Ik ben op

Hoe is het nu met je

Van je schoonfamilie hoef je duidelijk niks te verwachten. Maar ik zou geen extra moeite voor ze doen! Man moet zeggen dat het niet uitkomt dat ze langskomen, of zelf voor ze zorgen.

Sterkte, je hebt nog best kleine kinderen en al 30 weken zwanger..

Ik zou een goed gesprek met je man voeren, niet aanvallend of met boosheid maar probeer met het gesprek een goede uitkomst te bedenken. Mijn man voelt zich snel aangevallen dus ik begin altijd met "dit is geen aanval of kritiek, ik wil geen ruzie maar een oplossing bedenken samen. Ik kan niet meer.. ik ben op, ik moet op bed liggen maar niemand helpt me, ik snap dat je ook veel last hebt maar door je ouders krijg ik het gevoel nog meer te moeten doen, ik snap dat je ouders belangrijk zijn maar ik had die ene dag eigenlijk eten voor mezelf gemaakt en jou, ik zou het fijn vinden als je voortaan dingen eerst aan me vraagt. Als ik me weer beter voel dan kan ik ook weer meer doen, maar nu moet ik op bed liggen, anders breng ik onze baby in gevaar."

Ja ik snap dat je je lullig voelt, vooral miss wat mensen denken, je kinderen, schoonfamilie etc maar denk aan jezelf en je kindje..

Je mag wat mij betreft best wel wat meer op je strepen staan bij je schoonfamilie en duidelijk zeggen dat het gewoon niet gaat wat er nu allemaal gebeurt.

Waarom maken ze hun eigen ontbijt niet? Het zijn geen kinderen toch? Zien zij de ernst van de situatie wel in als jij te vroeg bevalt hierdoor? Kom op meid, kom voor jezelf en je baby op! Dit gaat nergens over.

De sleutel ligt wel bij jouzelf. Ik lees iemand zoals ik vroeger ook was .. en het enige wat helpt is dus niet dat ontbijt te maken, als familie komt zeggen ‘supergezellig maar ik heb veel last dus je mag zeker blijven eten maar dan zal je zelf moeten koken of we bestellen wat en delen de kosten’

Ja verandering geeft wrijving in het begin maar uiteindelijk zal je zien dat het je helpt ..

vraag hulp! Ook met de kids. Weet niet hoe oud ze zijn maar als ik op was en directe omgeving niet kon helpen ging er berichtje in klassenapp wie mijn dochter even keer mee kon nemen op weg naar school etc. Gewoon vragen, hulp komt uit onverwachte hoek heb ik geleerd..

En van je man .. tja ihhh hier chronisch ziek en zat in mijn zwangerschap in een rolstoel en toch kon ik thuis veel qua zorg. Dus hup uit die slachtoffer rol en denken in mogelijkheden. Vraag een ergotherapeut aan huis. Een trippelstoel of strijkkruk voor in de keuken zodat hij staan en zitten af kan wisselen, kan je ook de was mee ophangen etc. Met je rug kan je altijd nog fietsen dus met de kids op de fiets overal heen etc.

Ik lees veel wat niet kan, tijd om om te buigen naar wat wel.

Het klinkt alsof je door een enorm zware tijd gaat, zowel fysiek als emotioneel. Het is begrijpelijk dat je je overweldigd voelt en het gevoel hebt dat je niet voldoende ondersteund wordt. Hier zijn enkele suggesties voor hoe je de situatie kunt aanpakken en wat je tegen je schoonmoeder kunt zeggen:

1. Wees eerlijk over je situatie: Het is belangrijk dat je schoonfamilie begrijpt hoe ernstig je situatie is. Misschien beseffen ze niet volledig hoeveel pijn en stress je ervaart. Probeer rustig en duidelijk uit te leggen dat je door medische complicaties beperkt bent in wat je kunt doen en dat je echt rust nodig hebt.

