Mijn Schoonmoeder is niet slechts maar moet er niet aan denken dat ze bij ons kom wonen tenzij natuurlijk ze te oud word om alleen te wonen dan zou ik haar green geval naar het rusthuis laten gaan maar waarom blijft ze bij jullie ? Als ik u was zou ik echt wel harder worden en op moment zelf dat iets doet u niet aanstaat drek je mond open trekken wel op een respectvolle manier.. anders stapelt die woede zich op kun je binnenkort de kleinste ding wat ze doet niet meer verdragen en gaat het eindigen in een grote ruzie.. ik heb ooit een vriendin bij mij in huis tijdelijk genomen ik hield ook altijd mijn mond tot het te veel werd nu al 8 jaar ruzie
Wat heb ik een medelijden met jou zeg, ik heb ook een Arabische schoonmoeder gehad in het buitenland( wil land niet openbaar noemen vanwege herkenning).....maaar ooohh wat leven ze daar qua denkwijze een eeuw geleden, mijn relatie heeft hier door zelfs geen stand gehouden. hij is nog steeds de liefde van mijn leven maar ik zou me een gevangenen hebben gevonden/gevoeld, jij hebt alleen je schoonmoeder ik had de hele schoonfamilie in 1 groot familiehuis, ( 3 broers, 2 schoonzussen, 4 kids in totaal en vader en moeder van hem) ik ben na 4 jaar terug naar Nederland gegaan. Ik snap je dus helemaal, alleen tips heb ik nou niet echt moeders zijn heilig daar, gelukkig steunt je man je ook maar is lastig hierin een middenweg te vinden voor jou
Sneu voor jou dat je het zo hebt meegemaakt maar gelukkig geldt zeker niet voor alle Arabieren of Arabische landen.
Natuurlijk hebben ze daar een moeder op een hogere plaats staan dan hier maar dat is ook wel mooi vind ik.Gemene en bemoeizuchtige schoonmoeders zijn er in alle soorten en kleuren helaas.
Lastige siuatie.Ik zou dit even overleggen aangezien ze meer kinderen heeft.
Jullie kozen er voor haar in huis te nemen zomaar wegsturen kan niet.
Jullie hebben ervoor gekozen om haar in huis te nemen, lijkt me lastig om dan dat niet meer te willen ookal is het maar tijdelijk. Ik weet niet hoe de verhoudingen zijn maar mijn idee zou zijn dat je samen met je man en schoonmoeder in gesprek gaat om duidelijke afspraken te maken en je irritaties uit te praten.
Blijft zij voor altijd? Of ter overbrugging van iets? Dat maakt wel een verschil. Als ze altijd bij jullie blijft denk ik dat het goed is om irritaties uit de weg te ruimen, als het ter overbrugging is dan zou je iets meer kunnen accepteren?
Mocht je man ook denken dat het beter is als zij even bij andere familie verblijft, dan zou ik hem dat met je schoonmoeder laten bespreken en zelf met de familie iets regelen. Dat voelt “warmer” dan haar alleen de boodschap geven..
Hopelijk kun je er wat mee? Lijkt mij zeker niet makkelijk maar zoals al gezegd is dit in de Nederlandse cultuur minder vanzelfsprekend. Ik vind het wel mooi dat dit in andere culturen wel meer is, dus probeer dat ook te koesteren 😉
Het is permanent, tenzij ze zelf niet meer wil.. Ik vind het ook mooi dat er voor de ouders gezorgd wordt, maar in huis nemen is echt een grote fout geweest en dat geeft zelfs mijn man toe.
Als je man er hetzelfde instaat en ook denkt dat het beter was geweest om haar niet in huis te nemen, zou ik eens aan hem vragen wat voor hem eventuele andere opties zijn.. wie weet komen jullie samen/ of samen met de familie wel tot een passend besluit
Hier ga je adviezen krijgen die alleen over me and me gaan...in Nederland is de band met de ouders en schoonouders heel anders dan daar.
Ik zou compromissen sluiten ,maar om nou te zeggen wegwezen omdat je aan bepaalde dingen irriteert gaat mij te ver.Mijn man moet ook niet aankomen dat mijn moeder weg moet omdat hij zich aan bepaalde dingen irriteert.Dit is een voorbeeld want onze ouders kiezen ervoor om op zichzelf te wonen maar als dit niet meer kan vanwege wat dan ook zetten we ze niet op straat.Ik vind het verdelen van haar dagen over alle kinderen wel een goede oplossing.
Ik denk dat je deze vraag eens moet stellen aan iemand die binnen de Tunesische cultuur denkt.... Wij hier in NL hadden haar hoogstwaarschijnlijk niet eens in huis genomen....Laat staan haar huis verkocht zodat ze nergens anders meer naartoe kon... Dus wij kunnen eigenlijk ook geen passende antwoorden geven...daarvoor is deze situatie te ver van ons bed.... Ik meen me te herinneren dat jij schreef dat zij niet goed voor zichzelf zorgde en daarom niet meer alleen kon wonen, toch? Dat lijkt mij een valide reden om de zorg voor een baby niet aan haar toe te vertrouwen
De reden waarom we destijds het appartement verkochten was omdat de trappen haar te lastig waren (dit was overigens ook m'n mans appartement). Toen dachten we dat het goed ging gaan om samen te wonen, maar m'n man wist ook niet dat z'n mama zo kon doen. Ze gaat elke dag naar buiten, is goed te been en ik vind dat ze geen enkel excuus heeft om niet haar eigen dingen op te ruimen/was te doen/afwas...
