Kennen jullie dat, liggen draaien in je bed en niet kunnen slapen? Ik word er gek van.. als ik me draai op de andere zij heb ik zoveel pijn in mijn rug, mijn benen voelen zwaar en last van maagzuur pfff. Ik slaap amper 2u aan een stuk, het enige dat het dragelijk maakt is dat ik onze kleine meid telkens voel bewegen wanneer ik wakker ben. Vanavond heb ik mijn laatste controle, de inleiding staat gepland volgende week dus het is aftellen (tenzij ze vanzelf toch vroeger komt natuurlijk). Langs de ene kant ben ik opgelucht, want ik weet dat de bekken en rugpijn na de bevalling redelijk snel verdwijnen, langs de andere kant hou ik haar het liefst nog even bij mij. Maar haar kansen zijn gewoon beter uit de buik na 36 weken dan dat ze tekorten zou oplopen. Ik hoop echt dat de gewichtschattingen er een beetje naast zitten en dat ze meer dan 2kg zal wegen bij de geboorte zodat ze snel mee naar huis kan. Al zal ik stiekem genieten van de enkele dagen in het ziekenhuis, want ons jongste vraagt zoveel aandacht en energie de laatste tijd. Ik ben bang dat ze jaloers zal zijn, want zelfs als er nu iemand van de broers mij knuffelt duwt ze ze weg. Of trekt de hand van mijn man weg als hij die op m'n buik legt.. ik weet niet of het een idee is om haar in het begin ook mee te laten drinken aan de borst als de baby aanligt? Of zou dit raar zijn, ze is nu 1j 8 maanden. Uiteraard overal bij betrekken, badje, verschonen,.. Alles zal weer een heuse organisatie worden, ik heb nooit meer dan 3 kindjes tegelijk gehad dus het is wel spannend hoe het zal lopen. De oudste 2 zijn gelukkig al heel zelfstandig dus dat scheelt een hoop werk. Ze kijken uit naar nog een zusje, en vroegen onlangs wanneer de volgende baby dan wel komt. Tot voor kort geloofde die van 6j dat hij samen met iedereen in mijn buik gezeten en gespeeld heeft en dus weet hoeveel kindjes er nog komen.. wel grappig om hem dit te horen vertellen. Den oudsten is dan eerder nieuwsgierig hoe die baby daarin komt en er dan weer uitgaat. Ik heb mijn moed maar even bijeen geschraapt en hem toch zo goed mogelijk proberen uitleggen (eitje/zaadje maar zonder het deel van de intimiteit) en dan dat ofwel de dokter een snee in de buik maakt of de baby langs een gaatje naar buiten komt. Begon ie te lachen want blijkbaar had hij eens een video gezien van een kat die moest bevallen en volgens hem kwam dat dus uit haar poepgaatje.. dan maar gezegd dat dat niet zo was en dat er voor de baby eentje apart is. Daar nam hij genoegen mee en stelde gelukkig geen verdere vragen. Ik zal nog maar eens proberen wat te slapen nu, zal mijn energie nog nodig hebben de komende tijd..
reacties (3)