Bijvoorbeeld: "Ik wil graag even met je praten over mijn gezondheid. Ik heb van de dokter te horen gekregen dat ik echt rust moet nemen vanwege harde buiken en een verkorte baarmoederhals. Elke keer dat ik teveel doe, verergert mijn situatie en dat is niet goed voor mij of de baby."

2. **Vraag om hulp:** Dit kan moeilijk zijn, vooral als je gewend bent alles zelf te doen. Maar hulp vragen is cruciaal in deze situatie. Vraag specifiek om wat je nodig hebt, bijvoorbeeld hulp met het huishouden of de zorg voor de kinderen.

Bijvoorbeeld: "Ik zou het enorm waarderen als jullie kunnen helpen met het huishouden en de zorg voor de kinderen, zodat ik de rust kan nemen die ik nodig heb."

3. **Stel grenzen:** Het is belangrijk om je grenzen duidelijk te maken en te handhaven. Dit kan betekenen dat je minder vaak bezoek ontvangt of dat je duidelijk maakt dat je bepaalde dingen niet kunt doen.

Bijvoorbeeld: "Ik waardeer jullie bezoek en steun, maar op dit moment moet ik echt mijn gezondheid en de baby op de eerste plaats zetten. Ik kan helaas niet de gastvrouw zijn zoals ik normaal zou doen."

4. **Communiceer met je partner:** Het is ook essentieel om open te communiceren met je man over hoe je je voelt en wat je nodig hebt. Samen kunnen jullie misschien een plan bedenken om de taken te verdelen of om extra hulp te zoeken.

Bijvoorbeeld: "Ik begrijp dat je rugproblemen hebt en ik wil je niet belasten, maar ik heb echt hulp nodig. Kunnen we samen een oplossing bedenken of iemand inhuren om ons te helpen tijdens deze periode?"

5. **Zoek externe ondersteuning:** Als je schoonfamilie niet kan of wil helpen, overweeg dan om externe hulp in te schakelen, zoals een huishoudelijke hulp of vrienden die kunnen bijspringen.

Bijvoorbeeld: "Ik heb momenteel zoveel pijn en stress dat ik overweeg om extra hulp in te schakelen. Dit is noodzakelijk voor mijn gezondheid en die van de baby."

Door open, eerlijk en direct te communiceren over je behoeften en grenzen, kun je hopelijk meer begrip en ondersteuning krijgen van je omgeving. Het is belangrijk om goed voor jezelf en je baby te zorgen, en dat betekent soms dat je hulp moet vragen en je grenzen moet bewaken.

Het klinkt alsof je door een enorm zware tijd gaat, zowel fysiek als emotioneel. Het is begrijpelijk dat je je overweldigd voelt en het gevoel hebt dat je niet voldoende ondersteund wordt. Hier zijn enkele suggesties voor hoe je de situatie kunt aanpakken en wat je tegen je schoonmoeder kunt zeggen:

1. Wees eerlijk over je situatie: Het is belangrijk dat je schoonfamilie begrijpt hoe ernstig je situatie is. Misschien beseffen ze niet volledig hoeveel pijn en stress je ervaart. Probeer rustig en duidelijk uit te leggen dat je door medische complicaties beperkt bent in wat je kunt doen en dat je echt rust nodig hebt.

Bijvoorbeeld: "Ik wil graag even met je praten over mijn gezondheid. Ik heb van de dokter te horen gekregen dat ik echt rust moet nemen vanwege harde buiken en een verkorte baarmoederhals. Elke keer dat ik teveel doe, verergert mijn situatie en dat is niet goed voor mij of de baby."

2. **Vraag om hulp:** Dit kan moeilijk zijn, vooral als je gewend bent alles zelf te doen. Maar hulp vragen is cruciaal in deze situatie. Vraag specifiek om wat je nodig hebt, bijvoorbeeld hulp met het huishouden of de zorg voor de kinderen.

Bijvoorbeeld: "Ik zou het enorm waarderen als jullie kunnen helpen met het huishouden en de zorg voor de kinderen, zodat ik de rust kan nemen die ik nodig heb."

