Even geleden dat ik wat heb gepost.
Er valt ook niet zo veel te zeggen behalve dat we nog steeds niet het gewenste resultaat hebben.
Elke keer die zwangerschapstesten. Met maar 1 streep en niet twee.
Inmiddels zijn we in de 12e ronde bezig met letrozol.
In principe zijn mijn cyclussen binnen de marges en dat is goed.
Want eerder had ik amper menstruaties en dus amper kans op een zwangerschap.
Letrozol is gewoon niet het middel waarmee het gaat lukken.
Althans dat denk ik en dat voel ik.
De vervolg stap worden FSH- injecties maar wanneer? Dat is helaas nog onduidelijk.
Mocht deze ronde ook mislukt zijn dan ga ik om een gesprek vragen met onze fertiliteitsarts.
Maar ik voel een drempel, en niet om het gesprek aan te gaan.
Maar ik zie op tegen het injecteren van mezelf.
En vooral op tegen de vele ziekenhuisbezoeken die daarbij komen kijken.
Hoe ga ik op de injecties reageren?
Met de letrozol heb ik soms wel last van vlagen emoties. Dat kan van alles zijn
Jantje lacht en Jantje huilt zeg maar.
Gelukkig weten mensen om mij heen het en steunen ze mij hierin.
Vanaf 1 november heb ik een nieuwe baan.
Dichterbij huis en dat is wel erg fijn.
Direct na proeftijd van twee maanden een vast contract.
Maar toch... Hoe gaan ze ermee om?
Ik heb niet gezegd dat we in een fertiliteitstraject zitten omdat ik het simpelweg niet aan de grote klok wil hangen.
Maar straks kan ik er waarschijnlijk niet om heen om het toch te moeten vertellen.
Ik werk in de zorg dus het is lastig om tussendoor te plannen dat ik naar het ziekenhuis moet voor een echo.
Begrijp me niet verkeerd want onze kinderwens staat boven werk
Ben benieuwd hoe andere vrouwen hiermee om zijn gegaan en bovenal hoe het vervolgtraject eruit gaat zien.
Hoe hebben jullie het ervaren?
Veel informatie heb ik niet gekregen omdat het nog niet aan de orde was.
En ik zal vragen stellen in het hopelijk snel volgende gesprek.
Word vervolgd!!
reacties (7)