Herinner ik het mijzelf goed dat je in Tunesië woont? Of ergens in Noord-Afrika?
Laat ik voorop stellen dat hoe je je situatie beschrijft, deze alles behalve ideaal is. Alleen ben ik bang dat het "nuchtere" Hollandse advies dat je op dit forum zal krijgen niet per se het beste past in jouw situatie. Het is hier heel ongewoon en eigenlijk uitzonderlijk dat ouders inwonen bij hun kinderen. En over het algemeen is het contact gewoon veel afstandelijker en zelfstandiger in Nederland. Terwijl in het soort landen en de daarbijhorende cultuur waar jij woont de familiebanden heel erg belangrijk zijn, en het eigenlijk ongehoord is om je eigen ouders weg te sturen.
Mijn advies aan jou: overleg dit met je man, en geef aan waar jij behoefte aan hebt. Zorg dat niet JIJ de persoon bent die haar "wegstuurd". Ze zal je dit misschien kwalijk gaan nemen en dan komt er straks ook weer gedoe in jouw huwelijk.
Hele lastige situatie die je helaas niet heel zwart wit kan oplossen. Ik wens je heel veel wijsheid en geduld toe.
Inderdaad! Hier is het normaal dat de ouders van de echtgenoot inwonen, en ik ben lang niet de enige die daar problemen mee heeft. Ik ben dus ook totaal anders opgegroeid en opgevoed, en dat maakt het nog eens extra lastig natuurlijk..
Mijn haren staan wederom (net als na elke blog over je schoonmoeder) recht overeind. Ik word plaatsvervangend gek, ik krijg gewoon die kriebels. Mijn eigen schoonmoeder is een schat, maar hoef ik ook echt niet in huis te hebben. Laat staan een schoonmoeder als de jouwe 🙈 Nou zal ze geen kwade bedoelingen hebben, maar ik denk dat ik allang een ander huis ergens op t platteland had geregeld voor dr.
Zonder gein, ja ze moet echt even naar een ander kind. Lijkt me sowieso geen overbodige luxe dat ze gewoon om de paar maanden bij iemand anders gaat wonen. Vervelend voor haar, maar dan moet ze op zichzelf gaan wonen. Jullie hebben nu alleen de lasten, die mogen best verdeeld worden. En zéker in de kraamperiode, niet 1 week maar minimaal 6 weken. En dan niet elke dag langskomen!
Edit: Ik lees net in andere reacties dat je in Tunesië woont, dat maakt wel een verschil en dan ben ik het eens met de andere reacties dat onze meningen heel anders zijn. Ik wens je veel wijsheid!
Zou ik idd overwegen ja, gezin is prioriteit, maar ook afspraken maken over verzorging van kleine lijkt me geen overbodige luxe..
Niet ongepast, doen. Zeker 6 weken.
Ja zou ik doen hoor.. helemaal niet ongepast
Gewoon doen, jij en de baby zijn het belangrijkste.
Ja hoor moet zeker kunnen! zeker in de eerste periode, je kindje(s) hebben een rustige mama nodig die niet continu loopt te stressen dit voelen je kindjes ook aan..
ik zou dit dan wel zeker van te voren al bespreekbaar maken dat je haar wel niet last minute ergens anders naartoe hoeft te sturen.
Ik zou ook zeker van te voren heel duidelijk maken wat je wel wilt en wat niet,
wil je wel dat ze je dochtertje overal mee naartoe sleurt? loopt ze gewoon niet te pronken met je dochter ipv rustig thuis te blijven met haar?
ik zou heel duidelijk maken wat JOUW wensen zijn, en als je niet wilt dat ze op stap gaat met je dochter gewoon zeggen! beter dat dan continu te lopen stressen..
Kraamperiode heb je maar 1 keer als ze groter zijn dan kunnen ze nog vaak genoeg op uitstap naar de grootouders 😊 mijn zoontje is 10 maanden en ik begin me nu pas wat klaar te voelen om hem wat uit handen te geven (2 dagen opvang per week)
Ik zou gewoon echt voor jezelf opkomen nu,
zorg voor een rustig plekje voor jou maar ook voor je zoontje (waar ze blijkbaar tegen schreeuwt?)
Komt zeker goed meid! en maak het zeker bespreekbaar bij je partner
Zeker doen! Als ik het zo lees irriteer je je aan veel dingen bij haar. De kraamperiode heb je maar 1 keer dus ik zou daar persoonlijk met volle teugen van willen genieten. En niet druk hoeven maken over een schoonmoeder waarvan je niet weet wat ze allemaal wel en niet gaat doen. Voor jezelf en je gezin opkomen! 💪🏼🤗
reacties (23)