3. **Stel grenzen:** Het is belangrijk om je grenzen duidelijk te maken en te handhaven. Dit kan betekenen dat je minder vaak bezoek ontvangt of dat je duidelijk maakt dat je bepaalde dingen niet kunt doen.

Bijvoorbeeld: "Ik waardeer jullie bezoek en steun, maar op dit moment moet ik echt mijn gezondheid en de baby op de eerste plaats zetten. Ik kan helaas niet de gastvrouw zijn zoals ik normaal zou doen."

4. **Communiceer met je partner:** Het is ook essentieel om open te communiceren met je man over hoe je je voelt en wat je nodig hebt. Samen kunnen jullie misschien een plan bedenken om de taken te verdelen of om extra hulp te zoeken.

Bijvoorbeeld: "Ik begrijp dat je rugproblemen hebt en ik wil je niet belasten, maar ik heb echt hulp nodig. Kunnen we samen een oplossing bedenken of iemand inhuren om ons te helpen tijdens deze periode?"

5. **Zoek externe ondersteuning:** Als je schoonfamilie niet kan of wil helpen, overweeg dan om externe hulp in te schakelen, zoals een huishoudelijke hulp of vrienden die kunnen bijspringen.

Bijvoorbeeld: "Ik heb momenteel zoveel pijn en stress dat ik overweeg om extra hulp in te schakelen. Dit is noodzakelijk voor mijn gezondheid en die van de baby."

Door open, eerlijk en direct te communiceren over je behoeften en grenzen, kun je hopelijk meer begrip en ondersteuning krijgen van je omgeving. Het is belangrijk om goed voor jezelf en je baby te zorgen, en dat betekent soms dat je hulp moet vragen en je grenzen moet bewaken.

Even serieus: jij komt bij de gyn vandaan en sinds dat moment zijn je man en schoonmoeder ziek, zwak en misselijk. Het lijkt me gezonder als niet jouw zusje, maar jij het vliegtuig pakt! Je man kan gerust mee, maar dan moet hij wel de koffers dragen. Blijkbaar geeft niemand in zijn familie echt om jullie baby. Anders zouden ze zich vermannen en zorgen dat jij je rust kreeg. Er zijn een hoop lelijke woorden voor hun misdragingen. Maar daar schiet jij nu niets mee op. Jij moet voor jezelf en je baby gaan zorgen. Jij hoeft geen slachtoffer te zijn, wanneer je zelf keuzes maakt.

Ik zal maar zsm de boel de boel laten en gaan liggen. Je hebt harde buiken, al een premature geboorte gehad én al een kindje verloren….

Waarom kies je ervoor om te koken als je man zonder jouw toestemming visite aanvaard?

Ik zou zeggen: prima, maar ik lig op bed. En als ze komen zou ik eisen dat ze de boel dan netjes achterlaten.

Ben je open geweest over hoe je er doorheen zit? Heb je gevraagd om hulp? Ze kunnen het niet ruiken en niet iedereen is non-verbaal sterk om dit op te merken

Misschien wordt het tijd om je mond eens open te trekken? ☺️ Zolang jij niks zegt, weet niemand dat je er zó door heen zit...

Zorg voor jezelf, je ongeboren baby en je kinderen waar nodig (want ook die kunnen een vinger uitsteken). Luister naar je arts!

Niet te begrijpen dat je man op dit moment visite uitnodigt, maar jij houd het ook zelf in stand. Hoe kom je erbij om dan nog eten te gaan bereiden. En als je man vraagt om ontbijt dan zeg je daar is de keuken succes. Ik probeer je niet te kwetsen, maar als jij je niet anders gaat gedragen dan voelt je omgeving ook geen noodzaak om zich aan te passen, je blijft immers alles gewoon doen en iedereen verzorgen...

Waarom liet jij je man jouw eten weggeven, zonder er iets van te zeggen? Als jij nooit iets zegt, weet niemand wat jij ervan vindt. Dit doe je echt zelf.

