zwangerschapsaankondiging of babies of mijn eigen kindje ben ik helemaal emotioneel en ongeduldig.

Mijn nieuwe werk bevalt goed en geeft me ook privé meer rust in mijn hoofd. Daardoor gaat het denken aan de tweede overuren maken. Ik ben net door mijn proeftijd heen van mijn eenjarig contract.
Ik wil het liefst niet dezelfde situatie als op mijn vorige werk. Zij vatten het toen niet goed op toen ik na 4 maanden in mijn half jaar contract zwanger bleek en ziek uitviel door de misselijkheid.
Waarschijnlijk gebeurt dat bij het bedrijf waar ik nu werk ook niet, maar ik zal zeer waarschijnlijk wel weer misselijk zijn en moe, aangezien er nog een dreumes/peuter rondloopt.
De mensen in dit bedrijf zijn veel meer van het werken om te leven in plaats van leven om te werken. Het voelt veiliger. Dus waar ik voorheen het goed opzij kon zetten met rationeel denken en logica, lukt dat nu steeds minder goed.
Mijn man zegt dat hij er klaar voor is, dus het wachten is op mij. Ik voel die druk ook wel. Hij is een aantal jaren ouder dan ik, dus dat speelt voor hem ook mee.

En je weet nooit hoe lang het duurt voor het lukt of dat het in 1 keer goed gaat of niet. Dus waarom dan wachten en niet gelijk nu klussen?
Mijn zusje haar bruiloft is eind juni volgend jaar. Ik ben getuige, ceremoniemeester en maid of honor. Ik organiseer onder andere het vrijgezellenfeestje. En dus is het niet praktisch om hoogzwanger, uitgerekend of net bevallen te zijn rond die datum.
Ik zal dus toch nog even geduld moeten hebben voor we aan de slag kunnen. Maar lastig vind ik het wel!

Hoe hebben jullie de baby fever minder gekregen (behalve voor nog een tweede kindje te gaan :p). Tips zijn welkom voor de komende maanden haha!

1062 x gelezen, 0

reacties (5)


  • FrutselRietje

    Bedankt voor jullie reacties!

  • Minibeeb83

    Als ik dit lees heb je allang de keuze gemaakt wat je wil ;-) veel plezier!

  • MamaRosali

    Ik herken het wel een beetje. Ik heb geen last van rammelende eierstokken want wij zijn beide nog jong. Maar wij vonden wel dat de gezondheid van mijn man een jaar stabiel moest zijn voordat we aan een tweede begonnen. Dat jaar kon ik het goed van me afzetten, zo enorm kriebelig was de wens nou ook weer niet. Met m'n hoofd wilde ik wel een tweede, maar voor m'n gevoel hoefde het niet echt. Maar toen het jaar om was, moesten we nog een paar maanden wachten voor een "gunstige geboorteperiode". Wegens gezinsomstandigheden proberen wij het maar 6 maanden per jaar. (Als je de reden wilt weten dan liever privé;)) die laatste maand afwachten vond ik wel kei moeilijk.. toen hebben we het toch onveilig gedaan in de laatste week van mijn cyclus. En daar werd ik zwanger van:) helaas geen tips dus😂

  • Jvb

    Ik heb nooit geprobeerd die kinderwens te onderdrukken. Ik ben 2x zwanger geraakt op een tijdelijk contract en dat is geen issue geweest. Ik kon wel probleemloos doorwerken tot 36 weken steeds. Maar heb bij beide werkgevers een vast contract gekregen. Ik heb onze eigen al geplande bruiloft verzet omdat ik zwanger was en niet zwanger wilde trouwen. En ik ben zwanger geëmigreerd, wat ook niet perse heel praktisch was. Wij hebben dus nooit ergens rekening mee gehouden, maar zijn gewoon voor de kinderwens gegaan. Het leven loopt zoals het loopt, en ik zoek liever ander werk dan dat ik mijn gezinsleven laat beinvloeden door mijn werk zeg maar. Ik zou me dus niet tegen laten houden door een mogelijke reactie van een werkgever (wie weet verlengt ie je contract niet eens, of doen ze ook moeilijk bij een volgend contract en zwangerschap, je hebt gewoon je rechten en desnoods dan maar een andere baan), de bruiloft van je zus (dan vrijgezellenfeest neemt iemand wel van je over, of hooguit een maandje later starten met proberen want met 7, 8 maanden (of minder) kun je echt prima een bruiloft meemaken). Je leeft jouw leven, niet voor een ander.

    Daarnaast zegt de 1e zwangerschap niet iets over het verloop van een volgende. Het kan zomaar goed gaan met die misselijkheid. En ik vond zwanger zijn met 1 of 2 kleine kinderen echt niet zo zwaar hoor. De beren die jij op de weg ziet, vind ik dus wel meevallen. Ik zou er voor gaan!

  • Linde-1

    Er is altijd wel iets in een jaar op het moment dat je probeert zwanger te worden. Ik zou het niet om de redenen die je noemt uit gaan stellen, je weet inderdaad niet hoelang het zal duren voor je zwanger raakt en of dat een zorgeloze zwangerschap wordt of niet. Dus ik zou er gewoon nu al voor gaan en alle beren die je nu op de weg ziet, dat zie je dan wel.