Een klein papegaaitje

'Oh wil je pannenkoeken?' Vraag ik mijn zoontje van 2 jaar.
'Annenenkoek, ja!' En hij pakt zijn stoel en trekt die de keuken in.
'We moeten ze nog wel eerst maken, ga je mama helpen?' Hij knikt ja en rent naar de kruk. Die moet perse op een bepaalde plek staan.
We pakken de pannen, borden, de mixer en gardes. Alles wordt benoemd en geprobeerd na te zeggen.
Het is super schattig. Daardoor vergeet ik bijna de drie grote tantrums van vandaag. Gisteren was het een engeltje. Vandaag een bengeltjes.
Hij wil met zijn handjes de mixer vasthouden. Mijn hand wordt weggeduwd. 'Brenn doen!' Ik blijf bij hem staan en laat hem mixen.
Vervolgens mag ik het weer overnemen.
Hij kijkt hoe de eitjes erdoorheen en de resterende melk. En houdt de mixer weer vast. Zodra ik zeg dat we de pannenkoeken gaan bakken, hoor ik achter mij: 'optillen! Toel kikken'
Vanuit de stoel moeten de mouwen opgestroopt en de instructies worden doorgegeven: 'die annnenenkoek, ja!' De eerste die op het bordje ligt.
Halverwege die pannenkoek roept hij uit: 'mama ook hapje eten!' 'Moet mama ook een pannenkoek eten?' Verbaast me telkens weer dat hij elke dag vooruit gaat in zijn woordjes en zinnen. Zoveel woordje had hij nog niet eerder achter elkaar gezegd.
Hij begint naar mij te lachen met zijn mond vol met pannenkoek en stroop wanneer ik ook een pannenkoek neem. Tevredenheid is wat hij uitstraalt.
Heerlijk, even rust in dit moment.

Ik zet muziek aan en ga een beetje dansen. Zingend draai ik de volgende pannenkoek om en schud ik mijn heupen.
Brenn reageert door ook een happy dance te doen in zijn stoel, terwijl hij schaterlacht. Alles zit onder de stroop,maar zo zou ik hem het liefst helemaal platknuffelen.
'Zo zo, jij kan goed dansen!' En hij aapt me na: 'zo zo jegoedansen!' Dus ik lach ook.
Jeetje mina, tot zo, ik hou van jou, poepoe, stinkpoep, opperdepopperdepop, alles hoort hij en wil hij zelf ook zeggen.
Mijn kleine papegaai.

En als papa dan thuis is en zijn bodybuilding houdingen doet, doen Brenn en ik vrolijk mee. Dat zijn die kleine momenten waarop ik helemaal smelt.
Dit is mijn gezin, wat een geluk!