Ik ben het eens met de rest. Je moet voor jezelf gaan kiezen en voor jezelf op gaan komen. Als je dat niet gaat doen, dan gaat er ook niets veranderen.

En je kinderen van 8 en zeker ook die van 12 kan makkelijk helpen .

En waarom dessert maken . Laat die van 12 een pak ijs kopen.

Je maakt het jezelf te moeilijk hoor

Toch eens goed je mond opentrekken tegen hun en zeggen wat je ervan vind.

En je man kan ook wel eens wat zeggen tegen hun voor hem is het wel heel makkelijk zo.

Als die wat meer aan jou dacht kon die ook zeggen leuk lief en aardig dat julie komen maar mijn vrouw heeft hulp nodig , wil je helpen graag zo niet kom dan een ander keer wanneer het wel uitkomt .

Maar zo te horen is je man ook wel heel laks . Rug pijn of niet ze mond doet het nog prima lijkt me .

Heel veel sterkte en hoop dat je snel wat beter voelt en fijn da je zusje kan komen dat zal een hoop schelen .

Is er verder geen andere familie van je in de buurt die je eventueel zou kunnen helpen.

Als je schoonfamilie vanavond nog is zou k lekker zeggen als je honger heb bestel je maar eten want ik heb me rust nodig zoals je kunt zien .

Zag een reactie over een cultuur . Wat is je cultuur als ik vragen mag .

Je man kan wel naar de keuken lopen om jouw eten weg te geven, maar niet zn eigen ontbijt pakken? Boeit zn ongeboren kind hem dan echt geen zak? Weet hij wel wat het betekend als je kind te vroeg wordt geboren? Ziekenbezoek van je man bedienen? Eten ze toch een biscuitje 👍🏼 het antwoord; nee dat ziekenbezoek komt niet uit want mn vrouw moet ook volledige rust hebben nu in de zwangerschap' is ook een antwoord.

Jullie hebben beide een trap onder je kont nodig. Jij moet je rust pakken en je niet als een slaaf laten gebruiken, je man moet eens een man worden.

Weet niet of het een cultuurdingetje is waar je woont, maar als dit daar de manier is om met vrouwen om te gaan zal ik mn spullen pakken en weggaan.

Ik geloof echt dat jij je trots opzij moet gaan zetten (als dat het tenminste is, of is het faalangst?) en gaan communiceren wat jij wilt en nodig hebt. Hoe verzin jij het dat jij je visite van eten gaat voorzien, ipv op bed te gaan liggen? Waarom denk jij dat jij een slaaf bent van je man? Zo stel jij je nu op namelijk: hij heeft last van zijn rug en is daarom zielig, dús jij doet alles zonder iemand te laten merken dat het niet goed gaat met jou... Dat is toch niet eerlijk? Je had tegen je schoonzus gewoon kunnen zeggen:"het gaat helemaal niet goed met me", ipv niets te zeggen... Wat jij niet communiceert, kan een ander niet weten

Jij moet (een ander woord kan ik er helaas niet voor kiezen) leren geloven dat jij waardevol bent en voor jezelf leren zorgen, ipv te denken dat jij voor iedereen moet zorgen behalve voor jezelf. Ik weet dat je in een cultuur woont waar schoondochters graag als voetveeg worden gebruikt. Maar het is aan jou of je dat toelaat💪

Lieve vrouw, maar stop dan ook met het bedienen van anderen. Je mag / moet geen verwachtingen hebben van de familie (blijkbaar). Misschien moet je dit nog eens beter/duidelijker uitspreken of letterlijk om hulp vragen? Is mij niet helemaal duidelijk of je dit al hebt gedaan?

Je neemt toch geen risico voor je ongeboren baby en jouw eigen gezondheid?

Laat jouw man dan dit gesprek aangaan met zijn familie.

Stap 1 is toch echt jouw eigen grenzen bewaken en de gezondheid van jou en jouw baby voorop zetten. Heb heel erg met je te doen, maar kom echt beter voor jezelf op!

Heel veel sterkte ❤️